Το νέο βιβλίο του Γιώργου Κοντογιώργη
Διεύθυνση σειράς: Δημήτρης Ν. Λαμπρέλλης
Επιμέλεια κειμένων: Ντόμη Βανέσσα
Το ερώτημα «τι είναι δημοκρατία» αναδεικνύεται στις ημέρες μας περισσότερο επίκαιρο από ποτέ. Πρώτον, διότι έχει υποστεί ως έννοια βάναυση παραμόρφωση σε ό,τι αφορά στο περιεχόμενό της και στον ιστορικό της βίο. Δεύτερον, επειδή ο κόσμος της εποχής μας έχει εισέλθει σε μία μεταβατική φάση κατά την οποία η δημοκρατία θα καταστεί αδήριτη ανάγκη για να επανέλθει το κοινωνικό συμφέρον ως αξίωμα στην πολιτική ζωή.
Το ανά χείρας έργο διαπραγματεύεται την έννοια, τα προαπαιτούμενα και τον χρόνο της δημοκρατίας για να αποδείξει ότι δεν υπήρξε υπόθεση ενάμιση αιώνα, αλλά ιστορικό βίωμα του ελληνισμού από τον 5ο αιώνα π.Χ. έως τις παρυφές του 20ού αιώνα.
Γιατί η νεοτερικότητα απέρριψε τη δημοκρατία και απέληξε να ορίζει ως δημοκρατία την εκλόγιμη μοναρχία, που δεν συγκεντρώνει ούτε τις προϋποθέσεις της αντιπροσώπευσης; Πώς πείσθηκαν οι κοινωνίες ότι ζουν στον χρόνο της δημοκρατίας και ότι η εναλλακτική επιλογή είναι η αυταρχική παρέκκλιση;
Στις σελίδες του βιβλίου η δημοκρατία εξετάζεται σε παραβολή με συναφείς έννοιες, όπως η αιρετή μοναρχία, η αντιπροσώπευση, η ελευθερία, η ισότητα, η δικαιοσύνη, η ολιγαρχία, η αναρχία, η τυραννία, το έθνος και οι διεθνείς σχέσεις για να καταδειχθεί η διανοητική πλεκτάνη της νεοτερικότητας σε βάρος της επιστημονικής γνώσης. Ο αναγνώστης θα αντιληφθεί ότι η δημοκρατία δεν είναι προϊόν της φαντασίας ή ουτοπία, αλλά φυσικό φαινόμενο που μέλλεται να ακολουθήσει την αιρετή μοναρχία και την αντιπροσώπευση σε αναζήτηση μιας ισορροπίας μεταξύ του «κεφαλαίου» και της κοινωνίας.
Η τεχνολογία της επικοινωνίας θα αποτελέσει, εν προκειμένω, το έδαφος για την οικοδόμηση της δημοκρατίας, δηλαδή τη νέα Πνύκα, στην οποία η κοινωνία των πολιτών θα θεσμηθεί σε δήμο της πολιτείας.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης χρημάτισε Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου. Μέλος διεθνών επιστημονικών ενώσεων και επιστημονικών περιοδικών, έχει διδάξει σε πλήθος ξένων πανεπιστημίων και επί σειρά ετών στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών (Ι.Ε.Ρ.) του Παρισιού. Διετέλεσε Τιτουλάριος της έδρας Franqui στο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών, Διευθυντής Ερευνών (Directeur de Recherche) στο γαλλικό CNRS/ΕΚΚΕ, ιδρυτικός συντελεστής και Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Μάστερ Πολιτικής Επιστήμης με έδρα το I.E.P. του Παρισιού, ιδρυτικός συντελεστής της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης και του Ευρωπαϊκού Δικτύου Πολιτικής Επιστήμης (EPSNET), μέλος της Ανώτατης Διοίκησης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας, καθηγητής και μέλος της διοίκησης του Μάστερ Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Σιένας, εμπειρογνώμονας σε θέματα παιδείας της Ε.Ε., επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Οραντέα, επίτιμο μέλος του ΔΙ.Κ.Α.Μ. του Α.Π.Θ., αντεπιστέλλον μέλος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων, του Φ.Σ. Παρνασσός και αντεπιστέλλον μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Πολιτισμού της Λισαβόνας. Η Revue Internationale de Politique Comparée αφιέρωσε ένα ολόκληρο τεύχος στο έργο του. Έχει δημοσιεύσει 52 μονογραφίες/βιβλία (εκ των οποίων 12 σε ξένες γλώσσες) και δεκάδες επιστημονικά άρθρα (εκ των οποίων 107 σε ξένες γλώσσες).
Σελίδες: 260
Εκδόσεις «ΠΑΠΑΖΗΣΗ»
