Σκέψεις για τα εκλογικά αποτελέσματα στην Θράκη – «Όσοι δεν μπορούν να πάρουν τα σωστά μηνύματα και να τα καταλάβουν, καλύτερα να αποχωρούν διακριτικά»
Περνούσα έξω από την αυλή δημοτικού σχολείου όπου έπαιζαν τα παιδάκια μπάλα.
Ρωτάω ένα με μπλε μπλούζα: Ποιος κερδίζει; Μου απαντάει: Εμείς, γιατί έχουμε βάλει πολλά γκολ και είμαστε πρώτοι. Ρωτάω το ίδιο σε άλλο παιδάκι με μπλούζα με το ουράνιο τόξο: Εμείς, λέει κι αυτό, γιατί δεν χάσαμε μέχρι τώρα και σε λίγο θα βάλουμε πολλά γκολ. Γυρίζω στο τρίτο με πράσινη μπλούζα, εμείς, άπαντά κι αυτό, γιατί έχουμε βάλει πιο πολλά γκολ από την προηγούμενη φορά.
Γυρίζω σε ένα παιδάκι στην άκρη με ριγέ μπλούζα μπλε και άσπρη. Εμένα, λέει, με κοροϊδέψαν, μου πήραν την μπάλα και δεν με παίζουν, δεν θα μεγαλώσω; Θα δούνε τι θα πάθουν. Δεν θέλησα να συνεχίσω γιατί έβλεπα ότι όλα τα άλλα παιδάκια πανηγύριζαν το καθένα για τον δικό του λόγο, που εφεύρισκαν για αυτοϊκανοποίηση.
Ανέβηκα στο σπίτι και άνοιξα την τηλεόραση. Όλα τα κανάλια είχαν το ίδιο θέμα, τις πρόσφατες εκλογές. Όλοι οι δημοσιογράφοι ρωτούσαν τους μεγαλοσχήμονες παρόντες κομματοπαράγοντες πώς νοιώθουν με τα αποτελέσματα και όλοι είχαν μια δικαιολογία για αυτοϊκανοποίηση, ότι βγήκαν κερδισμένοι.
Απόρησα, νόμισα προς στιγμήν ότι ήταν τα παιδάκια του σχολείου που άφησα προ ολίγου και τα οποία ντύθηκαν μεγαλοσχήμονες πολιτικοί και εφεύρισκαν παρόμοιες ψευτοδικαιολογίες μόνον για την αυτοϊκανοποίησή τους, νομίζοντες ότι όλα αυτά τα σοφά που τραύλιζαν, ήταν και πειστικά.
Εκείνο που τους ξεχώριζε από τα μικρά παιδιά ήταν ότι όλοι είχαν πάρει ένα μήνυμα (ποιο ακριβώς;), αλλά ήταν φανερή η αδυναμία τους μέσα από το τραύλισμά τους, να το διατυπώσουν, πολύ δε περισσότερο να το ερμηνεύσουν ή έστω να δηλώσουν ότι το έχουν καταλάβει.
Για να μην τους αδικώ, όμως, φραστικά το έλεγαν, αλλά αμέσως μετά έβαζαν ένα «αλλά», που ανέτρεπε τα όσα δήλωναν ότι κατάλαβαν.
Δεν νοιώθω ότι λέω κάτι καινούργιο. Όλοι την έχουν αυτή την εικόνα-εντύπωση. Όλοι λίγο ή πολύ είδαν αυτό το παιχνίδι για μικρά παιδιά στην τηλεόραση. Εκείνο, το όποιο είναι τραγικό είναι το ότι δεν βρέθηκε ούτε ένας να σχολιάσει το γεγονός ότι δύο νόμοι (Ξάνθης και Ροδόπης) στον χρωματισμένο χάρτη της Ελλάδος είχαν το γκρι χρώμα, που σήμαινε ότι εκεί ήρθε πρώτο κόμμα, όχι με χρώμα στο μπλουζάκι άλλα με άλλη άσχετη με την εκλογική διαδικασία πρόθεση. Την διεκδίκηση.
Είναι το κόμμα του Σαδίκ, το DEB (τουρκικά) ή ΚΙΕΦ (ελληνικά), το οποίο πήρε περίπου 34% και 39% αντίστοιχα σε κάθε νομό, είναι το κόμμα του οποίου ο ιδρυτής ως βουλευτής ελληνικού κόμματος δήλωνε κατά την διάρκεια συνεδρίασης του ελληνικού κοινοβουλίου ότι είναι «Τούρκος» και εκπροσωπεί την τουρκική μειονότητα της Θράκης. Χωρίς, φυσικά, καμία συνέπεια, ούτε από το κόμμα του. Είναι το κόμμα, το οποίο προστατεύεται, στηρίζεται και προωθείται από το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής και συνεργάζεται με το «Ουράνιο Τόξο» των Σκοπιανών.
Και τα δύο στα καταστατικά τους, έχουν ως σκοπό την αναγνώριση εντός της ελληνικής επικράτειας (παρά τις διεθνείς συνθήκες) τουρκικής και μακεδονικής μειονότητας.
Σήμερα που διατυμπανίζεται σε όλους τους τόνους η έννοια της «γαλάζιας πατρίδας» και μπαίνει ακόμη και ως διδακτέα ύλη στα σχολεία της Τουρκίας και που η καινούργια Σκοπιανή Πρόεδρος ορκίστηκε πίστη σε μια ανύπαρκτη χώρα (που η ίδια την εφευρίσκει εκ νέου) σφετεριζόμενη με θρασύτητα ελληνικό πολιτισμό και ιστορία, οι δε κοντόθωροι πολιτικοί μας βλέποντας μέχρι τις άκρες των παπουτσιών τους ή και γύρω-γύρω από την καρεκλίτσα πού ζεσταίνουν (ή και εκτελούντες εντολές να κλείνουν τα μάτια), αγνοούν αυτό που συμβαίνει (και κατ’ επανάληψη, μάλιστα).
Δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να βάλουν κάτω το καταστατικό αυτού του κόμματος και τους σκοπούς του και χρησιμοποιώντας και το μυαλό τους (ό,τι μπορεί να χρησιμοποιηθεί) να δουν και λίγο πιο πέρα.
Το ελάχιστο που αναφέρεται στους σκοπούς τους είναι η αναγνώριση μειονοτήτων ανύπαρκτων και κατά παράβαση διεθνών συνθηκών πού έχουν υπογραφεί επισήμως (άλλα και της πραγματικότητας). Είναι αρκετό αυτό νομίζω.
Αυτό να υποθέσει κανείς ότι ήταν ανθρώπινη (!) αβλεψία η σκόπιμη στραβή μάτια και του Άρειου Πάγου; Ήταν όμως, ο Άρειος Πάγος πολύ προσεκτικός στην κατά δήλωση σχέση των Σπαρτιατών με τον φυλακισμένο Κασιδιάρη (δεν ανήκω ούτε στο ένα, ούτε στο άλλο κόμμα) για να τους απαγορεύσουν την συμμετοχή (οι ψήφοι τους ήταν χρήσιμοι άλλου.)
Αλλά ο Άρειος Πάγος χρόνια τώρα κάνει στραβά μάτια και για το καταστατικό του ΚΚΕ. Γιατί; Επειδή η δικαιοσύνη δηλώνει ανεξάρτητη και μπορεί ως απόδειξη αυτού να κάνει ό,τι θέλει; Ακόμη και στραβά μάτια;
Άλλα ξέχασα ότι η δικαιοσύνη έχει κλειστά τα μάτια. Κάποιοι, όμως, πρόσεξαν ότι έχει ορθάνοιχτα αυτιά και βέβαια μπορεί άνετα να εκτελεί «τυφλά» τις εντολές που ακούει (από πού άραγε;).
Με αυτόν τον τρόπο αφήνουν να βγαίνουν αποτελέσματα επίσημα (και αύριο εκμεταλλεύσιμα) χωρίς καμιά πρόνοια βελτίωσης των συνθηκών στην Θράκη. Η ανόητη ερμηνεία ότι το κόμμα αυτό πήρε αριθμητικά λιγότερους ψήφους από προηγούμενη, δείχνει ότι τίποτε δεν κατάλαβαν.
Δεν κατάλαβαν ότι ακόμα και οι μουσουλμάνοι της περιοχής μόνοι τους χωρίς καμία υποστήριξη προσπαθούν να ξεφύγουν από την σφιχτή αγκαλιά του προξενείου και της Τουρκίας. Ξεχνούν (ή κάνουν πως δεν ξέρουν) οι καρεκλοκένταυροι του κέντρου ότι από 30ετίας η Θράκη είναι χαρακτηρισμένη ως η τρίτη τουρκική δημοκρατία (η δεύτερη είναι η Κύπρος), η οποία ευρίσκεται, όπως λένε, υπό κατοχή, έχει δική της σημαία, χάρτες και δικό της εθνικό ύμνο ήδη; Αν δεν το ξέρουν, μπορώ να τους τα δώσω από το αρχείο μου.
Έγιναν παρατηρήσεις ότι αλλοιωνόντουσαν τα εκλογικά αποτελέσματα από την συμμετοχή στρατευμένων στο τοπικό εκλογικό δυναμικό.
Χαμογέλασαν συγκαταβατικά όμως, όταν ως ΔΠΘ τους είχα επισήμως ζητήσει όπως οι φοιτητές που θα μείνουν για τουλάχιστον πέντε χρόνια των σπουδών τους στην Θράκη να μεταφέρονται για το αντίστοιχο διάστημα εκεί και τα εκλογικά τους δικαιώματα.
Και οικονομία, για όσους θα θέλουν να ψηφίσουν (αφού δεν θα χρειάζεται να μετακινούνται) θα ήταν, και περισσότεροι συμμετέχοντες. Δεν το κάνουν, γιατί είναι ένας μεγάλος αριθμός ανεξέλεγκτων ψήφων και δεν θα μπορούν να στηρίζουν γραφικές άφωνες φιγούρες, όπως κάνουν σήμερα.
Δεν συζητάμε για φορολογικά κίνητρα στους μόνιμα εγκατεστημένους στην Θράκη η επενδυτικά-αναπτυξιακά για όσους πραγματικά επενδύουν και παράγουν στην Θράκη (όχι αναπτυξιακούς νόμους για να εξυπηρετηθούν φίλα κείμενα λαμόγια της Αθήνας, τέτοιοι έγιναν πολλοί.)
Όσο για το δημογραφικό, αυτό καίει. Και το ένα παιδί πού γεννιέται στην Θράκη, μετά από λίγο θέλει να φύγει.
Αυτό το μήνυμα το πήρε κανείς; Μόνον τα ποσοστά συζητούσαν και πως θα τα αυξήσουν, από ουσία τίποτε.
Η απλή αριθμητική λέει ότι αν ψηφίσουν 1.000 και κάποιος πάρει τους 100, έχει 10%.
Αν ψηφίσουν 10.000 οι 100 είναι 1%. Η συμμετοχή στην Θράκη ήταν 30% , αλλά οι του ΚΙΕΦ σταθεροί. Όταν λοιπόν δεν μπορείς να μειώσεις τον αριθμητή, αυξάνεις τον παρονομαστή μάς έλεγαν οι δάσκαλοι από την πρώτη μέρα. Αυτές οι περισπούδαστες σημερινές φιγούρες αυτές τις ώρες αφίσες κολλούσαν ή σε διαδήλωση έτρεχαν.
Ως αυτονόητο συμπέρασμα: Όσοι δεν μπορούν να πάρουν τα σωστά μηνύματα και να τα καταλάβουν, καλύτερα να αποχωρούν διακριτικά μήπως και κάποιοι λιγότερο κοντόθωροι εμφανιστούν.
Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
Ευάγγελος Γαλούσης
Πρ. Πρύτανης ΔΠΘ
