Οι Μεγάλες Δυνάμεις εξεγείρονται στην περίπτωση της Ουκρανίας, όμως αδιαφορούν για τον Τούρκο εισβολέα και την Κατοχή της Κύπρου

Συμπληρώνονται 49 χρόνια από τα δραματικά γεγονότα του μαύρου καλοκαιριού του 1974.
Σχεδόν μισός αιώνας πέρασε από το πραξικόπημα στη Μεγαλόνησο, που άνοιξε τον δρόμο για την εισβολή του Αττίλα, που κουβάλησε στην Κύπρο μας όλες τις «αποσκευές» του τουρκισμού: σφαγές αμάχων, βασανισμούς και δολοφονίες αιχμαλώτων πολέμου, βιασμούς γυναικών, καταστροφές εκκλησιών, νεκροταφείων και προσκυνημάτων, ξεριζωμούς των Ελλήνων, παράνομη κατοχή εδαφών, εποικισμό των Κατεχομένων από ασιατικά σαφή.
Η νομιμότητα και η «σωστή πλευρά της Ιστορίας», δύο όροι που έχουν ειπωθεί χιλιάδες φορές σε εθνικά Κοινοβούλια, σε συσκέψεις κορυφής και σε διεθνή fora, δεν ισχύουν για την περίπτωση της Κύπρου. Οι αποφάσεις και οι ανακοινώσεις του ΟΗΕ για το παράνομο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, της κατοχής και του εποικισμού δεν έχουν τηρηθεί.
Οι Μεγάλες Δυνάμεις, που δείχνουν να εξεγείρονται στην περίπτωση της Ουκρανίας, επιλέγουν να αδιαφορούν όταν ο εισβολέας είναι Τούρκος. Μάλιστα, οι ηγέτες της διεθνούς κοινότητας χαριεντίζονται με τις εκάστοτε ηγεσίες της γείτονος και ανέχονται το γεγονός της μη αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας από την γκανγκστερική συμμορία, που αποκαλείται τουρκικό κράτος.
Επιπλέον, από καιρού εις καιρόν γίνονται δόλιες απόπειρες από κέντρα ισχύος του εξωτερικού, που βρίσκουν πάντοτε… πρόθυμους συμμάχους στο εσωτερικό και της Ελλάδας και της Κύπρου, να νομιμοποιηθεί (με σχέδια τύπου Ανάν) ό,τι συνέβη το 1974, να αναγνωριστούν ως… κανονικότητες η κατοχή και ο εποικισμός, να αφελληνιστεί πλήρως το νησί και να πληρώσει ο Ελληνισμός της Κύπρου τα έξοδα της εισβολής των Τούρκων.
Όμως, η Κύπρος μας επιμένει και τα καταφέρνει. Οι Έλληνες της Κύπρου όχι μόνο έχουν αντισταθεί επιτυχώς στις προαναφερθείσες διεθνείς πιέσεις, αλλά έχουν δημιουργήσει και αναπτύξει ένα κράτος, που θα μπορούσε να αποτελέσει πρότυπο ακόμα και για τη μητέρα Ελλάδα.
Ο δρόμος για την απελευθέρωση του νησιού μπορεί να φαντάζει μακρύς, αλλά οδηγεί εκεί όλους όσοι έχουν αποφασίσει να μην εγκαταλείψουν τις προσπάθειες. Με τη βοήθεια του Θεού, τη θέληση και τις συντονισμένες προσπάθειες του έθνους ο ιερός στόχος της ελευθερίας θα επιτευχθεί.
-Δ-