Πολλοί θεωρούν ότι αυτά που συμβαίνουν στην Κριμαία δημιουργούν κακό προηγούμενο για Θράκη και Κύπρο – Όμως αναβαθμίζεται η θέση της Ελλάδος – Ανοίγει ο δρόμος για τον αγωγό αερίου South Stream και πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη – Ενισχύεται και το σιδηροδρομικό δίκτυο
Εντός ελάχιστων εικοσιτετραώρων και κατόπιν δημοψηφίσματος αναμένεται η απόφαση ενσωμάτωσης της Κριμαίας στη Ρωσία.
Αυτό σηματοδοτεί μια σειρά από εξελίξεις που θα πρέπει να αξιολογηθούν από την ελληνική στρατηγική, αφού τα γεωπολιτικά δεδομένα στη βόρεια και κεντρική Ευρώπη, στον Καύκασο αλλά και πέριξ της Μαύρης Θάλασσας αλλάζουν δραστικά.
Πολλοί στην Ελλάδα ανησυχούν συσχετίζοντας αυτά που συμβαίνουν στην Κριμαία, θεωρώντας τα κακό προηγούμενο για την περίπτωση δημιουργίας δεδομένων απόσχισης της Θράκης από την Ελλάδα ή πλήρους διχοτόμησης στην Κύπρο.
Αυτές οι ασκήσεις ηττοπάθειας και ελλείμματος θάρρους δεν λαμβάνουν υπόψη τονς κάποιες παραμέτρους που τελικά όχι απλώς διασφαλίζουν τη γεωπολιτική θέση της Ελλάδας μέσα σε ένα χάος ανακατατάξεων, αλλά καθιστούν απόλυτα αναγκαία την ελληνική παραμονή στην ενεργειακή ενότητα της Ανατολικής Μεσογείου μαζί με την Κύπρο και το Ισραήλ.
Η Ένωση της Κριμαίας δίνει επιπλέον υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στη Ρωσία στη Μαύρη Θάλασσα, που θα συναντηθούν με τις ανάλογες ζώνες της Τουρκίας αυξάνοντας μεσοπρόθεσμα τις συνθήκες έντασης μεταξύ τους, στερώντας μάλιστα αυτές τις ζώνες από τη (διχασμένη μεταξύ ρωσόφιλων και γερμανόφιλων) Ουκρανία.
Οι εξελίξεις αυτές αναβαθμίζουν στα επίπεδα της εποχής του Ψυχρού Πολέμου τη σημασία του περάσματος από τα Δαρδανέλια που δεν βοηθά σαν οπτική μόνο την αποσταθεροποιημένη εκ των έσω Τουρκία αλλά και τω κατέχουσα το Αιγαίο Ελλάδα.
Καμία περίπτωση δεν υπάρχει στις συνθήκες αυτές να επιτραπεί από τις ΗΠΑ κάποια προκλητική ενέργεια της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας, που θα δημιουργούσε ρωγμές στη συνοχή της νοτιοανατολικής πτέρυγας του NATO.
Οι επιδιώξεις αναθεωρητισμού στη χάραξη των συνόρων από τον Καύκασο έως το Σουδάν στην Αφρική δημιουργούν τρεις αναγκαιότητες.
Πρώτον, την απάλειψη των εστιών έντασης στη βάση της ισλαμικής επιθετικότητας και τρομοκρατίας στη Βαλκανική με αφετηρία την αποσταθεροποίηση του «ατυχούς κράτους» της Βοσνίας.
Δεύτερον, τη διασφάλιση διαλόγου, ακόμη και εάν δεν υπάρξει οριστική λύση, σε χρονίζουσες διεθνείς διαφορές όπως του Κυπριακού και του Παλαιστινιακού.
Και τρίτον είναι θεωρητικό «τείχος ασφάλειας» στη νοητή γραμμή Κρήτη – Αιγαίο – Θράκη, ευρωπαϊκού και όχι μόνον ελληνικού εδάφους, στην επέκταση της έντασης που κυριαρχεί στην Ανατολή (Συρία, Ιράκ, Κουρδιστάν).
Στον ενεργειακό και εμπορικό τομέα η αποσταθεροποίηση στην Ουκρανία (που προβλέπεται να έχει διάρκεια και να είναι «μεταδοτική», σύμφωνα με τη φράση που χρήσιμοι ποίησε ως απειλή προς τη Δύση ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ) ανοίγει τον δρόμο για την κατασκευή του πολύπαθου αγωγού South Stream από την Gazprom, που παρακάμπτοντας τα εδάφη της Ουκρανίας θα τροφοδοτεί τη νότια και κεντρική Ευρώπη, μέσω Βουλγαρίας και Ελλάδας, συμπληρώνοντας τις ποσότητες που παρέχονται από τη Ρωσία απευθείας στη Γερμανία μέσω του αντίστοιχου Nord Stream.
Το αμερικανικής αντίληψης δόγμα που είχε διατυπωθεί ακόμη και πριν από την κρίση στην Ουκρανία -«όχι πλέον πολλαπλές πηγές αλλά πολλαπλές διαδρομές για να διασφαλιστεί η ενεργειακή επάρκεια της Ευρώπης»- θα βρει εφαρμογή στο επίπεδο αυτό, ανατρέποντας τις ενστάσεις του παρελθόντος.
Παράλληλα και για να αποσοβηθούν τυχόν δυσχέρειες στο άμεσο μέλλον για τις θαλάσσιες μεταφορές μέσω των Δαρδανελίων και εφόσον καμφθούν οι αντιδράσεις των τουριστικών επιχειρήσεων στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας, προβλέπεται να ενθαρρυνθεί και η κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, με την ενίσχυση και του σιδηροδρομικού δικτύου της νότιας Βαλκανικής.
Μενέλαος Τασιόπουλος
***
Σημείωση Ε.Θ.
Δεν πρέπει ασφαλώς να βλέπουμε τα διεθνή γεγονότα, με φοβικά σύνδρομα, και ούτε μονοσήμαντα.
Η Δύση κοιτάζει τα δικά της συμφέροντα και εμείς πρέπει να κοιτάξουμε τα δικά μας.
Η Ελλάδα, όσο κι αυτό παραβλέπεται βρίσκεται σε “μαγαζί γωνία” και έχει λόγο για τα όσα συμβαίνουν στην γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχή.
Γιατί η Κριμαία από τα μυθικά, τα πανάρχαια χρόνια, ήταν Ελλάδα.
Ήταν η Ταυρίδα, όπου ζει και χτυπά ακόμα η Ελληνική καρδιά.
Η άθλια και αμαρτωλή Αθήνα ας μην ξεχνά την ιστορία.
Σ.Κ.
