Αλήθειες-ψέμματα και ευθύνες – Οι Αιρετοί μας Άρχοντες δεν προσέφυγαν στην Δικαιοσύνη για αθέτηση υποχρεώσεων του Καζίνο Ξάνθης – Ας αντιμετωπίσουν πλέον σοβαρά το ζήτημα της Μαρίνας – Νέα λάθη δεν συγχωρούνται
Μια πονεμένη ιστορία για την Αλεξανδρούπολη, την πόλη των χαμένων ευκαιριών, που χρονολογείται από το 1995, ήρθε και πάλι στο προσκήνιο. Είναι η υπόθεση του Καζίνο (Ξάνθης) η οποία έχει άμεση σχέση και με τη Μαρίνα (Αλεξανδρούπολης).
Στην αρχή, υπήρχαν οι αόριστες φήμες ότι το Καζίνο Ξάνθης θα κλείσει. Στη συνέχεια, οι φήμες έγιναν πιο συγκεκριμένες και έλεγαν ότι δεν θα κλείσει αλλά μάλλον θα μετακινηθεί επί της Εγνατίας οδού ή στην Αλεξανδρούπολη.
Σε όλες αυτές τις φήμες, πριν λίγες μέρες, δόθηκε τέλος.
Ο ίδιος ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης κ. Κώστας Πηλαδάκης με συνέντευξη τύπου που έδωσε στην πόλη μας, ανακοίνωσε και επίσημα την πρόθεση της επιχείρησης να εγκατασταθεί στην Αλεξανδρούπολη.
Στη συνέντευξή του, αποκάλυψε ότι βρέθηκε στην πόλη μας αναζητώντας το κατάλληλο σημείο για την εγκατάσταση του Καζίνο και ότι για την μετεγκατάσταση δεν απαιτείται ειδική άδεια αφού το καζίνο διαθέτει περιφερειακή άδεια για οποιοδήποτε σημείο στους τρεις νομούς της Θράκης, ωστόσο επιθυμεί την καλή συνεργασία με τους θεσμικούς φορείς της Αλεξανδρούπολης, τους οποίους θα επιχειρήσει να μεταπείσει αναφερόμενος προφανώς στις αντιρρήσεις που εξέφρασαν ο Μητροπολίτης και ο Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης.
Αναφερόμενος στο θέμα της Μαρίνας σκαφών στην Αλεξανδρούπολη ως ανεκπλήρωτη συμβατική υπόσχεση του Καζίνο, ο κ. Πηλαδάκης είπε ότι αυτό δεν ήταν υποχρέωση του Καζίνο αλλά συμβατικό δικαίωμα που δεν υλοποίησε γιατί τα κέρδη του Καζίνο στην Ξάνθη δεν ξεπέρασαν ποτέ το προβλεπόμενο στην σύμβαση ποσό.
Προτίθεται όμως σε συνεργασία με άλλους ιδιώτες και με τους τοπικούς φορείς να επανεξετάσουν το θέμα με νέες πλέον δυνατότητες επαναδιαπραγμάτευσης.
***
Στα πλαίσια εφαρμογής του Νόμου 2206/1994 «Ίδρυση, Οργάνωση, Λειτουργία και Έλεγχος των Καζίνο», ο οποίος ισχύει και σήμερα, εκδόθηκε η αριθ 600/03-04-1995 Απόφαση του Υπουργού Τουρισμού (ΦΕΚ 269 Β /10-4-1995) με την οποία παραχωρήθηκε στην Κοινοπραξία των εταιρειών BELINDA AE ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΚΟΘΑΛΗ ΑΕ και ΝΕΚΤΑΡ ΑΕ με το διακριτικό τίτλο “ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ ΚΑΖΙΝΟ ΚΑΙ ΞΕΝΙΑ ΞΑΝΘΗΣ’’, άδεια για την ίδρυση, λειτουργία και εκμετάλλευση «Καζίνο» στην Ξάνθη.
Σύμφωνα με το Νόμο 2206/1994 καθορίζονταν 12 συγκεκριμένες άδειες Καζίνο, π.χ στο Λουτράκι, το Πόρτο Καρράς κλπ.
Επιπλέον, ο νόμος έδινε το δικαίωμα, στον Υπουργό (Τουρισμού), να δώσει μια (1) άδεια μέσα στα γεωγραφικά όρια της Ηπείρου και μια (1) στα αντίστοιχα της Θράκης.
Η άδεια όμως που θα χορηγούσε δεν θα ίσχυε για όλο το γεωγραφικό διαμέρισμα αλλά με την απόφασή του, θα προσδιοριζόταν επακριβώς ο συγκεκριμένος χώρος που θα λειτουργούσε το Καζίνο.
Για την περίπτωση της Θράκης, στην αριθ. 600/03-04-1995 Υπουργική Απόφαση, αναφερόταν η θέση «Λευκός ΠύργοςΞάνθης, δυο χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης της Ξάνθης». Το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο δεν προβλέπει δυνατότητα μετακίνησης του Καζίνο.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων παρατίθεται το άρθρο 1 παρ.4 του Ν. 2206/1994.
«Η ακριβής θέση κάθε Καζίνο μέσα στα όρια των ορισθέντων περιοχών, η έγκριση των κτιριακών εγκαταστάσεων καθώς και η ημερομηνία έναρξης λειτουργίας τους καθορίζονται με την Υπουργική Απόφαση, για τη χορήγηση της αδείας.
Οι χορηγούμενες άδειες είναι οριστικές και δεν επιτρέπεται η οποιαδήποτε λειτουργία της επιχείρησης κατά παρέκκλιση από τους όρους που καθορίζονται στην άδεια»
Στην ίδια Απόφαση προβλεπόταν και η εκπλήρωση εκ μέρους της Κοινοπραξίας ορισμένων υποχρεώσεων όπως, η κατασκευή :
(α) Ξενοδοχείου, πολυτελείας, 52 κλινών, στην Ξάνθη προϋπολογισμού 700 εκατ δρχ με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, 36-54 μήνες από τη χορήγηση της σχετικής οικοδομικής άδειας και
(β) Μαρίνας στην Αλεξανδρούπολη σύμφωνα με την υπάρχουσα προμελέτη του ΕΟΤ προϋπολογισμού 3 δις δρχ με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, 84-102μήνες από την έναρξη (1-12-95) λειτουργίας του Καζίνο.
Ξενοδοχείο είδαν στην Ξάνθη αλλά Μαρίνα στην Αλεξανδρούπολη δεν είδαμε.
Επίσης δεν είδαμε και κάποια προσφυγή των Τοπικών μας Αρχόντων στη Δικαιοσύνη, όπως σαφώς προέβλεπε (άρθρο 7) η Απόφαση, σε περίπτωση αθέτησης των συμφωνηθέντων ή έστω, ένα συγγνώμη ή mea culpa από κάποιον Τοπικό Άρχοντα ή πολιτικό.
***
Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά, το ίδιο θέμα (καζίνο-μαρίνα), πολυδιάστατο, ηθικό, νομικό, οικονομικό και πολιτικό έρχεται και πάλι στο προσκήνιο.
Οι Τοπικοί μας Άρχοντες οφείλουν να το αντιμετωπίσουν σοβαρά και υπεύθυνα. Νέα λάθη δεν συγχωρούνται.
Η πόλη αυτή, πρέπει κάποτε να αρχίσει να κερδίζει.
Είναι πολλά αυτά που έχασε….
