Επίτιμος Δημότης Ορεστιάδος είναι ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, και δεν του στείλαμε ούτε μία ευχετήρια κάρτα – Ανοικτή επιστολή προς τους Αιρετούς άρχοντες του Έβρου – Ο τόπος μας έχει ανάγκη από καλές Δημόσιες σχέσεις
Μόνο με σοβαρές συμμαχίες και ολοκληρωμένη δουλειά μπορούμε να αναστηλώσουμε τον Έβρο.
Με αφορμή την αντιμετώπιση του κύματος των λαθρομεταναστών στον Έβρο, η κ. Κατερίνα Καραγιάννη, πρόεδρος του “Οικονομικού Φόρουμ Θράκης” απευθύνει την παρακάτω Ανοικτή Επιστολή προς τους Αιρετούς άρχοντες του Νομού μας:
***
Αγαπητοί συμπατριώτες μου,
Η προσπάθεια για το καλό και το συμφέρον του Έβρου, είναι μία δράση που οφείλει να είναι μακριά από πολιτικές και συνδικαλιστικές αποχρώσεις. Η ιστορία έχει δείξει ότι εκτός από διχασμό τίποτα θετικό δεν δημιουργούν. Το κρίσιμο σημείο στο οποίο έχει βρεθεί η χώρα μας είναι απόδειξη αυτού.
Αναρωτιέμαι αν κάνουμε τα πάντα που περνούν από το χέρι μας για τον τόπο μας. Πολλά από αυτά δεν κοστίζουν τίποτα και παρόλα αυτά τα αγνοούμε ή απλώς αδιαφορούμε.
Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. Jean Claude Juncker είναι επίτιμος δημότης Ορεστιάδας.
Είναι ένας άνθρωπος σε μία πολύ καίρια θέση της Ευρώπης και πάντα φιλικά προσκείμενος στη χώρα μας.
Εκτός από ότι δεν έχουμε αξιοποιήσει αυτήν την ιδιότητα του, δεν έχουμε καν αποστείλει μία αναμνηστική κάρτα ή προσωπική ευχή, στα πλαίσια της στοιχειώδους ευγένειας προς το πρόσωπό του, η οποία επιβάλλεται και κοινωνικά άλλωστε.
Η εκμετάλλευση, με την καλή έννοια των δημοσίων σχέσεων είναι κάτι που δε θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως κοντόφθαλμη δραστηριότητα με βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα.
Πρέπει να χτίζει διαχρονικές σχέσεις, ειδικά με ανθρώπους που μπορούν να αποτελέσουν κέντρα θετικής επιρροής για εμάς. Τι να είναι άραγε αυτό που κρατά τους αιρετούς από το να εκμεταλλεύονται για το καλό του τόπου μία προσωπικότητα που είναι διαθέσιμη να προσφέρει έμπρακτα υποστήριξη και συμπαράστασή στον Έβρο;
Γιατί αυτός ο τόπος, ο τόσο πλούσιος σε ανθρώπους και ιστορία, να μην αντιλαμβάνεται ότι, όχι με αδελφοποιήσεις με χωριά στην άκρη του κόσμου, αλλά μόνο με σοβαρές συμμαχίες και ολοκληρωμένη δουλειά μπορούμε να αναστυλώσουμε τον Έβρο.
Ο Περικλής έλεγε ότι η πολιτική φαίνεται μακροπρόθεσμα, χρειάζεται γενναίες αλλαγές, δουλειά και προσήλωση στο σκοπό. Οι αιρετοί θα πρέπει να το έχουν αυτό στο νου τους, σε συνδυασμό με το ότι οποιαδήποτε βοήθεια πρέπει να αξιοποιείται και να γίνεται δεκτή με ευγνωμοσύνη.
Η στιγμή που οι αιρετοί του τόπου μας, πράξουν με συνείδηση προσανατολισμένη στο συμφέρον του συνόλου και όχι των δικών τους ανθρώπων και των προσωπικών ιδεοληψιών, θα σημάνει την αρχή της άνθισης του Έβρου, οικονομικά και πολιτιστικά.
Μου δημιουργεί μεγάλη δυσφορία η διαπλοκή στους τοπικούς άρχοντες και το πώς διαπροσωπικές σχέσεις επισκιάζουν την αξιοκρατία. Πότε θα έρθει η στιγμή που θα έχουμε ένα σοβαρό μηχανισμό ελέγχου που θα τερματίσει τη διαφθορά; Μήπως μπορούμε να γίνουμε εμείς οι ίδιοι ο μηχανισμός αυτός; Μήπως να ξεκινήσουμε από το σπίτι και το σχολείο; Να επιβραβεύουμε τον ικανό, να βγει μπροστά και να αξιολογείται με γνώμονα τις πράξεις και όχι το μέσο.
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει δύο μεγάλα προβλήματα, το ένα είναι το οικονομικό και το άλλο είναι το μεταναστευτικό. Δυστυχώς το δεύτερο είναι το πιο βαθύ, θα επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα, με προεκτάσεις ανθρωπιστικές, κοινωνικές και οικονομικές.
Μια χώρα, μια κοινωνία, μία ήπειρος μπορεί να αποσυντονιστεί από ένα κύμα μη ελεγχόμενης εισροής προσφύγων. Οι συνέπειες για αυτούς τους ανθρώπους που προσπαθούν να σώσουν τη ζωή τους είναι καταστροφικές, ειδικά όταν η ενσωμάτωση τους στο νέο τους σπίτι δεν είναι προετοιμασμένη και ομαλή.
Όλοι οι άνθρωποι είμαστε το ίδιο. Δεν είναι το χρώμα, το φύλλο ή η προέλευση που πρέπει να μας τρομάζει. Όλοι είμαστε κάτοικοι της γης. Αυτό μας ενώνει. Δεν μας διαιρεί.
Και είναι σημαντικό να θέτουμε τα όρια του πολιτιστικού προσανατολισμού για τον πρόσφυγα που θέλει τη φιλοξενία μας. Η φιλοξενία είναι ανθρωπιά, την αξίζει ο καθένας μας, γιατί όλοι είμαστε εν δυνάμει εκτεθειμένοι σε κατάσταση πολέμου.
Η Ελλάδα πρέπει να επιβληθεί στην Ευρώπη, για το ότι πλέον δεν μπορεί να απορροφήσει άλλους πρόσφυγες και μετανάστες. Δεν μπορεί να δημιουργήσει μάζες ανθρώπων που δεν έχουν τα μέσα να επιβιώσουν σε μία χώρα που οι ίδιοι οι πολίτες της δεν τα έχουν.
Αυτό μπορεί να γίνει επικίνδυνο για όλους. Η ανάγκη επιβίωσης είναι η μεγαλύτερη πηγή της επιθετικότητας. Πρέπει να δεχτούμε τους ανθρώπους δημοκρατικά, να καταστήσουμε σαφές τι τους προσφέρουμε και το σεβασμό που υποχρεούνται να επιδείξουν στα ανθρώπινα και φυλετικά δικαιώματα, αλλά και στον πολιτισμό που θα τους αγκαλιάσει.
Σε σύνοψη των σκέψεων της επιστολής αυτής, μία πρόσκληση προς τον πρόεδρο Jean Claude Juncker από τους αιρετούς του Έβρου, για να δει από κοντά το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε και ότι είναι κοινό πρόβλημα. Δεν χωρούν προσωπικές επιδιώξεις σε αυτήν την πρόσκληση. Μόνο το συμφέρον του Έβρου.
Γιατί αν απειληθεί ο Έβρος, όποιο προσωπικό συμφέρον χάνεται έτσι κι αλλιώς. Και είναι μία πρόσκληση που πρέπει να γίνει άμεσα. Σας ευχαριστώ.
Κατερίνα Καραγιάννη
