Με την Γαλλία δεν συνάπτουμε Συμμαχία – Αγοράζουμε Προστασία – Μόνον όποιος πρώτα πολεμήσει, έχει πιθανότητες επιτυχίας, αν μετά συζητήσει
Οι Τούρκοι από το 1071 (μάχη του Μαντζικέρτ) διεκδικούν. Οψίμως και οι Βούλγαροι, οψιμότερα δε οι Αλβανοί και οι Σκοπιανοί. Εμείς, από το 1922, δεν διεκδικούμε τίποτα και κρυβόμαστε κάτω από το φουστάνι του «διεθνούς δικαίου».
Το διεθνές δίκαιο, όπως και κάθε δίκαιο, υπάρχει για να παραβαίνεται, όπως έγινε με την εισβολή στην Κύπρο το 1974. Έχουμε την αποτρεπτική ισχύ να κόψουμε την όρεξη των παραβατών; Μάλλον όχι: Κύπρος, Ίμια, Οτσαλάν, άρση εμπολέμου με την Αλβανία, συμφωνία των Πρεσπών, 125 Έλληνες πιλότοι νεκροί από το 1990, «συνωστισμός», επιτροπή «Ελλάδα 2021», Ayasofyacami! Οι Τούρκοι ζητάνε -και παίρνουν- και οι Έλληνες… συζητάνε.
Η Αγια-Σοφιά είναι οικουμενικό σύμβολο, διότι η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήλεγχε επί 1000 χρόνια τη μισή οικουμένη. Και η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν, κατά τον Αύγουστο Χάιζενμπεργκ, «το εκχριστιανισθέν Ρωμαϊκόν κράτος του Ελληνικού Έθνους». Άρα η Αγια-Σοφιά είναι ένα ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟ οικουμενικό σύμβολο!
Προσπαθούμε να «οικουμενικοποιήσουμε» κάποια προβλήματά μας, μήπως και μας ελεήσει η οικουμένη, γιατί δεν έχουμε την τόλμη να τα αντιμετωπίσουμε ως εθνικά και να τα λύσουμε έστω και μόνοι. Ποιος και γιατί να συμμαχήσει με κάποιον «μαχοδεή»; Αν δεν ήταν τα 3-4 δισεκατομμύρια ευρώ για την αγορά γαλλικών φρεγατών, θα υπέγραφαν με μας οι Γάλλοι «συμμαχία»; Αυτό είναι διπλωματία του φουκαρά!
Δεν συνάπτουμε συμμαχία, πληρώνουμε προστασία. Θυμίζει την προσφυέστατη φράση του «Τσε» Γκεβάρα: «Λα πούτα μιλιτάντε», στρατευμένη πόρνη. Περιμέναμε τις αντιδράσεις Δυτικών και Ρώσων, εταίρων και άλλων για την τεμενοποίηση της «οικουμενικής» Αγια-Σοφιάς. Κι αυτοί, όμως, περιμένουν τη δική μας. Το μόνο που βλέπουν είναι ο «μαμάκιας» να ξανατρέχει στη φούστα της μαμάς.
Ο Κύπριος πρόεδρος μίλησε προ μηνός κατά των στρατιωτικών λύσεων και υπέρ της διπλωματίας σχετικά με τις γεωπολιτικές απειλές. Άλλο ένα ψευδοδίλημμα! Ουδείς -εκ των Ελλήνων- επιθυμεί τον πόλεμο, αλλά δεν είναι καθόλου διπλωματικό να το λέμε. Οι νταηλήδικες «κόκκινες γραμμές» των πολιτικών μας εύκολα θα γίνουν «πράσινες γραμμές», αν δεν περιφρουρούνται από γαλανόλευκες λόγχες. Οι Τούρκοι κάνουν διπλωματία με casusbelli. Ελλάδα και Κύπρος δεν είναι ούτε Ναουρού, ούτε Παλάου να μην έχουν Ένοπλες Δυνάμεις, ούτε Δανία να έχουν και να μην τις χρησιμοποιούν. Αλλιώς τι τις χρυσοπληρώνουμε; Ο Ελληνισμός τις γεωπολιτικές απειλές τις αντιμετωπίζει και με την κόψη του σπαθιού. Πολιτική είναι η συνέχεια του πολέμου με άλλα μέσα.
Μόνο όποιος πρώτα πολεμήσει έχει πιθανότητες επιτυχίας, αν μετά συζητήσει. Έθνη που υποκύπτουν χωρίς να πολεμήσουν δεν πέφτουν· ξεπέφτουν. Με τον ξεπεσμένο δεν συζητάς· ζητάς. Χωρίς τις Θερμοπύλες δεν θα υπήρχε Σαλαμίνα. Χωρίς Μεσολόγγι ούτε Ελλάδα. Ο πόλεμος όμως δεν χρειάζεται να είναι μόνο στρατιωτικός. Ως λέξη ο πόλεμος προέρχεται από το ρήμα πάλλω. Πόλεμος για τους Έλληνες ήταν και πρέπει να είναι μια παλλόμενη και πάλλουσα πολιτική ευρέων οριζόντων. Πολιτική αποτρεπτικής ισχύος.
Γιάννης Σαράντου Καργάκος
