Ελάχιστοι πλέον οι Έλληνες που συμμετέχουν στις Λειτουργίες της Εκκλησίας και ακόμη λιγότεροι αυτοί που νηστεύουν
Στη νεανική μου ηλικία έζησα για λίγο στην Αγγλία λόγω μεταπτυχιακών σπουδών και βίωσα τι σημαίνει να αποχριστιανικοποιείται μία ολόκληρη χώρα λόγω της πολιτικής ορθότητας. Οι θρησκευτικές εορτές εκεί είχαν βαφτιστεί «τραπεζικές αργίες» και σχεδόν κανένας Άγγλος δεν γνώριζε τι αφορά η μέρα, ακόμα και αν ήταν ο εορτασμός του Αγίου Γεωργίου, που αποτελεί τον προστάτη όλης της πατρίδας τους! Στα Χριστούγεννα δεν έβλεπες πουθενά φάτνη ή τη μορφή του Κυρίου μας και η συνηθισμένη ευχή ήταν «season greetings», δηλαδή ένα ξερό και αποχριστιανοποιημένο «καλές εορτές», λες και αποτελούσε κάποιου είδους βλασφημία να μιλήσεις για το όνομα του Κυρίου.
Ως γνωστόν, ό,τι γίνεται στο εξωτερικό έρχεται ως «μόδα» και στην Ελλάδα με χρονοκαθυστέρηση 5-10 ετών. Στην πατρίδα μας τόσο η επέλαση της παγκόσμιας ορθοπολιτικής ισοπεδωτικής μανίας, που βάλλει κατά κάθε θρησκείας (κυρίως κατά του χριστιανικού δόγματος), παράδοσης και εθίμων, όσο και η εφαρμογή της καραντίνας των τελευταίων δύο ετών της πανδημίας κλόνισαν το θρησκευτικό μας αίσθημα και την επαφή που έχουμε σε δισχιλιετή βάση με την Εκκλησία μας. Όπως θα θυμάστε, οι ιεροί ναοί μας ήταν κλειστοί για μεγάλη διάρκεια και -το κυριότερο για εμένα- ο εκκλησιασμός των μαθητών, που γινόταν σε συχνή βάση, έπαυσε σχεδόν ολοκληρωτικά λόγω εγκυκλίων από το υπουργείο Παιδείας.
Οι διαφημίσεις από επιχειρήσεις που βλέπουμε σε όλη τη διάρκεια προετοιμασίας για τα Χριστούγεννα δεν έχουν καμία -μα, καμία αναφορά- στη γέννηση του Κυρίου μας. Διονυσιακής μορφής ξωτικά (σάτυροι) και ιπτάμενοι τάρανδοι έχουν πάρει τη θέση του […], λες και αναβιώνει κάποιος παλαιολιθικός ανιμισμός, ενώ πολλοί προβάλλουν το μήνυμα ότι τα Χριστούγεννα είναι η «εορτή για δώρα και ξέφρενο γλέντι», παραβλέποντας εντελώς το βαθύτατο θρησκευτικό στοιχείο. Πολλοί θεωρούν ότι εορτάζουμε τον εμπορικής προβολής κατακόκκινο και στρουμπουλό Αϊ-Βασίλη ως την κύρια μορφή σε αυτές τις εορτές! Ελάχιστοι συνάνθρωποί μας συμμετέχουν στις λειτουργίες της Εκκλησίας, ακόμα λιγότεροι νηστεύουν, ενώ οι ιστορίες που διηγούνται στα παιδιά είναι για οτιδήποτε άλλο, εκτός από το θείο γεγονός του ερχομού του Σωτήρος.
Πώς μπορούμε να αντιδράσουμε σε όλο αυτό το κλίμα αποδόμησης; Να έχουμε ισχυρή επαφή με την Εκκλησία της ενορίας μας, να νηστεύουμε, να ακολουθούμε τα έθιμα του λαού μας και να εορτάσουμε με τη λαμπρότητα που αρμόζει τη γέννηση του Θεανθρώπου αγαπημένοι, μαζί με την οικογένεια και τους φίλους μας, στα γιορτινά τραπέζια όπου θα συμμετέχουμε. Καλά Χριστούγεννα σε όλους!
