Γράφει ο ΣΧΟΛ-ιαστής
Γρίπη είναι μια διεστραμμένη ψυχοσωματική κατάσταση, όπου μια αόρατη, υπερφυσική δύναμη σου παίρνει το κεφάλι και στη θέση του βάζει ένα άλλο, που όχι μόνο σκέφτεται αντί για σένα, αλλά σε πονάει και σε ζαλίζει. Άσε που το υπόλοιπο κορμί σου έχει μια απέραντη δυσθυμία και ταλαιπωρία. Αυτό ο καταραμένος “ιός” προσέβαλε τελευταία και τον “υιό” μου.
Τώρα γιατί επιστημονικά και ιατροφαρμακευτικά τον ονόμασαν Ν1Η1” η κάτι παρόμοιο που θυμίζει αλγεβρική εξίσωση, είναι μασκαραλίκια πράγματα ενώ επί το λαϊκότερο μπορούσαν να ξεμπερδεύουν απλά με την παλιά ονομασία “χλαπάτσα”.
Ξεκίνησε λοιπόν, ο άτιμος αυτός “ιός” με συνάχι και έγινε ένα μπούκωμα άλλο πράμα.
Έπαιρνε ο ανυποψίαστος κανακάρης μου, απ’ τη μύτη μια τζουρίτσα βιξ για να τον τσακίσει και το ανομολόγητο συνάχι, την έκανε γυριστή και άρχισε να του ψιλοδέρνει τον λαιμό του.
Γκούχου – γκούχ και νάσου καραμέλες “χολς” και άλλα αναπνευστικά καραμελοβότανα.
Ο βήχας όμως γινόταν υπόκωφος βραχνάς, μεταλλασσόμενος σε πόνο στο στήθος και στον φάρυγγα.
Και άρχισε οσονούπω η μάνα του, εντριβές με οινόπνευμα, μαλακτικά μαγειρέματα με κοτόσουπες και φιδέδες και εκεί που έλεγε, πέρασε κι αυτό, νάσου και ο πυρετός ο υψηλός και δώστου τώρα ασπιρίνες και ντεπόν πρωί και βράδυ, να καλμάρει την έξαρση.
Ρωτούσα κι εγώ αφελώς μερικούς γνωστούς που είχαν και αυτοί τα παιδιά τους με γρίπη και μ’ έλεγαν ότι αυτός ο “ιός” είναι από μέσα στα παιδιά, λες και οι μεγάλοι είχαν τον “ιό” απ’ έξω, όπως η “μελίγκρα” στα φύλλα των δένδρων.
Αλλά ο νέος ψηνόταν μες στον πυρετό όλη μέρα και νύχτα. Και δώστου η μάνα του ντεπόν και ασπιρίνες με τη χούφτα, ξανά και ξανά εντριβές με βεντουζόσπιρτο, φλαμούρια, μαντζουράνες και πάλι ζεστά επιθέματα και διπλά σκεπάσματα, μπας και ιδρώσει – ξεϊδρώσει.
Ξύπναγε όμως το πρωί με βαριά τα μάτια και ο άτιμος “ιός” στα χούγια του.
Συγκίνηση καθόλου δεν έδειχνε.
Και έπινε αμέτρητους χυμούς πορτοκάλι, τον μαγείρευε η παραζαλισμένη γυναίκα μου, ψημένα φιλετάκια και σνίτσελ μπας και στανιάρει, αλλά η άτιμη γρίπη στο φόρτο της.
Εντέλει, καλέσαμε την καλή και φίλη μας γιατρέσα, άριστη παθολόγος κυρία Δαπουδάνη, που αφού τον εξέτασε ενδελεχώς, πρότεινε πολλά υγρά και ανάπαυση χωρίς έξοδο από το σπίτι για λίγες μέρες και χωρίς να διαπιστώσει τίποτε περιπλοκές παρά την συνηθισμένη επέλαση του επιθετικού “ιού” του Φεβρουαρίου για όλες τις ηλικίες στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Τέλος πάντων, τέλος καλό, όλα καλά!
Αποτέλεσμα λοιπόν, η κατάσταση αυτή της γρίπης, εκτός από τη γενική οργανική κατάπτωση που προκαλεί, οδηγεί και σε έξαρση του φανταστικού υποσυνείδητου και κάνει τον πάσχον από τον “ιό” άτομο να αισθάνεται και να βλέπει πράγματα που θα ήταν αδιανόητα κάτω από ομαλές συνθήκες.
Αυτό το διαπίστωσα, όταν πήγα το απόγευμα στο καφενείο ανακουφισμένος από την εξέλιξη της γρίπης του γιού μου και να ρωτήσω τους φίλους και γνωστούς μου, πως πέρασαν αυτή τη δοκιμασία (όσοι δηλαδή της άρπαξαν) και τη συνέπεια της.
Τώρα, εδώ που τα λέμε, οι περισσότεροι θαμώνες στο στέκι μας, ανήκουν σε ομάδες ευεπηρέαστης ηλικίας, ΚΑΠΗ δηλαδή που δεν γουστάρουν με τίποτε τα κυπαρίσσια και τα ραδίκια σε ύπτια κατάσταση.
Ο χρόνια τώρα φίλος Βαγγέλης, συνταξιούχος ρετσινοποιός με την αξέχαστη φίρμα “Μάρων”, έβλεπε στον παροξυσμό της γρίπης του, τον Μαλαματίνα να σκύβει πάνω από το κρεβάτι του και να τον νανουρίζει φορώντας νυχτερινό σκούφο.
Ο απόμαχος εν αποστρατεία ταγματάρχης – πολύ φίλος κι αυτός, με είπε ότι είναι ακόμα χώμα και δεν έχει όρεξη ασκαρδαμυκτί για αθλητικές κουβέντες και αντεγκλήσεις με τον καφετζή για το γήπεδο της ΑΕΚ “Αγιά Σοφία”.
Πίσω από την άγαρμπη κολόνα του μαγαζιού, παρατηρούσα το παλιό τεβετζή μ’ ένα πάκο χαρτομάντιλα, αφού ακόμα τον ταλαιπωρούσε μετά από πολλές μέρες η γρίπη.
Στη γωνία σκυμμένος πάνω στις εφημερίδες του ο ευγενικός συνταξιούχος γεωπόνος κύριος Αντώνης με παραστατικότητα μου περιέγραψε ότι στην κρίση της γρίπης έβλεπε τα βράδια εφιάλτες με τον υπουργό οικονομικών Στουρνάρα, να του συμπληρώνει τη φορολογική του δήλωση με συντελεστή πάνω από 60%.
Ο δε συμπαθής πράκτορας του Προ – Πο, Στέλιος ο “μπιρ βαθμό” με τέσσερις γύρους κασκόλ στο περιλαίμιο του έλεγε ότι πάνω στον πυρετό του, έβλεπε τον Μελισσανίδη μέτοχο του ΟΠΑΠ, να σπρώχνει απότομα την πόρτα του πρακτορείου του και να μπουκάρει μέσα με δύο εξάσφαιρα προτεταμένα, γιατί τάχα κατακρατούσε τα ποσοστά του Οργανισμού.
Ενώ, ο φίλος “μπετονιάρης” “της ξερής” ένιωθε κατά την διάρκεια της γρίπης, να δίνει ξερές στον δικηγόρο Παναγιώτη, πέντε μαζεμένες, ακόμα και την πατινή του.
Κωλόμπαζο, έβλεπε κάθε βράδυ στον ύπνο του, ο καταβεβλημένος από τον “ιό” Φώντας, να παίζει με τα πούλια του σκάκι.
Απίθανα, λοιπόν, πράγματα μπορεί να συναντήσει κανείς στην παρατεταμένη περίοδο της γρίπης.
Κανένα όμως, μα κανένα, δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα.
Γι αυτό μην ανησυχείτε. Ενημέρωση είναι αυτή, που θα πάει, θα περάσει.
Ο ΣΧΟΛ-ιαστής
