Η μείωση των γεννήσεων έχει λάβει εφιαλτικές διαστάσεις – Να εφαρμοσθεί οικονομική ενίσχυση για κάθε γεννώμενο παιδί – Κίνδυνος αφανισμού της φυλής μας
Η υπογεννητικότητα στη χώρα μας έχει λάβει εφιαλτικές διαστάσεις, δεδομένου ότι πλέον οι θάνατοι είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις, και επομένως έχουμε σταθερή μείωση του πληθυσμού.
Εκτός από τον μικρό αριθμό γεννήσεων κατ’ έτος; υπάρχουν και οι αμβλώσεις, που είναι πολλαπλάσιες των γεννήσεων, καθώς και η μετανάστευση επιστημόνων και εξειδικευμένων ατόμων, που λόγω της οικονομικής κρίσης έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις.
Παράλληλα, συνεχίζεται η ανεξέλεγκτη είσοδος στη χώρα μας λαθρομεταναστών και όχι προσφύγων, όπως τους βαφτίζει ή κυβέρνηση, που είναι βασικά άτομα χωρίς μόρφωση και δεξιότητες, ξεπερνούν ήδη το 1 εκατομμύριο και είναι κυρίως μουσουλμάνοι, άσχετοι με το χριστιανισμό και την ελληνική παιδεία.
Η υπογεννητικότητα στη χώρα μας εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980, και από το 2011 καλπάζει.
Η πλέον πρόσφατη επιστημονική μελέτη για το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας μας, είναι του εργαστηρίου δημογραφικών και κοινωνικών αναλύσεων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, υπό τον καθηγητή Βύρωνα Κοτζαμάνη, που χρηματοδοτήθηκε από τον ιδιωτικό ανεξάρτητο ερευνητικό οργανισμό «διαΝΕΟσις» και αναδείχθηκε στην ημερίδα (19/3/2017) της Ένωσης τ. Βουλευτών-ευρωβουλευτών (βλ. τη μελέτη με τίτλο «Ο πληθυσμός της Ελλάδας στον ορίζοντα του 2050», στο Ενημερωτικό Δελτίο της Ένωσης, Μάιος 2017).
Και ερχόμαστε στα εφιαλτικά στοιχεία της παραπάνω μελέτης:
Την 1.1.2011 ο πληθυσμός της Ελλάδας ήταν 11.123.392 άτομα- την 1.1.2016 ήταν 10.783.748 άτομα.
Αν ο μεςος ετήσιος ρυθμός μεταβολής παρέμενε σταθερός για τα επόμενα έτη, ο πληθυσμός της Ελλάδας θα ήταν:
Την 1.1.2025, 10.519.51 άτομα την 1.1.2035, 9.886.913 άτομα- την 1.1.2050, 9.008,618 άτομα (μετά από 34 έτη)- την 1.1.2100, μετά 84 έτη, 6.606.676 άτομα- την 1.1.2150, μετά από 134 έτη, θα ήταν 4.845.158 άτομα και μετά 200 χρόνια το πολύ θα είχε εξαφανιστεί το Γένος των Ελλήνων.
Για την αντιμετώπιση του εφιάλτη, πρέπει να ενδιαφερθούμε όλοι οι Έλληνες, όλες οι Ελληνίδες, και να λάβουν όλες οι κυβερνήσεις από εδώ και εμπρός, κοινωνικά μέτρα-παροχές για την αύξηση των γεννήσεων.
Προφανώς η οικονομική κρίση είναι ανασταλτικός παράγοντας, αλλά οφείλουμε να αδιαφορήσουμε γι’ αυτή, ως προς το θέμα της γεννητικότητας.
Πρόκειται ουσιαστικά για την επιβίωση του Έθνους, οπότε χρήματα θα εξευρεθούν.
το θέμα της υπογεννητικότητας αντιμετωπίστηκε από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και η διακομματική κοινοβουλευτική επιτροπή της Βουλές διατύπωσε προτάσεις για την αντιμετώπιση του, τον Φεβρουάριο του 1999.
Πράγματι αυξήθηκαν οι παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί και τα επιδόματα για τα παιδιά.
Από το 1999, η Εκκλησία της Ελλάδας πριμοδότησε οικονομικώς τη γέννηση τρίτου τέκνου στην Θράκη, ενώ ξεκίνησε η δημιουργία εκκλησιαστικών παιδικών σταθμών σε όλες τις Μητροπόλεις.
Η μείωση των γεννήσεων είναι φαινόμενο πού παρουσιάστηκε σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες, από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, και δη στην Ευρώπη, Ιαπωνία, Ν. Κορέα.
Σύμφωνα με μελέτη της Eurostat, ο πληθυσμός των χώρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα είναι μειωμένος το 2050 κατά 30 εκατομμύρια, σε σχέση με το 2017.
Αυτό όμως δεν πρέπει να μας παρηγορεί. Αντιθέτως, πρέπει να μιμηθούμε χώρες, όπως η Γαλλία, πού κατάφερε να μειώσει την υπογεννητικότητά της, με ευνοϊκά νομικά μέτρα για τις εργαζόμενες μητέρες, την αυξημένη γονική άδεια, καθώς και τη δημιουργία πολλών νέων βρεφονηπιακών σταθμών.
Να σημειωθεί ότι στη Γαλλία, το 50% των γεννήσεων πραγματοποιείται έκτος γάμου, ενώ το ποσοστό των γεννήσεων έκτος γάμου στη Νότια Ευρώπη δεν είναι μεγαλύτερο του 30%.
Σημειωτέο ότι στις χώρες που εργάζονται περισσότερες γυναίκες, υπάρχει αυξημένο ποσοστό γεννήσεων, ίσως γιατί έχουν οικονομική ανεξαρτησία.
Για να ξεπεράσουμε, ως λαός και χώρα, τον εφιάλτη της υπογεννητικότητας, πρέπει να πεισθούν οι νέοι και οι νέες που βρίσκονται σε ηλικία απόκτησης παιδιών, ότι υπάρχει η ένα δίκτυο διευκολύνσεων, για την ανατροφή των παιδιών, όπως είναι οι δωρεάν παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί, οι νομικές εύνοιες στις εργαζόμενες μητέρες, φορολογικές απαλλαγές για τα παιδιά, τα ολοήμερα σχολεία, υποτροφίες για τις σπουδές, των παιδιών.
Κυρίως, πρέπει να λειτουργήσει το ελληνικό φιλότιμο και το πείσμα μας, και να πάμε κόντρα στις αντιξοότητες, συνειδητοποιώντας ότι οι αμβλώσεις πού ξεπερνούν κατά πολύ τις γεννήσεις είναι έγκλημα κατά των αγέννητων παιδιών μας.
Δεν παραγνωρίζω τα προβλήματα πού δημιουργεί η οικονομική κρίση της χώρας μας. Έχω όμως την εντύπωση ότι τα υπάρχοντα μέτρα υπέρ τής απόκτησης παιδιών είναι τα ίδια με όσα ισχύουν σε άλλες χώρες».
Εδώ θα πρέπει να προστεθεί και μία υπόσχεση του πολιτικού κόσμου -που θα τηρηθεί- ότι μόλις βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση, θα νομοθετηθεί η παροχή οικονομικής ενίσχυσης για κάθε γενόμενο παιδί, αρχής γενομένης από το πρώτο, και μάλιστα με αναδρομική ισχύ.
Πιστεύω ότι είναι θέμα αλλαγής νοοτροπίας των νέων ανθρώπων και συνειδητοποιήσεως του κινδύνου αφανισμού της Φυλής μας, αν δεν αντιδράσουμε όλοι: Κράτος, Εκκλησία, Απόδημοι, μεγάλες επιχειρήσεις, ισχυρά οικονομικώς ιδρύματα, όπως του Ωνάση, του Νιάρχου, Μποδοσάκη κ.ά.,
Ας εγερθούν οι συνειδήσεις όλων.
Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών,
πρώην Υφυπουργός Οικονομικών
