Η Ανατολική Θράκη χάθηκε, πριν από κάμποσα χρόνια,
κι η άλλη κινδυνεύει να «πορευτεί», σε αλλότρια αλώνια.
Χάθηκε, κι η Βόρια Ήπειρος, με ανάμειξη των «μεγάλων».
Αυτών που, όπως φάνηκε, έχουν ήθος …παπαγάλων.
Πριν κάποια χρόνια χάθηκε, και η ένωση με την Κύπρο.
Κάποιοι τα «καταφέρανε», και είναι πια, κάτω απ’ άλλο σκήπτρο.
Αφού, η μισή κυριεύτηκε, απ’ το «σύνοικο στοιχείο»,
τώρα πια η πορεία της, μπήκε σε νέο αρχείο.
Και στην Μακεδονία μας κάνανε, σωστή λοβοτομή.
Αλλοίωσαν την ιστορία της, σε κρίσιμη στιγμή.
Και τούτη κατατμήθηκε, σε τρία άνισα μέρη.
Ποιο θα ‘ναι το μέλλον της άραγε; Κανένας δεν το ξέρει.
Κάποτε, υπήρξε κι ένας πολιτικός, που κόντεψε να ενδώσει,
και κάποιο απ’ τα νησιά του Αιγαίου μας, λίγο έλειψε να το δώσει.
Είπε δε το αμίμητο. -«Ε, ας δώσουμε, και κάποια νησιά! Δεν πειράζει!
Μπορούμε, να τα ξαναπάρουμε, με τον καιρό που αλλάζει».
Ε, φτάνει πια ανεύθυνοι, μη «δωρίζετε» μέρη άλλα.
Δεν είναι προσωπική ιδιοκτησία σας, είτε μικρά ή μεγάλα!
Δώσατε και ισότητα, σε πράγματα που η φύση λέει όχι.
Και φέρατε νέα έθιμα, σε κάθε τόπο και … κόχη!
Κάποιοι, έβαψαν τη σημαία μας, με χρώμα κόκκινο,
λες κι άλλαξε το καθεστώς, κι έγινε πια … ρόδινο.
Αλλά, νισάφι πια! Είναι καιρός να συνέλθουμε. Οι Έλληνες ας είμαστε μαζί,
για μην ζήσουμε, ποτέ ξανά, νέους εχθρούς, και δη σαν τους … «Ναζί»!
Αθ. Παπατριανταφύλλου
