Για ποιά ανάπτυξη του τόπου μας μπορούμε να μιλούμε όταν οι Αιρετοί μας Άρχοντες δεν φροντίζουν για τα… αυτονόητα; – Μαρτύριο περνούν αυτές τις ημέρες οι κτηνοτρόφοι των Φερών – Κίνδυνος να μείνουν εκτός αγοράς τα σφάγειά τους
Έχουμε βαρεθεί αγαπητοί αναγνώστες να ακούμε για ανάπτυξη και ανάπτυξη να μην βλέπουμε στον τόπο μας.
Όπου μας λείπουν, εν έτει 2013, ακόμα και τα αυτονόητα.
Όπως είναι τα σφαγεία.
Και βέβαια μιλούμε για τον Έβρο, που μπορεί να έχασε τις πρωτιές που είχε παλαιότερα, όσον αφορά το ζωικό κεφάλαιο, τότε που ερχόταν πρώτος σε βοοειδή, αμνοερίφια, ενώ επίσης ήταν πρώτος σε παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων, με τα περίφημα τυριά και κασέρια του, όπως και τα βούτυρα (θυμάστε το κίτρινο βουβαλίσιο βούτυρο;).
Αυτός ο μεγάλος Έβρος λοιπόν στερείται σήμερα των απαραίτητων εγκαταστάσεων βιομηχανικών σφαγείων.
Μετά το κλείσιμο της κρεατοβιομηχανίας ΘΡΑΚΗ, το μεγάλο σφαγείο της εταιρείας, άφησε δυσαναπλήρωτο κενό, που δεν αναπληρώθηκε.
Μια προσπάθεια που ξεκίνησε ο τότε Δήμος Φερών για κατασκευή νέων σφαγείων, δεν ευδοκίμησε καθώς μεσολάβησε ο “Καλλικράτης” (αυτό το αποτυχημένο σχέδιο για την τοπική αυτοδιοίκηση) που επέβαλε την συνένωση του Δήμου Φερών με τον Δήμο Αλεξανδρούπολης.
Έτσι για ολόκληρη την περιοχή του κεντρικού και νοτίου Έβρου, δεν υπάρχουν σήμερα σφαγεία.
Αποτέλεσμα:
Οι κτηνοτρόφοι των Φερών, που συνεχίζουν την παράδοση και τροφοδοτούν την αγορά με εκλεκτά κρέατα, αδυνατούν να εξυπηρετηθούν, αυτές τις ημέρες του Πάσχα.
Καταφεύγουν λοιπόν στα σφαγεία Ορεστιάδος, όπου όμως λαμβάνουν την απάντηση ότι “έχουμε τώρα πολύ δουλειά” και της Κομοτηνής όπου τους λένε: “πρώτα θα εξυπηρετήσουμε τους ντόπιους πελάτες μας και ύστερα εσάς”.
Δηλαδή η σφαγή θα γίνει…. μετά το Πάσχα!!!
Που σημαίνει ότι θα μείνουν εκτός αγοράς.
Έτσι λοιπόν σύμφωνα με όσα κατήγγειλαν στην ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ κτηνοτρόφοι των Φερών, αναγκάζονται αυτές τις ημέρες, να μεταφέρουν τα ζωντανά στα σφαγεία της… Χαλκιδικής.
Δηλαδή γίνεται μια ολόκληρη εκστρατεία από τον Έβρο στην Κεντρική Μακεδονία.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, το γεγονός αυτό έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην διαμόρφωση των τιμολογίων πώλησης, καθώς επιβαρύνονται οι κτηνοτρόφοι και με σοβαρές δαπάνες μεταφορικών.
Πως λοιπόν θα ανταγωνισθούν τα εισαγόμενα προϊόντα που κατακλύζουν την αγορά, από Βουλγαρία, Αλβανία, Σκόπια κ.λπ.
Όταν λοιπόν συμβαίνουν αυτά, για ποια ανάπτυξη μπορούμε και μιλούμε;
Οι τοπικοί μας Άρχοντες, προερχόμενοι κυρίως από τον Δημόσιο Τομέα, δεν μπορούν δυστυχώς να αντιληφθούν τον πόνο και την αγωνία του ελεύθερου επαγγελματία.
Και γενικώς στον τόπο μας, τον τόπο των χαμένων ευκαιριών και των μεγάλων αλλά ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, βλέπουμε απλώς τα τραίνα να περνούν.
Κατά τα άλλα, μοναδική φροντίδα μας είναι το ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ.
– Όχι στον Αγωγό Πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη.
– Όχι στην επένδυση χρυσού στο Πέραμα
– Όχι στην εκβάθυνση του λιμένος γιατί θα μας φάνε οι.. καρχαρίες (ακούσθηκε και αυτό)
– Όχι στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών γιατί δεν θα γεννούν τα κατσίκια και θα σκοτώνονται τα πουλάκια.
Και πιθανόν αύριο να έχουμε νέες αντιδράσεις και κινητοποιήσεις για την επένδυση φυσικού αερίου του Ομίλου Κοπελούζου.
Από ανησυχούντες οικολόγους, είμαστε πλήρεις.
Από σφαγεία όμως που διασφαλίζουν την υγεία των καταναλωτών και ανταγωνιστικές τιμές στους κτηνοτρόφους του τόπου μας, έχουμε κραυγαλέα έλλειψη.
Αλήθεια, για ποια ανάπτυξη μπορούμε να μιλούμε;
Κανονικά κάποιοι Αιρετοί μας, θα έπρεπε να ντρέπονται.
Αμφιβάλλουμε όμως, αν συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Σ.Κ.
