Η μόνη λύση για αντιμετώπιση των πλημμυρικών φαινομένων, είναι η ΔΙΑΠΛΑΤΥΝΣΗ της κοίτης του ποταμού Έβρου – Αυτό όμως απαιτεί διακρατική συμφωνία με την γείτονα Τουρκία
Στα 70 χρόνια εκδοτικής ζωής της εφημερίδος μας, ελάχιστες είναι οι χρονιές που πέρασαν χωρίς να σημειωθούν πλημμυρικά φαινόμενα και καταστροφές στον ακριτικό Νομό Έβρου.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ έχει καταγεγραμμένα και τα αντιπλημμυρικά έργα που έγιναν, αλλά και τα τεράστια (για εκείνες τις εποχές) ποσά που δαπανήθηκαν για την αντιπλημμυρική προστασία των κατοίκων των παρέβριων περιοχών, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα, όπως αποδεικνύεται, μέχρι σήμερα.
Είναι πράγματι εκπληκτικό αυτό που συμβαίνει στον τόπο μας, καθώς έχουμε την ευλογία των νερών του ποταμού Έβρου, που μπορούν να αρδεύσουν τεράστιες εκτάσεις για κάθε είδους καλλιέργειες, τελικά αυτά να μετατρέπονται σε “κατάρα”, που καταστρέφει περιουσίες, καλλιέργειες και ζωικό κεφάλαιο, μέσα σε λίγες ώρες.
Φέτος η έκταση των πλημμυρών, ξεπερνά κάθε προηγούμενο.
Και ο επικεφαλής των Ευρωβουλευτών της ΝΔ, Μανώλης Κεφαλογιάννης, με ερώτησή του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητάει την οικονομική ενίσχυση του Ελληνικού Οργανισμού Γεωργικών Αποζημιώσεων από το Ταμείο Αλληλεγγύης, ώστε να καλυφθεί το κόστος αποζημίωσης των καταστροφών που έχουν υποστεί οι γεωργοί και οι κτηνοτρόφοι στις πληγείσες περιοχές, μετά τα ακραία καιρικά φαινόμενα στην Ελλάδα.
Επιπλέον, ο Επικεφαλής της ΚΟ της ΝΔ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητά να μάθει εάν μπορούν να διατεθούν επιπλέον κονδύλια των διαρθρωτικών ταμείων για την αποκατάσταση των ζημιών που έχουν υποστεί υποδομές και δίκτυα.
Όμως το πρόβλημα των νερών του ποταμού Έβρου δεν λύνεται με τις αποζημιώσεις.
Η υπόθεση των πλημμυρικών φαινομένων δεν είναι μόνον υπόθεση του Ελληνικού Κράτους, αλλά και της Βουλγαρίας και της Τουρκίας.
Και αυτό γιατί ο Έβρος ξεκινά από την Βουλγαρία και πλημμυρίζει και Τουρκικές και Ελληνικές εκτάσεις.
Όπως έχει ξαναγράψει η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ, μεγάλες ευθύνες έχει η Βουλγαρία που όταν ζορίζεται από τις βροχοπτώσεις, που είναι κοινές στο τριεθνές, ανοίγει το φράγμα του Ιβαήλοβγκραντ και τα νερά κατακλύζουν το ελληνικό έδαφος.
Πέραν αυτού, τονίζουμε για μια ακόμη φορά, τα ιδιαίτερα γεωλογικά χαρακτηριστικά που δημιουργούν τα φαινόμενα των πλημμυρικών φαινομένων.
Το κυριότερο είναι ότι η κλήση του εδάφους από το Διδυμότειχο μέχρι τις εκβολές του Έβρου, είναι μόλις 6%.
Τα νερά δεν μπορούν να τρέξουν, αργούν και πλημμυρίζουν τις γύρω περιοχές.
Εκσκαφή για εκβάθυνση της κοίτης του ποταμού δεν μπορεί να γίνει, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση τα νερά της θάλασσας θα κατακλύζουν το ποτάμι.
Με λίγα λόγια αυτό που μπορεί να γίνει είναι η ΔΙΑΠΛΑΤΥΝΣΗ της κοίτης του ποταμού Έβρου, από τα 150 μέτρα που είναι σήμερα στο 1,5 χιλιόμετρο.
Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται διακρατική συμφωνία με την Τουρκία, που για δικούς της λόγους, δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο.
Μην τυχόν και γίνει δυσκολότερη η διάβαση του Έβρου από τα άρματά της.
Αν δεν γίνει η διαπλάτυνση, τζάμπα ξοδεύονται χρήματα για αναχώματα και αποζημιώσεις.
Αυτή είναι η πραγματικότητα και σε αυτήν την βάση πρέπει να κινηθούμε, αξιοποιώντας και τις δυνατότητες χρηματοδότησης ενός τέτοιου έργου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο τουλάχιστον παραμένουμε σ’ αυτήν.
Διαφορετικά θα έχουμε πάλι τους εκάστοτε Υπουργούς να έρχονται στον Έβρο για να δουν επί τόπου τις πλημμύρες και να φεύγουν αμέσως πίσω στην Αθήνα, ξεχνώντας το πρόβλημα.
Σ.Κ.
