Ο Νίκος Δαββέτας εξέδωσε το νέο του βιβλίο
Όταν η νόσος του Αλτσχάιµερ είχε καταβάλει πλήρως τη µητέρα µου, εκείνη εξακολουθούσε να θυµάται µε τον δικό της τρόπο τα χρόνια που υπηρετούσε ως σωφρονιστική υπάλληλος στις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ και Κορυδαλλού. Μπορεί να µη θυµόταν ποιος ήµουν, πού ζούσε και σε ποια εποχή, όµως ανέφερε συχνά, µε τα µικρά τους ονόµατα, δεκάδες κρατούµενες, ποινικές και πολιτικές, µε τις οποίες είχε συγχρωτιστεί. Και όσο εκείνη ξαναζούσε «τα χρόνια του καθήκοντος», ως δεσµοφύλακας, αναγκαστικά τα ξαναζούσα κι εγώ, καθώς η παιδική µου ηλικία είχε σηµαδευτεί από διαδοχικές επισκέψεις «στη δουλειά της µαµάς».
Το κοινό µας ταξίδι ως το αναπότρεπτο τέλος της, οι παραληρηµατικοί µονόλογοι και οι καθηµερινοί µας διάλογοι, µέσα από τον παραµορφωτικό φακό της ασθένειας, διασώθηκαν σε δυο πυκνογραµµένα τετράδια. Τώρα, δεν ξέρω αν συνιστούν µια εξοµολόγηση µεταµφιεσµένη σε µυθοπλασία ή µυθοπλασία µεταµφιεσµένη σε αυτοβιογραφική εξοµολόγηση.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Νίκος Δαββέτας, συγγραφέας και κριτικός, εµφανίστηκε στα γράµµατα το 1981 από τις σελίδες του περιοδικού Διαγώνιος του Ντίνου Χριστιανόπουλου. Έχει µέχρι σήµερα εκδώσει δεκατέσσερα βιβλία (επτά ποιητικά, επτά πεζογραφικά).
To µυθιστόρηµά του Άντρες χωρίς άντρες (Εκδόσεις Πατάκη, 2020) τιµήθηκε το 2022 µε το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήµατος και µε το Βραβείο Ελληνικού Μυθιστορήµατος Athens Prize for Literature. Τέσσερα µυθιστορήµατά του – Το θήραµα, Λευκή πετσέτα στο ρινγκ, Η Εβραία νύφη, Ο ζωγράφος
του Μπελογιάννη– συµπεριλήφθηκαν στις βραχείες λίστες των κρατικών βραβείων· η Εβραία νύφη (Εκδόσεις Πατάκη, νέα, αναθεωρηµένη έκδοση, 2019) τιµήθηκε το 2010 µε το Bραβείο Mυθιστορήµατος της Ακαδηµίας Αθηνών.
Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του Ωστικό κύµα (2016) και Ο ζωγράφος του Μπελογιάννη (2022).
Έργα του έχουν µεταφραστεί στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες.
Aπό το 2017 διδάσκει Δηµιουργική Γραφή στα µεταπτυχιακά προγράµµατα του ΕΑΠ.
