Οι Αστυνομικοί της Αλεξανδρούπολης ψάχνουν για “μια χούφτα Ευρώ” για να επισκευάσουν αυτοκίνητα κι βάρκες που θα τους επιτρέψουν την αποτελεσματική άσκηση των καθηκόντων τους, εδώ στα σύνορα
Την Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014 αντιπροσωπεία του Δ.Σ της Συνδικαλιστικής Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αλεξανδρούπολης πραγματοποίησε συνάντηση, με αφορμή την ανάληψη των καθηκόντων του, με τον Αντιπεριφερειάρχη της Π.Ε. Έβρου κ Δημήτριο Πέτροβιτς.
Κατά τη συνάντηση η οποία διεξήχθη σε ιδιαίτερα φιλικό κλίμα, έγινε από τους αστυνομικούς αναφορά σε όλα τα προβλήματα που απασχολούν τους συναδέλφους της Διεύθυνσης Αστυνομίας Αλεξανδρούπολης.
Από την πλευρά του γνωρίζοντας την πλειονότητα των ζητημάτων ο κ. Πέτροβιτς υποσχέθηκε ότι θα είναι αρωγός των προσπαθειών για την επίλυση τους στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων που του παρέχει ο θεσμικός του ρόλος.
Τελειώνοντας δεσμευτήκαμε για περαιτέρω συνεργασία στα πλαίσια της ανεύρεσης λύσεων στα θέματα που θα προκύπτουν για το καλό όλων μας.
Εν τω μεταξύ οι Αστυνομικοί κρούουν θύρες της ιδιωτικής οικονομίας, αφού το Δημόσιο αδυνατεί να καλύψει, ακόμα και τις ελάχιστες δαπάνες που χρειάζονται για την συντήρηση πλωτών μέσω και αυτοκινήτων της Υπηρεσίας τους.
Χαρακτηριστική είναι η επιστολή που απέστειλαν προς το Ίδρυμα “Πατέρα”.
***
Αξιότιμε κύριε Πατέρα
Είναι γνωστή στο πανελλήνιο η προσπάθεια που κάνετε μέσα από το ίδρυμά σας ,για να ενισχύσετε οικονομικά συνανθρώπους μας, φορείς, συλλόγους και γενικά οποιονδήποτε έχει ανάγκη. Είναι επίσης γνωστή η ευαισθησία σας προς τις οικογένειες συναδέλφων μας που έχασαν τη ζωή τους ή τραυματίστηκαν κατά την εκτέλεση του καθήκοντος. Και γι΄ αυτό σας είμαστε ιδιαίτερα ευγνώμονες και σας ευχαριστούμε πολύ.
Παίρνοντας θάρρος από όλα τα παραπάνω, αποφασίσαμε να απευθυνθούμε σε σας και να ζητήσουμε την οικονομική σας στήριξη, όχι για κάποιο συνάδελφο από τους δεκάδες πλέον που ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας αλλά για τον ίδιο τον οργανισμό που υπηρετούμε, την Ελληνική Αστυνομία.
Όπως σίγουρα γνωρίζετε, εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο, στο νομό μας εξελίσσεται μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στα χρονικά της Ελληνικής Αστυνομίας, με την επωνυμία “ΑΣΠΙΔΑ”, που σκοπό έχει να σφραγίσει τα σύνορα μας με τη γείτονα χώρα Τουρκία και να σταματήσει την αθρόα εισροή παράνομων μεταναστών.
Το αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικό αφού πραγματικά η χώρα μας έπαψε να είναι «ξέφραγο αμπέλι» και οι παράνομοι μετανάστες που εισέρχονται πλέον στη χώρα είναι ελάχιστοι.
Τον Αύγουστο του 2012, όταν ξεκίνησε η επιχείρηση στην περιοχή, βρίσκονταν πάνω από 2000 αστυνομικοί, αρκετές δεκάδες αυτοκίνητα και δέκα περίπου βάρκες που αστυνόμευαν τον ποταμό Έβρο.
Τα έξοδα τεράστια αλλά σε πρώτη φάση δεν υπήρχε πρόβλημα αφού, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων χρηματοδοτούσε κανονικά την επιχείρηση.
Με το πέρασμα των μηνών, παρόλο που η αστυνομική δύναμη μειωνόταν, η εισροή χρημάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση μειωνόταν με ακόμη μεγαλύτερο ρυθμό, με αποτέλεσμα να φτάσουμε σήμερα σε μια κατάσταση που πλέον ό,τι γίνεται, γίνεται μόνο χάρη στο φιλότιμο των συναδέλφων.
Το 80% των οχημάτων είναι ακινητοποιημένα λόγω βλαβών, ίδια η κατάσταση και με τις βάρκες.
Εδώ ζητάμε τη δική σας συνδρομή ,ώστε να μπορέσουμε να επαναλειτουργήσουμε δύο από τις ακινητοποιημένες βάρκες που έχουν πρόβλημα και συγκεκριμένα απαιτείται:
1. Αλλαγή μίζας σε μηχανή τύπου MERCURY 80 HP κόστους 750 ευρώ.
2. Αλλαγή προπέλας 15 pits σε μηχανή τύπου MERCURY 80 HP κόστους 250 ευρώ.
3. Επισκευή μηχανής τύπου MERCURY 50 HP ( σπασμένο κεφαλάρι και φλάντζα κεφαλής ) κόστους 1000 περίπου ευρώ.
4. Αλλαγή προπέλας 13 pits σε μηχανή τύπου MERCURY 50 HP κόστους 200 ευρώ.
5. Επισκευή πολυεστέρα και βάψιμο για τις δύο βάρκες κόστους 600 ευρώ.
Το συνολικό κόστος για την επαναλειτουργία των βαρκών είναι 2.800 ευρώ.
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων, πιστεύοντας ότι θα ανταποκριθείτε στο αίτημά μας.
***
Σημείωση Ε.Θ.
Η παλιά “Γουέστερν” ταινία είχε τίτλο “Για μια χούφτα δολλάρια”.
Τώρα για μια χούφτα ευρώ, οι Αστυνομικοί της Αλεξανδρούπολης, στέλνουν την παραπάνω επιστολή, που χαρακτηρίζει την Εθνική κατάντια.
Που είναι αποτέλεσμα της σπατάλης μας.
Γιατί ξοδεύαμε περισσότερα από αυτά που παράγαμε, μέχρι που βαλτώσαμε στα αδιέξοδα του σήμερα.
Αισθάνεται κανείς ντροπή;
