
Χωριά νεκρά
Χωριά ξεχασμένα,
Απ’ τον χάρτη ξεγραμμένα,
Βουβά και αραχνιασμένα,
Σκοτεινά και λυπημένα,
Τα περισσότερα σπίτια κλειστά,
Τα υπόλοιπα ετοιμόρροπα,
Κλειδωμένα ερμητικά,
Κρατούν χρόνια σφιχτά
Σαν φυλακτό όλα τα μυστικά.
Οι κάτοικοι υπερήλικες συνταξιούχοι,
Στους έρημους δρόμους
Σαν περπατούμε δεν μας αναγνωρίζουν
Για ξένους, άγνωστους μας περνούν
Και όλο ρωτούν να μάθουν
Ποιοι ήμαστε προσπαθούν.
Έφυγαν οι νέοι απ’ τα χωριά μας
Χάθηκε η ζωντάνια η ζωή,
Της νιότης το σφρίγος η πνοή.
Πως τα κατάντησαν έτσι τα χωριά μας;
Πως τα καταντήσαμε έτσι τα χωριά μας;
Μαύρισε η ψυχή μας,
Κλαίει η καρδιά μας.
Γεώργιος Χ. Τσαρακτσίδης