Πλήρης η αδιαφορία από την Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Ροδόπης, που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε ισοπέδωση των ναών, εξαιτίας της κακοκαιρίας – Κραυγή αγωνίας από τους ακρίτες κατοίκους, για διάσωση της θρησκευτικής τους κληρονομιάς
Έπρεπε να πάμε να δούμε από κοντά τις πανέμορφες παλιές εκκλησίες των χωριών του νομού Έβρου, για να πιστέψουμε όλα όσα μας έλεγαν οι κάτοικοι τόσα χρόνια…
Εκείνο που αντικρύσαμε ήταν μεγάλης ιστορικής και θρησκευτικής αξίας ναούς, με ανεπανάληπτες αγιογραφίες και απεικονίσεις εντός τους, που όμως κινδυνεύουν να χαθούν από το πέρασμα του χρόνου και τις κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούν κάθε χειμώνα στον Έβρο.
Στο Αλεποχώρι, στην ονομαστή μεταβυζαντινή εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, με τις έξοχες τοιχογραφίες και τον σπανιότατο εντυπωσιακό ζωόμορφο κυνοκέφαλο Άγιο Χριστόφορο, η εικόνα ήταν κάτι παραπάνω από θλιβερή.
Όλα παρατημένα στη μοίρα τους, χωρίς καμιά μέριμνα από την Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Ροδόπης, όπως μας είπαν χαρακτηριστικά οι κάτοικοι.
Επίσης, στο Παλιούρι, στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα, που αποτελεί θρησκευτικό μνημείο του 18ου αιώνα, η κατάσταση δεν ήταν καλύτερη. Τα παλιά καθίσματα των πιστών, καθώς και ο παμπάλαιος επισκοπικός θρόνος, είναι έτοιμα να καταρρεύσουν.
Και εκεί, η ίδια ατμόσφαιρα εγκατάλειψης να πλανάται στον αέρα, με τον ιερέα του χωριού να εκφράζει την απογοήτευσή του, για την αδιαφορία από την πλευρά της πολιτείας, που αφήνει να χαθούν στο διάβα του χρόνου αυτά τα πολύτιμα αντικείμενα.
Η πιο συγκλονιστική εικόνα ήταν αυτή στον Ι.Ν. του Αγίου Αθανασίου στους Μεταξάδες, όπου η μια πλευρά του ναού είναι κυριολεκτικά έτοιμη να καταρρεύσει.
Από τον βαρύ χειμώνα που έκανε την προηγούμενη χρονιά, το κτίριο υπέστη μια τεράστια ρωγμή.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα των κατοίκων, απευθύνθηκαν στους υπεύθυνους της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ροδόπης για την επισκευή της ρωγμής, οι οποίοι όμως τους απάντησαν να μην κάνουν απολύτως τίποτα. «Καλύτερα να γκρεμίσει ο ναός, παρά να τον πειράξετε», φαίνεται να ήταν ακριβώς η απάντηση εκ μέρους της Εφορείας.
Αυτά ήταν μόνο τρία παραδείγματα για τον άγνωστο θρησκευτικό πλούτο που έχει ο νομός μας, και ο οποίος αντί να αξιοποιηθεί και να αποτελέσει ίσως και πόλο έλξης θρησκευτικών τουριστών, κάποιοι τον αφήνουν να ρημάζει.
Το παράπονο από την πλευρά των κατοίκων των συγκεκριμένων χωριών είναι μεγάλο, αφού νιώθουν κυριολεκτικά ξεχασμένοι από τον Θεό, σε κάθε τομέα.
Είμαστε σίγουροι πως υπάρχουν και άλλα τέτοια «διαμάντια» της θρησκευτικής μας παράδοσης σε άλλες περιοχές του ατέλειωτου νομού Έβρου, που όμως έχουν εγκαταλειφθεί και κανείς δε νοιάζεται γι’ αυτά.
Εμείς, κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου, ώστε να κινηθούν έγκαιρα οι υπεύθυνοι της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Ροδόπης, αλλά και της Περιφερειακής Ενότητας Έβρου, να βρουν τα απαραίτητα κονδύλια, και να προχωρήσουν άμεσα στην αποκατάσταση των ζημιών, σε όσους ναούς υπάρχει πρόβλημα.
Κι αυτό να γίνει πριν έρθει ακόμη ένας βαρύς εβρίτικος χειμώνας…
ΜΑΡΙΝΑ ΚΟΝΔΥΛΗ
