
Δυο πιτσουνάκια συζητούν,
και λεν πολλές κουβέντες,
πώς νοιώθουν για τον έρωτα,
οι νέες κι οι λεβέντες
Στα θέματα του έρωτα,
λέει ο νιος με χάρη.
Ίσως και να ‘μαι λίγο αργός,
να μην παίρνω χαμπάρι.
Και στα αντανακλαστικά,
ίσως να μη σε φτάνω.
Μα ευκαιρία, αν δοθεί,
θα ξέρω τι να κάνω.
Ναι σίγουρα, όταν κοντά
μια «ύπαρξη» ζυγώσει,
θε να ξυπνήσει ο έρωτας.
Κι αυτή δεν θα … γλυτώσει!
Κι αφού για το σκοπό αυτό,
θα έλθει προφανώς,
θα της το σκάσω ένα φιλί,
λιγάκι … ευγενώς!
Κι η νέα κοκκινίζοντας,
λέει κι αυτή με νάζι.
Μα και εγώ δεν λέω ναι,
σε όποιον … με κοιτάζει!
Τότε και μόνον θα το ειπώ,
και θα το ομολογήσω,
αν κι η καρδιά μου συμφωνεί,
ότι, μ’ αυτόν … θα ζήσω.
Θ. Παπατριανταφύλλου