Δεν είναι η Τουρκία, αλλά η Ελλάδα, που δίνει την δυνατότητα ευημερίας σε μία Δημοκρατική Πολιτεία
Ανέκαθεν η Άγκυρα προσπαθούσε να επηρεάζει την μουσουλμανική μειονότητα της δυτικής Θράκης.
Και κατά τις τελευταίες δεκαετίες τα πολιτικά κόμματα εφράντιζαν να περιλαμβάνουν στους συνδυασμούς τους, της Ξάνθης και της Κομοτηνής, και κάποιους μουσουλμάνους.
Ποτέ όμως τόσους που να αποκλείεται η εκλογή και χριστιανών βουλευτών. (Έλληνες είναι όλοι.).
Να σημειώσουμε ακόμη ότι το 1977 ένας από τους πέντε βουλευτές που εξέλεξε το πατριωτικό κόμμα της Εθνικής Παρατάξεως ήταν ο μουσουλμάνος Χασάν Ιμάμογλου.
Τότε όμως τόσο τα κόμματα όσο και το τουρκικό προξενείο κρατούσαν τα προσχήματα.
Αυτό λοιπόν που πρέπει σήμερα να μας προβληματίζει δεν είναι μόνον το εάν η Άγκυρα επηρεάζει την εκλογή Ελλήνων βουλευτών, αλλά μάλλον για ποιους λόγους τα τελευταία χρόνια το προξενείο έχει αποθρασυνθεί και παρεμβαίνει απροκαλύπτως.
Θα διακινδυνεύσουμε την άποψη, ότι είναι η φοβικότης έναντι της Αγκύρας και η ανοχή έναντι των ενεργειών του προξενείου, που έχουν οδηγήσει στην σημερινή κατάσταση.
Αρκετές ελληνικές Κυβερνήσεις υπήρξαν εφεκτικές έναντι των Τούρκων και σε κάποιες περιπτώσεις αυτό ήταν απαραίτητο για να υπάρξει ελάφρυνσις των τουρκικών πιέσεων εις βάρος του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.
Όμως ότι η στάσις της Κυβερνήσεως του ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασε κάθε όριο. Για ποιόν λόγο επετράπη στον Ταγίπ Ερντογάν να ολοκληρώσει την επίσημη επίσκεψή του στην Ελλάδα, με ένα «ανεπίσημο» προσκύνημα στα τεμένη της Θράκης;
Θα επαναλάβουμε ότι η μειονότητης δεν είναι τουρκική, επισημαίνοντας ότι το σύγχρονο τουρκικό Κράτος ανεγνωρίσθη δια της Συνθήκης της Λωζάνης η οποία καθόριζε και τα των μειονοτήτων, της ελληνικής στην Κωνσταντινούπολη και της μουσουλμανικής στην δυτική Θράκη.
Φυσικά και η Συνθήκη δεν θα μπορούσε να αναγνωρίσει την μειονότητα ως τουρκική αφού μέχρι εκείνη την στιγμή δεν υπήρχε τουρκικό έθνος.
Υπήρχε το οθωμανικό κράτος που διελύετο και η τουρκική ομοεθνία, ένας από τους κλάδους της όποιας ήσαν οι Οθωμανοί Τούρκοι.
Δεδομένου δε ότι οι κυρίαρχοι στην πολυεθνική Οθωμανική αυτοκρατορία ήσαν μουσουλμάνοι, εύλογο ήταν η μειονότης να προσδιορισθεί ως μουσουλμανική.
Αυτό είναι άλλωστε και το κοινό της στοιχείο, καθώς εθνολογικά είναι τα μέλη της μία πανσπερμία, υπόλειμμα του βίαιου εξισλαμισμού τον οποίο επέβαλαν οι Οθωμανοί στα χρόνια της παντοδυναμίας τους.
Ο λόγος για τον όποιο οι Τούρκοι προβάλλονται ως οι «υψηλοί» προστάτες της μουσουλμανικής μειονότητος είναι το ότι η Ελλάς τους άφησε περιθώριο να το πράττουν.
Απεναντίας ο πραγματικός προστάτης τους είναι το ελληνικό Κράτος, που τους δίδει την δυνατότητα να ζουν και να ευημερούν στο πλαίσιο μιας δημοκρατικής Πολιτείας, το οποίο ουδέποτε εγνώρισαν οι Οθωμανοί προπάτορες τους.
Και το οποίο, από ό,τι φαίνεται, ούτε οι σημερινοί Τούρκοι γνωρίζουν.
Ευθ. Π. Πέτρου
