“Καμμία Συμφωνία που κλέβει την Ιστορία μας και τον Πολιτισμό μας” – Όχι σε σύνθετη ονομασία
Mε μια ηχηρή παρέμβαση-ανακοίνωση που εξέδωσε η Ακαδημία Αθηνών για το Σκοπιανό, αναφερόμενη μάλιστα στα Σκόπια ως «κράτος των Σκοπίων» και όχι με την αποδεκτή ονομασία από τον ΟΗΕ ΠΓΔΜ όπου και εκεί υπάρχει ο όρος «Μακεδονία», τονίζει πως «ο τόπος εγκατάστασης ενός λαού -και μόνον- δεν είναι προσδιοριστικός της ταυτότητάς του»
Έτσι ο κατεξοχήν αρμόδιος επιστημονικός φορέας έλαβε θέση κατά της ακολουθούμενης εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης η οποία είναι αποφασισμένη να εκχωρήσει τα δικαιώματα της Μακεδονίας.
Μάλιστα η Ακαδημία Αθηνών τάσσεται κατά της «λύσης»-σαλαμοποίησης του Νίκου Κοτζιά και αναφέρει ρητώς ότι οποιαδήποτε συμφωνία προϋποθέτει «τροποποίηση του Συντάγματός των Σκοπίων, εγκατάλειψη των αλυτρωτικών διεκδικήσεων (σχολικά βιβλία, γεωγραφικοί χάρτες, αγάλματα Μ. Αλεξάνδρου, κλπ.) και της οικειοποίησης της ιστορίας, του πολιτισμού και των συμβόλων της χώρας μας». Αυτό σημαίνει ότι η Ακαδημία Αθηνών δεν δέχεται (και ορθά) ούτε μια σύνθετη ονομασία που να περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία»
Όλη η ανακοίνωση της Ακαδημίας Αθηνών για το Σκοπιανό.
***
Με αφορμή ερωτήματα προς την Ακαδημία Αθηνών για το ποια είναι η θέση της σχετικά με το θέμα της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων, που επανήλθε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, το Γραφείο Δημοσίων Σχέσεων της Ακαδημίας εξέδωσε σήμερα την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Η Ακαδημία Αθηνών παρακολουθούσα αδιαλείπτως το εθνικής σημασίας αυτό θέμα, έχει κατ’ επανάληψη διατυπώσει δημοσία τις θέσεις της με βάση αδιάσειστα ιστορικά, πολιτιστικά και αρχαιολογικά δεδομένα. Απαραίτητη προϋπόθεση οποιασδήποτε συμφωνίας για την ονομασία του κράτους των Σκοπίων πρέπει να είναι η τροποποίηση του Συντάγματός του, η εγκατάλειψη των αλυτρωτικών διεκδικήσεων (σχολικά βιβλία, γεωγραφικοί χάρτες, αγάλματα Μ. Αλεξάνδρου, κλπ.) και της οικειοποίησης της ιστορίας, του πολιτισμού και των συμβόλων της χώρας μας. Ο τόπος εγκατάστασης ενός λαού -και μόνον- δεν είναι προσδιοριστικός της ταυτότητάς του. Η παρατεινόμενη εκκρεμότητα δεν είναι προς το συμφέρον και των δύο χωρών».
