Μη ανταγωνιστικά γίνονται πλέον τα προϊόντα του ακριτικού μας Νομού, με το “Χαράτσι” των νέων Διοδίων – Μας έχουν για… ξεπούλημα; – Θέλουν να φύγουμε από τον τόπο μας;
Οι ερασιτεχνισμοί και οι έλλειψη πραγματικού σχέδιου από την Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, που ήρθαν να μας σώσουν, (επειδή όπως λένε οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, επί 40 χρόνια κατέστρεφαν την Ελλάδα, μόνο που τώρα αντί για σωτηρία μας αποτελειώνουν), διαφαίνονται και από ένα ακόμη στοιχείο που έχει να κάνει με την ακριτική περιοχή μας.
Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στα γενικότερα οικονομικά στοιχεία, που μας πιπιλίζουν για την περίφημη ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης με τους Δανειστές της χώρας.
Για εμάς αψευδής μάρτυρας της συνεχιζόμενης κατρακύλας είναι τα κλειστά μαγαζιά, είναι τα Λουκέτα στην αγορά της Θράκης, που κάποτε ανθούσε ενώ τώρα μαρτυρούν τον επιθανάτιο ρόγχο της πραγματικής οικονομίας.
Όπως βεβαίως άλλος αψευδής μάρτυρας της κατάντιας και την εγκατάλειψης, είναι η πλήρης αποβιομηχάνιση του τόπου μας, αφού όλες σχεδόν οι υπάρχουσες βιομηχανίες-βιοτεχνίες, σηκώθηκαν και έφυγαν στην Βουλγαρία, για να γλυτώσουν από την δημευτική φορολογική λαίλαπα και να μπορέσουν να συνεχίσουν την λειτουργία τους, σε ένα ευνοϊκότερο οικονομικό περιβάλλον.
Τώρα, όσες επιχειρήσεις απόμειναν που με νύχια και με δόντια προσπαθούν να επιβιώσουν, δέχονται άλλο ένα ύπουλο πλήγμα.
Το ΠΡΩΤΟ ήταν με την Κατάργηση της επιδότησης 12% του κόστους εργασίας, που ψευδώς μας είπαν ότι δεν το επιτρέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ αποδείχθηκε ότι η “Ε. Ε.” ουδέποτε ζήτησε την κατάργησή του.
Το ΔΕΥΤΕΡΟ έρχεται τώρα με την δημιουργία νέων Σταθμών Διοδίων στην Εγνατία οδό.
Και βέβαια όπως έγραψε η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ, αυτά τα νέα διόδια, δεν μπαίνουν για το καλό μας, αλλά για να γίνει πιο ελκυστική η πώληση της Εγνατίας οδού στους ξένους επενδυτές, δηλ. για να έχουν περισσότερα κέρδη. Απλά πράγματα.
Όμως οι αρμόδιοι Υπουργοί Σπίρτζης και Τσακαλώτος, αυτές οι… “διάνοιες”, που συνυπέγραψαν την κοινή Υπουργική Απόφαση για τους νέους Σταθμούς Διοδίων, δεν σκέφθηκαν ποτέ τις καταστροφικές επιπτώσεις που επέρχονται πλέον στον παραγωγικό ιστό της ακριτικής περιοχής μας.
Στην δεκαετία του 1960, η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ έγραφε ότι “Ο ΕΒΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΗΣΙ”.
Ότι τα προϊόντα του τόπου μας, δεν μπορούν να διακινηθούν ούτε προς Ανατολάς στην Τουρκία, ούτε προς Βορράν στην Βουλγαρία, ούτε προς Νότον από την θάλασσα γιατί δεν είχαμε υποδομές στο Λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
Η μόνη διέξοδος ήταν προς Δυσμάς αλλά και αυτή γινόταν με ένα άθλιο οδικό Δίκτυο και με υψηλό κόστος καυσίμων.
Ύστερα ήρθε η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ήρθε η Εγνατία, φάνηκε κάτι να αλλάζει προς το καλύτερο αλλά μας προέκυψε η κατάρα των Μνημονίων.
Τώρα λοιπόν γίνεται ο Έβρος πάλι νησί.
Και η οικονομία του Έβρου στραγγαλίζεται κυριολεκτικά με τα νέα Διόδια, γιατί πολύ απλά παύουν τα προϊόντα του Έβρου να είναι ανταγωνιστικά.
Δεν χρειάζεται περισσότερη ανάλυση για το πως και γιατί.
Και μάλιστα όταν τα τραίνα στην Θράκη δεν σφυρίζουν, δεν κυκλοφορούν.
Το αγωνιώδες ερώτημα λοιπόν, που μας απασχολεί σήμερα, ΕΙΝΑΙ: ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ;
Που οδηγείται ο Έβρος; – Θα είναι και αύριο Ελληνικός;
Η εγκατάλειψη του Νομού μας, είναι πλέον ορατή. Τα χωριά μας ερημώνουν.
Δεν είναι δυνατόν, όπως γράφαμε την προηγούμενη εβδομάδα να υπηρετούν στον Βορ. Έβρο (Διδχ/χο-Ορεστιάδα) δύο μόνον Κτηνίατροι, εκ των οποίων ο ένας απουσιάζει λόγω ασθενείας.
Αυτός ο ευλογημένος τόπος με τις άφθονες πλουτοπαραγωγικές πηγές, δεν επιτρέπεται να τον αφήσουμε να πεθάνει, ούτε να τον χαρίσουμε σε κανέναν.
Καιρός οι Ιθαγενείς Εβρίτες να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους, αφήνοντας στην άκρη τις δήθεν ιδεολογικές αντιπαραθέσεις.
Ο στραγγαλισμός μας, πρέπει να σταματήσει.
Σ. Κ.
