Η ιδιωτική πρωτοβουλία συστηματικά συκοφαντείται – Μόνο όσοι ξεφεύγουν στην ξενιτειά προκόβουν – Παράδειγμα οι μεγάλοι ευεργέτες της χώρας μας
Χωρίς αμφιβολία, είμαστε η χώρα του παραδόξου και του κωμικοτραγικού.
Η χώρα του ό,τι δηλώσεις. Η χώρα της αρπαχτής και του εύκολου κέρδους.
Η χώρα των ολίγων καταφερτζηδών και των πολλών τρωκτικών.
Και είναι πράγματι παράδοξο και κωμικοτραγικό, καθώς είμαστε ένας λαός που μπορούμε να αναπτύξουμε την οικονομία μας σε ευρωπαϊκά επίπεδα.
Ένας λαός ευφυής που έχει λαμπρύνει την ανθρωπότητα όχι μόνο στην αρχαιότητα, αλλά και στη νέα εποχή, με πολλούς και άξιους Έλληνες που έχουν διαπρέψει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης και σε όλους τους τομείς της κοινωνικής δραστηριότητας.
Εντούτοις οι Έλληνες μέσα στην ίδια μας την πατρίδα ζούμε διαρκώς στην οικονομική στασιμότητα, στην υπανάπτυξη και στον οικονομικό και πνευματικό μαρασμό.
Τα έργα μας θαρρείς αντιπαραγωγικά αντιαναπτυξιακά. Προγραμματισμοί κοντόφθαλμοι, δειλές και άτολμες οικονομικές προοπτικές.
Και το περίεργο, όσοι ξεφεύγουν στην ξενιτειά ανοίγουν διάπλατα τα φτερά τους, προκόβουν, αναπτύσσονται και μεγαλουργούν.
Αναφέρω μερικά παραδείγματα για του λόγου το αληθές. Όλοι οι μεγάλοι ευεργέτες Τοσίτσας, Αβέρωφ, Σίνας, Χατζηκώνστας, Ζάππας, Ωνάσης και πολλοί άλλοι.
Φτωχόπαιδα έφυγαν από τα χωριά τους και έγιναν μεγιστάνες τού πλούτου σε ξένες πατρίδες και απέκτησαν τη δυνατότητα να μπορούν να βοηθήσουν την πατρίδα τους.
Και το έπραξαν επάξια ανεγείροντας ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, στάδια, μουσεία, φιλανθρωπικά και άλλα ευαγή ιδρύματα όπως ορφανοτροφεία κ.λπ., αναβαθμίζοντας έτσι με την ιδιωτική πρωτοβουλία και την οικονομική τους στήριξη την πατρίδα μας.
Αντίθετα, το κράτος λειτουργεί με τους χιλιάδες αργόσχολους μανδαρίνους, άτομα πού ήταν αδύνατον να προκόψουν και να επιβιώσουν στον ιδιωτικό τομέα, παρά μόνο ως υπάλληλοι στο Δημόσιο.
Η ιδιωτική πρωτοβουλία συκοφαντήθηκε, σπιλώθηκε, διαπομπεύτηκε και εξακολουθεί μέχρι και τις μέρες μας να σπιλώνεται.
Γιατί να ριχτεί ο νέος στον δύσκολο δρόμο τού ανταγωνισμού και της ευγενούς άμιλλας στην κονίστρα της ζωής; Εύκολη ή λύση της δημοσιοϋπαλληλίας.
Το κράτος ο πλέον ασφαλής και αξιόπιστος εργοδότης και βέβαια το καθεστώς αυτό βόλευε πάντα τους πολιτικούς μας.
Κάθε διορισμός και μια σίγουρη ψήφος.
Και παραφούσκωνε το κράτος και πλήρωνε ο δύσμοιρος Έλληνας πολίτης τη γαλαντομία και την κουβαρντοσύνη των πολιτικών μας.
Μόνον η ΔΕΗ έχει σήμερα 38.000 υπαλλήλους και όλα τα έργα δίδονται σε διάφορους εργολάβους και οι εργολάβοι τα παραχωρούν σε υπεργολάβους και πάει λέοντας.
Ας κάνουμε όμως μια σύγκριση με τους κουτόφραγκους Ευρωπαίους.
Πώς σκέπτονται; Πώς ενεργούν σε παρόμοιες μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις;
Γιατί οι ελάχιστες δημόσιες επιχειρήσεις στην Ευρώπη, δεν βλάπτουν την οικονομία και δεν επιβαρύνουν τον πολίτη;
Στη Σουηδία λ.χ. μια χώρα με τετραπλάσια παραγωγικότητα της ελληνικής, η Σουηδική ΔΕΗ, έχει 7.500 υπαλλήλους και ουδένα έργο ανατίθεται σε εργολάβο, παρά μόνο στους υπαλλήλους της.
«Πληροφορίες από την Σουηδική πρεσβεία των Αθηνών έτος 1998». Δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα των Αθηνών.
Ο κρατισμός στη χώρα μας αποτελεί ταφόπλακα της οικονομικής ανάπτυξης και της προκοπής του τόπου.
Στις Βρυξέλλες οικονομικοί κύκλοι αναφέρουν πως η Ελλάδα είναι η τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης.
Η ελληνική οικονομία εξαρτάται κατά 80% από το κράτος. Ολυμπιακή Αεροπορία, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, Τράπεζες, Δημόσιοι Οργανισμοί, κρατικές ασφάλειες κ.λπ., αποτελούν φορείς οι όποιοι υπερκαλύπτουν το αναφερόμενο ποσοστό τού ΑΕΠ και στην πραγματικότητα δεν προσφέρουν καμμιά προστιθέμενη άξια στη χώρα μας.
Αυτά αναφέρουν έγκυροι οικονομικοί αναλυτές και ουδείς συγκινείται.
Η Δημοσιοϋπαλληλία με τον καιρό καίμε την ανοχή των πολιτικών γιγαντώθηκε, απέκτησε ισχύ, έγινε εξουσιαστική δύναμη, που δυναστεύει και πατρονάρει σήμερα και τα ίδια τα αφεντικά που την εξέθρεψαν.
Ο κρατισμός στην Ελλάδα -αιτία πολλών κακών- οδηγεί τη χώρα στη φτώχεια, στην εξαθλίωση, στη μιζέρια, και αναγκάζει χιλιάδες πανέξυπνα ελληνόπουλα να παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς.
Βέβαια, αυτό το γνωρίζουν όλοι, άλλα κανείς δεν τολμά να το πει ξεκάθαρα, ότι τον κρατισμό τον εκτρέφει και τον συντηρεί μια δράκα συνδικαλιστών της δημόσιας διοίκησης που συνεπικουρείται δυστυχώς και από κάποιους πολιτικούς μας.
Σωτήρης Γλυκός
