(Το παν στο σύμπαν λειτουργεί, σαν προγραμματισμένη μηχανή,
που αενάως προγράμματα εκτελεί, κατά το μάλλον ή ήττον … αχανή).
Υπάρχουν αστέρια πάμπολλα, στο αχανές διάστημα,
που κυκλοφορούν ακώλυτα και με σωστό … παράστημα.
Όμως , στο διάβα τους, κάποιες φορές, ίσως παραπατούν,
και κατά λάθος (;) τυχαία (;) ίσως κάποια να συγκρουστούν.
Κι όμως, τη σύγκρουση αυτή, κάποιος την προγραμμάτισε,
και κάποιων το ρόλο που εκτελούν. Αυτός, απλώς τον … σταμάτησε!
Και τούτο έγινε θαρρώ, για λόγους ευταξίας,
για σφάλματα που έκανε, κάποιος, απείθαρχος …Γαλαξίας.
Γνωστόν ότι, οι νόμοι της φύσης, του Ενός, πρέπει όλοι να τηρούνται,
κι «Εκείνου» τα προστάγματα, να μην καταστρατηγούνται.
Κάνουν υποθέσεις οι θνητοί, και εικάζουν τι συμβαίνει,
και των αλλαγών τα αίτια, ποιος άραγε τα στέλνει.
Όμως, το πώς θα κινηθεί, το Σύμπαν και η φύση,
ο άνθρωπος είναι αδύνατο, ποτέ του να … γνωρίσει.
Κι έτσι τα πάντα λειτουργούν, όπως κρίνει «Εκείνος»
Ο Ύψιστος Δημιουργός, και μέγιστος Ραβίνος.
Κι όταν συμβαίνει μια αλλαγή, στο σύμπαν στους ανθρώπους,
συμβαίνει με δική Του εντολή, σε γνωστούς κι άγνωστους τόπους.
Αλλά, γίνονται αλλαγές, και στα όντα τα θνητά,
ανέλπιστες, απίστευτες, και δίχως χωρατά.
Κάποιος χάνει το είναι του, απρόσμενα χωρίς λόγο,
χωρίς αιτία φανερή, χωρίς κανέναν ψόγο.
Κι όμως! Υπάρχει αίτιο, που μόνον «Εκείνος» ξέρει,
που για κάποιο λόγο ο θνητός, θα πρέπει να υποφέρει.
Λέει ο θυμόσοφος λαός, ότι, οι αμαρτίες των γονέων,
πάντοτε είναι υπεύθυνες, για όλα τα βάσανα των νέων.
Βαριές ασθένειες και χαμοί, καθημερνά συμβαίνουν.
Πολλοί θνητοί τα πάνδεινα, αναίτια υπομένουν.
Κι αναρωτιούνται οι δυστυχείς, γιατί ειδικά σ’ αυτούς,
να έρχονται κακοτυχιές, που θέλουνε και …γιατρούς;
Όλες οι δοκιμασίες έρχονται, πάντοτε στους θνητούς,
σαν «δώρα» που τα στέλνει «Εκείνος», μ’ αγάπη προς αυτούς.
Άλλοτε, για να τους δώσει νέο, σύνθημα πορείας,
κι άλλοτε, για να αποτρέψει τους λόγους, μιας διαμαρτυρίας.
Είναι μηνύματα δηλαδή, «προς γνώση και συμμόρφωση»,
μπορεί και δώρα ανταμοιβής, για μια μικρή … διόρθωση.
Αφού συνέλθει ο θνητός, του αξίζει κάποιο πριμ,
όπως κάποτε ανταμείβονταν όλοι οι Νεφελίμ.
Για να συνέλθει ο κακός, του αξίζει μια ποινή,
όπως και στον καλό να δίνετε, μια δίκαιη αμοιβή.
Κι αυτό είναι το μήνυμα, που ισχύει για τους πάντες,
Λευκούς, Μαύρους ή Κίτρινους και για γυναίκες και άντρες.
Κι είναι οι κανόνες κοινοί, στο Σύμπαν, στους ανθρώπους.
Να διορθώνονται όλα τα στραβά, ακριβώς με ίδιους … τρόπους!
Κι η μείξη καλού και κακού, γίνεται επί τούτου.
Να γίνει αίσθημα κοινό, στους ανθρώπους κάθε τύπου.
Να μάθουν όλοι, ότι κι οι εκτροπές μαθήματα μεγάλα,
είναι για όλους τους σκεπτόμενους, που προνοούν για άλλα.
Και ότι όλοι είναι υποψήφιοι για κάθε ατυχία,
Όπως, και πιθανά να τους συμβεί μια μέγιστη ευτυχία!
Α. Παπατριανταφύλλου
