Έργα και Ημέρες των θιασωτών του «κόκκινου Φασισμού» – «Να καεί, να καεί, το Μπουρδέλο η Βουλή»
Οι αγανακτισμένοι «αντιφασίστες», οι οποίοι, επί ημέρες, διαλαλούσαν τον αποτροπιασμό τους για τον φασισμό και συγκεντρώθηκαν, με την προτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ για να απαιτήσουν από την Δικαιοσύνη την καταδίκη των μελών της Χρυσής Αυγής, είναι οι ίδιοι που στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν δρούσαν και αγωνίζονταν μαζί με τους χρυσαυγίτες στις πλατείες της άκρατης αγανάκτησης, για να υπονομεύσουν την δημοκρατία και να φέρουν στην εξουσία τους αμετανόητους θαυμαστές του Στάλιν του Μάο και του Κάστρο, δηλαδή τους επιγόνους του Ζαχαριάδη, του Σιάντου και του Βελουχιώτη… και είναι οι ίδιοι που ουδέποτε έδειξαν να συγκινούνται με τον φρικτό θάνατο τριών νέων ανθρώπων (και ενός κυοφορούμενου) στην Martin, την ζωή των οποίων αφαίρεσαν κάποια τερατοειδή αποβράσματα προερχόμενα από τις τάξεις τους, αποτρέποντας, με ανατριχιαστική ωμότητα, το όχημα της πυροσβεστικής να φθάσει στον τόπο του μαρτυρίου τους, απλά και μόνον επειδή ήθελαν να εργασθούν, παρά τις περί του αντιθέτου εντολές της αριστεράς…
Γι’ αυτούς τους στυγνούς εγκληματίες, οι χθεσινοί εξαγριωμένοι υπέρμαχοι μιας επιλεκτικής δικαιοσύνης, όμοιας περίπου με αυτή που χαρακτήριζε κάποτε ως «φασίστα», «δωσίλογο» και «γερμανοτσολιά» οποιονδήποτε μή αρεστό αντίπαλο, που αρνούνταν να στρατολογηθεί στις τάξεις του ΕΛΑΣ ή του «Δημοκρατικού Στρατού», ουδέποτε αισθάνθηκαν την ανάγκη να διαμαρτυρηθούν και να ζητήσουν την καταδίκη τους…
Απλούστατος ο λόγος έπρεπε να «τιμωρηθούν» τα αθώα θύματα, διότι αρνούνταν να υπακούσουν στην σταθερή, όσο και αυθαίρετη, απαίτηση της αριστεράς να μετατρέπει, με τις συνδικαλιστικές «ντιρεκτίβες» της, το συνταγματικό δικαίωμα της απεργίας σε άβουλη και αναγκαστική υποταγή στις αρρωστημένες ορέξεις της…
Δεν είναι μακριά η εποχή που η αριστερά χειροκροτούσε, αφηνιασμένη από μένος και ενθουσιασμό, τον μαθητή που, στην παρέλαση για την 28η Οκτωβρίου, «μούντζωσε» το Κοινοβούλιο, εκφράζοντας, με αυτή την αποτρόπαιη χυδαιότητα την συμπαράστασή του στους ακροαριστερούς και ακροδεξιούς «αγανακτισμένους» που βροντοφώναζαν στην πλατεία Συντάγματος «να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή»…
Δεν είναι μακριά η εποχή που ο Τσίπρας επιδοκίμαζε τρισευτυχισμένος την «λεβεντιά» του αναίσχυντου όσο και άμυαλου μαθητή και των «αγανακτισμένων» πού έστρωναν τον δρόμο του προς την εξουσία: «Την Δημοκρατία δεν την στοχοποιούν οι πολίτες πού μουντζώνουν το Κοινοβούλιο.
Το Κοινοβούλιο και τη Δημοκρατία τα υπονομεύσατε εσείς έναν χρόνο πριν, όταν εξουσιοδοτήσατε τον Υπουργό Οικονομικών να υπογράφει ερήμην του ελληνικού κοινοβουλίου συμβάσεις που αφορούν το μέλλον της ελληνικής οικονομίας». Βαθυστόχαστες διαπιστώσεις, που βέβαια ξεχάστηκαν όταν το «καμάρι» του «προοδευτικού» σκοταδισμού υπέγραψε, γονατιστός και καταϊδρωμένος, το πλέον επονείδιστο 3ο μνημόνιο…
Δεν είναι μακριά η εποχή που βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και της Χρυσής Αυγής ταξίδεψαν μαζί και αγαπημένοι στο ακριτικό Καστελλόριζο, αποδεικνύοντας έμπρακτα τα ελάχιστα βήματα που χωρίζουν τους φασίστες από τους «δημοκράτες» της «αριστεράς και της προόδου»…
Τόσο ελάχιστα, όσο ελάχιστη είναι και η απόσταση που χωρίζει την υποκριτική επίκληση της δημοκρατίας από την αναίσχυντη συμπόρευση με τους και της προόδου»…
Τόσο ελάχιστα, όσο ελάχιστη είναι και η απόσταση που χωρίζει την υποκριτική επίκληση της δημοκρατίας από την αναίσχυντη συμπόρευση με τους υβριστές της…
Δεν είναι μακριά η εποχή που ο σπινθηροβόλος Σκουρλέτης διεκήρυττε ότι είναι «ευπρόσδεκτη κάθε ψήφος που την αποσπάμε από τον ναζισμό και τον φασισμό» και ο Παππάς συμπλήρωνε, με το γνωστό αναιδές ύφος τού κολλητού του «ηγέτη»: «Δεν διαχωρίζουμε τους ψηφοφόρους…
Διεκδικούμε μέχρι και την τελευταία ψήφο των πολιτών. Κάθε ψήφος κερδισμένη, είναι κέρδος για τη Δημοκρατία»… Και από κοντά ο «εμβληματικός» για τη νομιμοφροσύνη του στις αριστερές ιδεοληψίες Νίκος Βούτσης, να δηλώνει, κυνικά και ξεδιάντροπα, ως πρόεδρος της Βουλής, ότι «στη Βουλή δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μή ευπρόσδεκτες ψήφοι»…
Δεν είναι μακριά η εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χρυσή Αυγή, σε αγαστή και πειθαρχημένη συνεργασία και με θαυμαστή ευθυγράμμιση των απόψεών τους, ψήφιζαν ή καταψήφιζαν από κοινού τα νομοσχέδια που, αντιστοίχως, εξυπηρετούσαν τις σκουριασμένες ιδεολογίες τους ή συγκρούονταν με τις αρρωστημένες και αφυδατωμένες δογματικές μονομανίες τους…
Το ότι τα ενεργούμενα του Κουτσούμπα και του Τσίπρα απαίτησαν από την Δικαιοσύνη, να κρίνει την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, κατ’ επιταγή της δικής τους προαποφασισμένης ετυμηγορίας και όχι με βάση την δική της ανεξαρτησία, την τήρηση και εφαρμογή του νόμου και την ευθυκρισία των δικαστικών λειτουργών, απλώς επιβεβαιώνει την υποκριτική έξαρση της ιδιότυπης «δημοκρατίας» την οποία πρεσβεύουν…
Και η όποια θεωρεί ως δημοκράτες, άξιους να τύχουν της εύνοιας και της επιδοκιμασίας της, μόνον εκείνους που συμφωνούν με τις απόψεις της, υποκύπτουν στις αξιώσεις της και υπηρετούν, δουλικά και φοβικά, τους ολοκληρωτικούς σχεδιασμούς της…
Και η οποία, μαζί με τις ακατάσχετες “ύβρεις που εκπέμπει εναντίον των διαφωνούντων με τις ιδέες της, απαιτεί την λειτουργία και την απονομή της Δικαιοσύνης σύμφωνα με την λογική των αλήστου μνήμης «λαϊκών δικαστηρίων», των όποιων οι αποφάσεις υπαγορεύονταν αποκλειστικά και μόνον από το «Κόμμα» και λαμβάνονταν πολύ πριν ο στοχοποιημένος ως κατηγορούμενος συλληφθεί από την περιώνυμη “ΟΠΛΑ”» και δικαστεί στις παρωδίες δίκης που ακολουθούσαν το αξεπέραστο σταλινικό παράδειγμα των δικών της Μόσχας…
Φαντασθείτε μόνον ποια θα ήταν η στάση όλων αυτών των «δημοκρατών», αν η «ιστορική απόφαση» του Δικαστηρίου, όπως την χαρακτήρισε η «Αυγή», για την υπόθεση τής Χρυσής Αυγής, δεν ήταν ανάλογη των προσδοκιών τους…
Και μην λησμονείτε ότι για να φθάσουμε σ’ αυτή την «ιστορική απόφαση», για την οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ουδεμία προσπάθεια κατέβαλε ώστε να διασφαλίσει τις υποδομές και τις διαδικασίες για την ταχύτερη έκδοσή της, προηγήθηκε ή δυναμική και αποφασιστική στάση των Αντώνη Σαμαρά και Νίκου Δένδια, που οδήγησαν, με έναν εμπεριστατωμένο και συγκροτημένο φάκελο, την υπόθεση στη Δικαιοσύνη…
Έστω και αν κάποιος «αγιογράφος» κονδυλοφόρος, μόλις προχθές, σκέφθηκε να ψελλίσει («Τα Νέα», 06.10.2020), ότι «οι χρυσαυγίτες διατηρούσαν μυστικούς διαύλους με τη Νέα Δημοκρατία…»!
Σκοταδιστικός «αντιφασισμός» πανταχόθεν καλλιεργούμενος…
Διονύσης Κ. Καραχάλιος
πρώην Νομάρχης
Ροδόπης
