Οι θαρραλέοι αγώνες του Πάστορα Asa Kent Jennings για την διάσωση-μεταφορά των Ελλήνων προσφύγων της Σμύρνης το 1922
Η μορφή του θα έπρεπε να κοσμεί πλατείες, το όνομα του να έχει δοθεί σε αμέτρητες οδούς σε όλη τη χώρα και να μνημονεύεται σε όλα τα σχολικά εγχειρίδια ιστορίας. Αντ’ αυτού ο Αμερικανός πάστορας AsaKentJenningsέχει σχεδόν περάσει στη λήθη.
Ο κύριος αυτός έτυχε να βρίσκεται στη Σμύρνη και να ζήσει από κοντά τα τραγικά γεγονότα του ’22. Οι Ελληνικές δυνάμεις στρατός και στόλος είχαν φύγει και μισό εκατομμύριο Έλληνες στην προκυμαία της πόλης έψαχναν ένα πλοίο, ένα καΐκι, μια βάρκα για να σωθούν από τη μανία των Τούρκων. Ο Jennings, βλέποντας την κατάσταση ανέλαβε δράση. Έτρεξε, παρακάλεσε γνωστούς, καπετάνιους και πλοιάρχους αλλά μάταια. Κανένας δεν ήθελε να ρισκάρει και μάλιστα χωρίς κέρδος. Δεν το έβαλε κάτω φτάνοντας στον ίδιο τον Κεμάλ, ζητώντας του να επιτρέψει την αναχώρηση των Ελλήνων από τη Σμύρνη.
Παραδόξως αυτός ήταν στις καλές του και δέχτηκε θέτοντας του τους εξής όρους: Ότι αυτό θα γίνει σε διάστημα 11 ημερών. Ότι η μεταφορά θα πρέπει να γίνει από Ελληνικά πλοία που όταν θα μπουν στον κόλπο της Σμύρνης δεν θα έχουν σημαί και ότι δε θα φύγει κανείς άντρας μεταξύ 17 και 45 ετών.
Ο Jenningsμετά από αυτό μετέβη στη Μυτιλήνη όπου βρήκε ελιμενισμένο, σώο και αβλαβή το σύνολο του Ελληνικού στόλου να αναμένει εντολές. Βλέποντας τα ελληνικά πλοία να βρίσκονται σε απραξία ζήτησε να συναντήσει τον ανώτατο στρατιωτικό διοικητή ζητώντας του την αποστολή των πλοίων στη Σμύρνη ώστε να σωθεί ο κόσμος, αυτός όμως αρνήθηκε να τα διακινδυνεύσει διώχνοντας τον. Ακόμη και τότε δεν το έβαλε κάτω ανεβαίνοντας με το έτσι θέλω στο θωρηκτό «Κιλκίς» όπου ο καπετάνιος του δέχεται να βοηθήσει και να αποσταλεί τηλεγράφημα προς την Ελληνική Κυβέρνηση να διατάξει τον απόπλου του στόλου. Η απάντηση που έλαβε ήταν παραπάνω από τραγική, λίγο πολύ του είπαν να μην τους ξαναενοχλήσει και ότι δεν μπορούν να βάλουν το στόλο σε κίνδυνο. Μην αγνοούμε επίσης το γεγονός ότι λίγες εβδομάδες πριν η Ελληνική Κυβέρνηση διαμήνυε ότι καλύτερα να τους σφάξει όλους ο Κεμάλ παρά να δημιουργηθεί προσφυγικό ζήτημα που θα ανέτρεπε τα πάντα.
Ο Jenningsακόμη και μετά από αυτό πάλι δεν το έβαλε κάτω, απειλώντας με νέο τηλεγράφημα ότι θα κάνει την Κυβέρνηση βούκινο σε όλο τον κόσμο.
Υπό το φόβο της παγκόσμιας κατακραυγής τελικά του παραχωρήθηκε η άδεια να χρισιμοποιήσει τα πλοία για τη μεταφορά των προσφύγων. Το επόμενο διάστημα διασώθηκαν πάνω από 500.000 άνθρωποι, πιθανότητα τους παππούδες και τις γιαγιάδες κάποιων που διαβάζουν την ανάρτηση αυτή τη στιγμή.
Ακόμη κι αν τον ξέχασε η Πολιτεία που χτίζει μνημεία πεσόντων της ΕΡΤ και ονοματοδοτεί οδούς Ζακ και Φύσσα χωρίς να υπάρχει οτιδήποτε που θυμίζει το μεγάλο αυτό σωτήρα του Ελληνισμού, κάποιοι νιώθουμε το χρέος να τον μνημονεύουμε και να τον τιμούμε.
Αθάνατος!!!
