Μη κλαις στο μνήμα μου, δεν είμαι εκεί.
Είμαι εδώ, είμαι εκεί, είμαι παντού.
Είμαι το Πνεύμα της Χαράς, όταν μια νέα ζωή γεννιέται.·
Δεν υπάρχει ευτυχία σε μια ζωή όλο άγχος και αγωνία.
Τώρα είμαι το διαμάντι που αστράφτει στο χιόνι,
είμαι τα σύννεφα που τα πυρώνει ο ήλιος ενώ βασιλεύει.
Είμαι η σκόνη που χορεύει, σε μια λαμπρή ηλιαχτίδα,
Το παιχνίδισμα του φωτός, σ’ ένα ρυάκι που κελαρύζει.
Είμαι οι ομίχλες του φθινοπώρου που γίνονται βροχή.
Αυτή τρέφει τους σπόρους για τη νέα σοδειά.
Είμαι το γέλιο του άνεμου που παίζει στα δένδρα,
το πέταγμα των πουλιών και το βουητό των μελισσιών.
Όταν ο ήλιος φιλά τη βροχή, ένα ουράνιο τόξο γεννιέται.
Είμαι εκεί τώρα, δεν χρειάζεται να θρηνείς.
Είμαι εκεί στα άστρα, όταν ο ήλιος πάει να κοιμηθεί.
Να με σκέπτεσαι τότε, άλλα σε παρακαλώ μη κλαις.
Είμαι εκεί στις αναμνήσεις σου όλων αυτών που πέρασαν.
Και τώρα είμαι κοντά στον Κύριο, μια μακάρια ψυχή στο τέλος.
Έτσι να με σκέπτεσαι, στη μαλακή απαλή βροχή.
Αλλά σε παρακαλώ μη κλαις, αυτό μόνο σου δίνει πόνο.
Μη κλαις στο μνήμα μου, δεν είμαι εκεί.
Μόνο να με θυμάσαι και τότε θα είμαι παντού.
Lenita Kersh, 1991
Απόδοση από τα Αγγλικά σε ελεύθερο στίχο
