Α’ Μέρος
1. ΓΕΝΙΚΑ
Με το πιο πάνω, προς ανάπτυξη ζωτικό θέμα, κάθε Έλληνας και Ελληνίδα, τίθενται προ των βαρυτάτων ευθυνών και υποχρεώσεών τους, που αφορούν στη δόμηση της Εθνικής Άμυνας μας. Χωρίς να αποτελεί σχήμα λόγου, αλλά μόνο ωμή και ρεαλιστική πραγματικότητα, η αποτελεσματική σχεδίαση και διεξαγωγή της Εθνικής Άμυνας μας, προδικάζει και εξασφαλίζει την ύπαρξη και επιβίωσή μας, ως κράτους και έθνους, μέσα στις κάθε μορφής, αναμενόμενες και σχεδιαζόμενες, ανακατατάξεις και στους ύπουλους νεοθωμανικούς αναθεωρητισμούς, κατά της ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας.
Με δικαιολογημένη ανησυχία, προβληματιζόμαστε, για τη θέση των αμφιλεγόμενων Συμμάχων μας, οι οποίοι ενώ αποδέχονται ότι τα σύνορα της Ελλάδας, είναι και σύνορα της Ευρώπης, ουδέν πράττουν, για σχεδίαση συλλογικής Συμμαχικής Άμυνας, αλλά επαμφοτερίζουν και αλληθωρίζουν προς Τουρκία.
Αυτό ισχύει, όχι μόνο με τους Ευρωπαίους, δήθεν Συμμάχους του ΝΑΤΟ και φιλότουρκους Γραμματείς του, αλλά, όλως ιδιαιτέρως, με τις ΗΠΑ, πάντοτε και ιδιαίτερα την παρούσα, επί Τραμπ, περίοδο.
Δυστυχώς, σήμερα, μέσα στον ορυμαγδό των συνεχών γεωπολιτικών ανακατατάξεων, είμαστε μόνοι μας. Αυτό προδικάζει όχι λάθη, αλλά ορθολογισμό. Ως εκ τούτου επιθυμούμε και επιδιώκουμε, εκλαϊκευμένα, να καταστήσουμε κοινωνούς και ενεργά δρώντες, όλους τους Έλληνες, στα τόσο πολλά, πολυδιάστατα και εξειδικευμένα θέματα της Εθνικής Άμυνας μας, με επιδίωξη τη θετική και ελπιδοφόρα αντιμετώπισή τους. Ο καθένας μας «με το λιθάρι του» έλεγε ο Δροσίνης. Εν προκειμένω, ο καθένας μας, με το δικό του λιθάρι, ας κτίσουμε, με γερά θεμέλια το οικοδόμημα της Εθνικής Άμυνας μας, αποφεύγοντας ρωγμές και καθιζήσεις, σε αυτό, με τις κάθε μορφής λανθασμένες εκτιμήσεις μας, οι οποίες είναι δυνατό να αποδειχθούν ολέθριες και οι οποίες «πόρρω» απέχουν να χαρακτηρισθούν ακόμη και προδοτικές, όπως το 1922 στην Μικρά Ασία, (Δίκη των Έξι), όπου λάθη και παραλείψεις, έλαβαν διαστάσεις προδοσίας.
Για την Εθνική μας Άμυνα, συμπλέοντες, με τον μοχθούντα, ελληνικό λαό, με τόλμη και παρρησία, τονίζουμε ότι, δεν είμαστε της σχολής, του άκρατου, πολιτικού και ολέθριου αυταρχισμού του «ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΣΣΟΥΜΕ» ερήμην, αλλά αρμονικά, συλλογικά και με σύνεση, συνδιαλεγόμενοι, δεχόμενοι προτάσεις και μελετώντας, σε βάθος και πλάτος, τα αμυντικά μας θέματα, οπότε, τότε, μόνο ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ.
2. ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ
Για να προβούμε, στις πιο πάνω εκτιμήσεις μας, λάβαμε σοβαρά υπόψη μας, με πικρία και έντονο προβληματισμό, το δημοσίευμα του μηνός Ιανουαρίου 2025, της εφημερίδας των αποστράτων Αξιωματικών του Στρατού Ξηράς, «Εθνική Ηχώ» γραμμένο, μέσα σε μαύρο πένθιμο πλαίσιο, το οποίο έχει ως εξής:
ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ, ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ
Ο ΥΕΘΑ κ. Δένδιας, όπως και ο προκάτοχός του, αρνείται να δεχθεί σε συνάντηση την Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, που είναι ο φορέας εκπροσώπησης των αποστράτων αξιωματικών του Στρατού Ξηράς.
Στο πρόσφατο αίτημά μας που υποβλήθηκε στις 22/1/25, λάβαμε την απάντηση στις 29/1/25 ότι «λόγω επιβαρυμένου προγράμματος του κ. ΥΕΘΑ, θα προγραμματισθεί συνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα του ΥΠΕΘΑ», δηλαδή ούτε καν με τον ΥΦΕΘΑ κ. Κεφαλογιάννη, στον οποίο επίσης απευθυνθήκαμε.
Ως εκ τούτου έχουμε κάθε λόγο να θεωρούμε ότι η θέση του κ. Δένδια, που διατύπωσε δημοσίως στην προηγηθείσα τελετή εγκαινίων της Κεντρικής Πύλης και κοπής της Βασιλόπιτας του ΥΠΕΘΑ, που πραγματοποιήθηκε στις 20/1/25, ότι «Οι απόστρατοι δικαιούνται τη φροντίδα του Υπουργείου και μετά την αφυπηρέτηση» είναι υποκριτική και προϊόν λαϊκισμού.
Στο ΛΑΪΚΙΣΜΟ, ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ και ΕΜΠΑΙΓΜΟ, που με τόση πικρία και αγανάκτηση εκφράζει προς Υπουργούς Άμυνας το Δ.Σ./ΕΑΑΣ, επιθυμούμε να προσθέσουμε και εξ ιδίας πείρας, τον ΠΡΩΣΙΚΟ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟ και ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ, όπως τον έζησε ο αείμνηστος Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ, το 1899, στους γάμους, του τότε διαδόχου Κωνσταντίνου και της Σοφίας, αδελφής του Αυτοκράτορα Κάιζερ ΓΟΥΛΙΕΛΜΟΥ Β’. Λόγω εθιμοτυπικής τίνος αντιπαράθεσης, Κάιζερ, στον οποίο επιθυμούσε όλοι να υποκλίνονται και Τρικούπη, ο Κάιζερ είχε χολωθεί και έδωσε εντολή στον συνοδεύοντα αυτού Έρβερτ Βίσμαρκ, να απαγορεύσει την είσοδο του Τρικούπη στην αίθουσα των Ηγεμόνων. Πράγματι, ενώ ο Τρικούπης βρισκόταν προ της εισόδου στην αίθουσα αυτή, ο Βίσμαρκ, βίαια και απότομα, του έκλεισε «κατάμουτρα» την πόρτα, μη εισελθών ο Τρικούπης στην αίθουσα.
Όπως ο κάθε Κάιζερ, δεν έχει δικαίωμα να απαγορεύει την είσοδο του Πρωθυπουργού της Ελλάδας στην αίθουσα των Ηγεμόνων, έτσι ο και κάθε Υπουργός Άμυνας, δεν έχει το δικαίωμα, ως άλλος Κάιζερ, να απαγορεύει στο προεδρείο της Ένωσης Αποστράτων να εισέρχεται στο Υπουργείο Άμυνας.
Το Υπουργείο Άμυνας είναι ιδιοκτησία, διαχρονικά των Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ ο εκάστοτε Υπουργός Άμυνας είναι, ένας καλοδεχούμενος, αξιοσέβαστος, επίσημος, προσωρινός όμως, επισκέπτης, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, όπως η εκάστοτε κυβερνητική απόφαση καθορίζει.
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, είναι ο σχετικά αρμόδιος φορέας εξουσίας, ο οποίος οφείλει με συλλογική, αγαστή σύμπνοια, να θωρακίζει την Άμυνα της πατρίδας μας, χωρίς στρεβλώσεις και προσωπικές, κάθε μορφής αλαζονικές ζημιογόνες-εθνοκτόνες εμπάθειες. Το ελπίζουμε και το ευχόμαστε.
Συνεχίζεται…
Παναγιώτης Χόχολης
Αντιστράτηγος ε.α.
Επίτιμος Διοικητής
Ανωτάτης Σχολής Πολέμου
