Το προσωπικό των Συνοριοφυλάκων έπρεπε να προέρχεται αποκλειστικά από τις ακριτικές περιοχές, για να συγκροτηθεί ένας εφεδρικός στρατός, στα υπάρχοντα παλαιά φυλάκια – Έτσι μόνον θα μπει φρένο στην εισβολή εγκληματικότητας από τα αφύλακτα σύνορά μας
Πρόσφατα ο Υπουργός Δημοσίας Τάξεως κ. Δένδιας μετέβη στην πόλη της Καστοριάς, για να εξετάσει επιτόπου το μεγάλο πρόβλημα της εισόδου εγκληματικότητας από τα αφύλαχτα σύνορα μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδος.
Το θέμα αυτό των αφύλαχτων πλέον συνόρων, είναι άλλη μια αμαρτωλή ιστορία που έχει άμεση σχέση, με την κομματοκρατία των Κυβερνήσεών μας της τελευταίας τριακονταετίας, που μόνο δεινά έφερε στον τόπο μας.
Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, για το τεράστιο σήμερα θέμα που έχουμε της εισόδου εγκληματικότητας από τα αφύλαχτα σύνορά μας.
Ορθώς σκεπτόμενοι κάποτε στο Υπουργείο Στρατιωτικών και γενικά στην τότε Κυβέρνηση αποφάσισαν την συγκρότηση του Σώματος Φύλαξης Συνόρων, με την σκέψη ότι η σωστή συγκρότηση του Σώματος αυτού, θα επιλύσει τρία βασικά προβλήματα:
ΠΡΩΤΟΝ: την απαλλαγή φύλαξης των συνόρων από τον Στρατό Ξηράς, λόγω μειώσεως της θητείας και ελλείψεως προσωπικού και καλύτερη οργάνωση αυτού, για την εκτέλεση της κυρίας του αποστολής.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: την πραγματική και ουσιαστική φύλαξη των συνόρων δια στελεχώσεως του Σώματος αυτού, με έμπειρο προσωπικό κατάλληλα οργανωμένο.
ΤΡΙΤΟΝ: την στελέχωση των Σώματος φύλαξης συνόρων, κατά κύριο λόγο και αποκλειστικά, από προσωπικό των ακριτικών χωριών και περιοχών.
Έτσι θα ελύετο και ένα κοινωνικό και προπαντός εθνικό πρόβλημα των περιοχών, μη ερημώσεως της υπαίθρου και ουσιαστικής ασφαλίσεως συνόρων, περιοχών και περιουσιών. Βασική προϋπόθεση πρόσληψης, ολοκλήρωση της Στρατιωτικής του θητείας.
Το Σώμα Φύλαξης Συνόρων έπρεπε να συγκροτηθεί κατά τα πρότυπα του Στρατού, ένα είδος εφεδρικού στρατού, να εγκατασταθεί στα υπάρχοντα κατ’ επιλογή παλαιά Στρατιωτικά φυλάκια (όσα απαιτούν επισκευή, να επισκευασθούν), ώστε ν’ αρχίσουν να φυλάσσονται τα σύνορα σωστά και ουσιαστικά και οι κάτοικοι των περιοχών να νοιώθουν ασφαλείς.
Αυτή η οργάνωση και ουσιαστική φύλαξη μπορεί να γίνει, όταν το προσωπικό προέρχεται από τις ακριτικές περιοχές και είναι Στρατιωτικά οργανωμένο και με ανάλογη και συνεχή εκπαίδευση.
Αντί λοιπόν των ανωτέρω σε γενικές γραμμές αναφερομένων, κατά την γνώμη μου, τι έγινε:
– Η Σχεδίαση, οργάνωση και υλοποίηση των αποφασισθέντων, δεν έγινε από κατάλληλους και έμπειρους επιτελείς του Στρατού ή της ΕΛ.ΑΣ.
Αυτό δείχνει το έκτρωμα που δημιουργήθηκε. Ποια η πραγματικότητα!
Μόλις έγινε αντιληπτή η απόφαση της Κυβέρνησης για την συγκρότηση του Σώματος Φύλαξης Συνόρων, άμεσα κινητοποιήθηκαν, οι κομματικοί και λοιποί μηχανισμοί, δηλ. η κατάρα και η αρρώστια του Ελληνικού κράτους, μετατρέποντας στην ουσία την αποστολή του Σώματος αυτού, προέβησαν στην ένταξη στο Σώμα Φύλαξης Συνόρων, ημετέρων (ικανών και ανικάνων) και ασφαλώς εκ του εσωτερικού της χώρας.
Αποτέλεσμα της προχειρότητας συγκροτήσεως, του Σώματος αυτού και της προσλήψεως στο Σώμα με την γνωστή εν Ελλάδι κομματική επέμβαση και χωρίς νομοθετικά διατάγματα οργάνωσης και αποστολής, ήταν, το περιορισμένο έργο αυτού που δεν άργησε να φανεί, όπως:
Πρώτον: η φύλαξη των Συνόρων να γίνεται πολλές φορές π.χ. έξω από την ΔΡΑΜΑ και έξω από την πόλη των ΤΡΙΚΑΛΩΝ, πιστεύω ότι, το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες επαρχιακές πόλεις και
Δεύτερον: Προσετέθη στο Δημόσιο άλλος ένας αριθμός εργαζομένων χωρίς φορέα (χωρίς ιεραρχία, χωρίς μέλλον), χωρίς ουσιαστική υπαγωγή, και χωρίς ουσιαστικά να μπορεί να επιτευχθεί ο κύριος σκοπός για τον οποίο συγκροτήθηκαν και δεν γνωρίζω εάν ακόμη έχει ρυθμιστεί το νομικό καθεστώς αυτών.
Τρίτον: Η κατάσταση των χωριών στις περιοχές των συνόρων να είναι τραγική και με τάση ερήμωσης.
Η φύλαξη πλέον δύσκολη, οι συμμορίες βαριά οπλισμένοι έχουν αποθρασυνθεί και πρόσφατα θρηνήσαμε, όπως όλοι γνωρίζετε, δυστυχώς και συνοριοφύλακα.
Πρέπει όλοι να κατανοήσουν ότι, είναι πλέον ανάγκη η πολιτική να ξεφύγει από τα αμαρτωλά δεσμά της κομματοκρατίας.
Αν αυτό δεν συμβεί, η χώρα θα παραπαίει σ’ όλα τα θέματα, θα φτωχαίνει συνεχώς, θα απειλείται με συρρίκνωση, θα βυθίζεται συνεχώς γλεντώντας, χορεύοντας και τραγουδώντας, υπερασπιζόμενη ένα επίπλαστο επίπεδο ευημερίας, και ασφαλείας που δεν θα μπορεί για πολύ να υποστηριχθεί.
Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντιστράτηγος ε.α.
Επίτιμος Διοικητής Σ.Σ.Ε.
