Γ’ Μέρος
1. Θέατρο Επιχειρήσεων Αιγαίου και Θράκης
Σε μια ενδεχόμενη πολεμική αναμέτρηση, Ελλάδας Τουρκίας, με υπαιτιότητα, πάντα της Τουρκίας, τα θέατρα επιχειρήσεων (ΘΕ), θα είναι αυτά του Αιγαίου και Θράκης, ενεργοποιούμενα, σε διαφορετική χρονική περίοδο ή και ταυτόχρονα.
Στα πλαίσια του σχεδιασμού, της αποτελεσματικής Άμυνας μας, επιβάλλεται ενδελεχής και πολυδιάστατη μελέτη όλων των παραμέτρων των (ΘΕ), για την εξαγωγή επωφελών συμπερασμάτων.
Αυτές τις περιοχές, των προς σπουδή (ΘΕ), τις έχει σφραγίσει η ιστορία με ανεξίτηλα, καθοριστικά γεγονότα, όπως η γένεση και πτώση Αυτοκρατοριών, εξ ου και η μεγάλη γεωπολιτική και γεωστρατηγική αξία αυτών.
Κύριος πρωταγωνιστή, στα διαδραματισθέντα, γεγονότα, στις περιοχές των (ΘΕ) Αιγαίου και Θράκης, ήταν και είναι ο Ελληνισμός, ο οποίος μαχόμενος επί τρεις χιλιετηρίδες κατά βαρβάρων επιδρομέων (Περσών, Αράβων, Μογγόλων, Ούνων, Τούρκων, κλπ.), επέτυχε τη διάσωση των Ευρωπαίων, από τον εκβαρβαρισμό, το φέσι, τη μπούρκα και τον φερετζέ, αυτό δε πράττει και σήμερα.
Η ευρεία περιοχή των δυτικών παραλιών της Μικράς Ασίας, αποτελεί τον χώρο στρατωνισμού, αναπτύξεως και επιθετικής δράσεως των εκεί εδρευουσών, τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεως, κατά των Νήσων του Αιγαίου.
Το συνεχές του εδάφους, η ομοιογένεια του πληθυσμού, οι οδικοί άξονες, τα αεροδρόμια, οι λιμένες και οι όρμοι, επιτρέπουν στις τουρκικές δυνάμεις, να κινούνται, αναπτύσσονται, συγκεντρώνονται, παραπλανούν και αιφνιδιάζουν, προκειμένου να επιτεθούν στο Αιγαίο και Νησιά του.
Η μορφή των επιχειρήσεων τους, θα είναι, αποβατικές, αεραποβατικές και από ακτή σε ακτή, πάντα σε συνδυασμό.
Ως, εκ της πιο πάνω αναπτύξεως των στοιχείων του (ΘΕ) του Αιγαίου, οι αρχές του πολέμου, όπως της επιθετικής ενέργειας, της συγκεντρώσεως δυνάμεων, του ελιγμού και ειδικά του αιφνιδιασμού, λειτουργούν και εφαρμόζονται, ως εκ των πραγμάτων, επ’ ωφελεία των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.
2. Άμυνα, Ελληνική Εθνική Άμυνα
- Επειδή το ελληνικό Εθνικό Δόγμα, είναι κυρίως αμυντικό, θα αναφερθούμε ως εκ τούτου στην ελληνική Εθνική Άμυνα απηλλαγμένης, από τις οποιεσδήποτε Νατοϊκές δεσμεύσεις και υποχρεώσεις, οι οποίες χαρακτηρίζονται σήμερα ως καθαρά παρελθοντολογικές.
- Γενικά, τα κλιμάκια Άμυνας, οποιασδήποτε μορφής αυτής (περιοχής, επί ευρέως μετώπου, γραμμικής, περιμετρικής, κινητής, κλπ.) είναι κατά σειρά, αρχίζοντας, από την αρχική εμπρός επαφή, με τον εχθρό:
- Δυνάμεις Καλύψεως
- Γενικές Προφυλακές
- Προφυλακές Μάχης
- Στοιχεία Τοπικής Ασφάλειας
- Δυνάμεις Αποκρούσεως, επί της τοποθεσίας Άμυνας
- Κλιμακωτά προς τα πίσω, οι εφεδρείες, όλων των κλιμακίων των Διοικήσεων (Λόχου, Τάγματος, …Σώματος Στρατού, Στρατιάς).
3. Άμυνα επί τοποθεσίας Έβρου ποταμού (ΘΕ Θράκης)
Τα προ της τοποθεσίας άμυνας και εν προκειμένω, του Έβρου ποταμού, κλιμάκια άμυνας όπως πιο πάνω αναφέρθηκαν, έχουν ως κύριο και βασικό σκοπό, την αποφυγή κατ’ αρχάς, του βασανιστικού στοιχείου, του τακτικού αιφνιδιασμού, αλλά και την παραπλάνηση, εκτροπή, καθυστέρηση και αποδυνάμωση του εχθρού. Ως εκ της εδαφικής διαμορφώσεως και της εν επαφή, με τον Έβρο ποταμό, του εχθρού, τα κλιμάκια αυτά, είτε δεν αναπτύσσονται στο σύνολό τους, είτε σε μερικά από αυτά.
Κατόπιν αυτού, επιβάλλεται με συνεχή επιτελικό, εξαντλητικό κάματο και αυξημένη επιχειρησιακή ανησυχία και προσπάθεια, η μελέτη, σχεδίαση και επανασχεδίαση κατά τμήματα και σπιθαμή προς σπιθαμή, της όλης αμυντικής τοποθεσίας του Έβρου ποταμού. Ακόμη επιβάλλεται, ο εντοπισμός και η επίλυση των συναφών αμυντικών προβλημάτων, τα οποία δημιουργεί, η έλλειψη, ως εκ της μη δυνατότητας ανάπτυξης, των αμυντικών αυτών κλιμακίων, σε συγκεκριμένες περιοχές.
Θα υπάρξουν περιπτώσεις, λόγω της ελλείψεως των αμυντικών αυτών κλιμακίων, κάποιες Μονάδες να χαρακτηρισθούν υψηλής ετοιμότητας συνεχούς διάρκειας, από «το κρεβάτι στο χαράκωμα». Η περίπτωση αυτή, ελήφθη υπ’ όψη, κατά την κατάργηση Στρατοπέδων στον Έβρο και Νησιά; Τέλος, ας μη μας διαφεύγει, ότι ο σκοπός της άμυνας, δεν επιτυγχάνεται με την απόκρουση του εχθρού, αλλά με την επιθετική στάση και δράση εναντίον αυτού.
4. Άμυνα Νησιών Αιγαίου (ΘΕ Αιγαίου)
Εάν προβούμε, σε μια παγκόσμια έρευνα, σχετικά, με τις αμυντικές ιδιαιτερότητες, διαφόρων περιοχών, θα διαπιστώσουμε ότι, το (ΘΕ) του Αιγαίου και συγκεκριμένα η άμυνα των Νησιών του, είναι κάτι το ιδιαίτερο, κάτι το ξεχωριστό. Οι αρχές του πολέμου και οι κανόνες και δόγμα άμυνας, δεν είναι δυνατό να εφαρμοσθούν στο (ΘΕ) Αιγαίου, κατ’ εξαίρεση. Έκαστο Νησί, επιβάλλεται να έχει τη δική του αμυντική οργανωτική επάρκεια, αυτό όμως δημιουργεί, διασπορά αμυντικών δυνάμεων, λόγω του μεγάλου αριθμού Νησιών. Οι αμυντικές δυνάμεις των τόσο πολλών Νησιών, παγιδεύονται σε αυτά και θα είναι πάρα πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, σε περίοδο επιχειρήσεων, να συγκεντρωθούν και να δράσουν επιθετικά, σε όποιο Νησί ήθελε απαιτηθεί όταν αυτό θα προσβάλλεται από τον εχθρό.
Ο αιφνιδιασμός, κυρίως στρατηγικός, αλλά και τακτικός (ανάλογα, για το που και σε ποια Νησιά, λόγω του μεγάλου αριθμού αυτών, θα επιλέξει να επιτεθεί ο εχθρός), καθώς και η μερική ή καθολική απουσία των κλιμακίων ασφαλείας άμυνας, λόγω αδυναμίας, κατά περίπτωση, συγκρότησής τους, είναι στοιχεία άμυνας, τα οποία κατά προτεραιότητα, δέον να αντιμετωπιστούν, καθ’ όσον κρίνονται απαραίτητα.
Παραμένουμε, σε αυτές τις ελάχιστες εκτιμήσεις μας, από τις τόσες πολλές, που έχουμε κατά νου, για να περιγράψουμε, την τόσο μεγάλη, υφιστάμενη ρευστότητα, σε σχεδίαση της άμυνας, αυτής καθ’ αυτής, κάθε Νησιού, μεμονωμένα, αλλά και σε συσχετισμό με την άμυνα του συνόλου των Νησιών του Αιγαίου.
5. Τονίζεται ιδιαίτερα:
- Οι μέθοδοι εκπαίδευσης σε όλα τα κλιμάκια, πρέπει να συμφωνούν με τις απαιτήσεις της μάχης. Αυτό χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, καθ’ όσον απέχουμε δυστυχώς, παρασάγγας, από την πραγματικότητα. Υπ’ όψη σχετική, αναφορά-έκθεση 15.07.2023.
- Η αναμενόμενη αιφνιδιαστική δράση του αντιπάλου (μας έχει απειλήσει, δια του Προέδρου του, «θα έλθουμε μια νύχτα»), δέον να αντιμετωπισθεί, δραστικά, άμεσα και αποτελεσματικά, της δυναμικής μορφής του Αραβοϊσραηλινού πολέμου των «έξι ημερών», το 1967 και όχι, της ηττοπαθούς μορφής, Κύπρου (1974) και Ιμίων (1996). Ο τολμών, θα είναι ο ΝΙΚΗΤΗΣ, έστω και αν, ο αντίπαλος, είναι υπέρτερος του.
Παναγιώτης Χόχολης
Αντιστράτηγος ε.α.
Επίτιμος Διοικητής
Ανωτάτης Σχολής Πολέμου
