Στις κρίσιμες μέρες, οι διανοούμενοι θα πρέπει να μεταδώσουν ενεργή σκέψη ελπίδας, θάρρους, εγκαρτέρησης και νέων ιδεών και στρατηγικών
Η πατρίδα μας αναμφίβολα περνάει κρίση και μάλιστα σ’ όλα τα επίπεδα, πέραν της οικονομικής που είναι σε εξέλιξη.
Δεν θα σας κουράσω με “βαρύγδουπες” διαπιστώσεις και διατυπώσεις, που ακούμε και διαβάζουμε καθημερινά στα ΜΜΕ από κάθε λογής Α-νόητο (χωρίς νόηση – γνώση) κρισιολόγο.
Μερικές απλές σκέψεις θα διατυπώσω που πολλοί τις κάνουν και λίγοι τις κοινολογούν.
Πάντοτε σε κάθε περίοδο κρίσεως, όποια και αν ήταν αυτή, υπήρξαν μπροστάρηδες και ταγοί, που αναλάμβαναν πρωτοβουλίες για να τονώσουν το φρόνημα του κόσμου (του λαού !!!), να αφυπνίσουν συνειδήσεις, να προσφέρουν ανιδιοτελή βοήθεια, για το ξεπέρασμα των προβλημάτων και γιατί όχι… να δώσουν λύσεις και ελπίδα στο χειμαζόμενο κόσμο, με έμπνευση και ειλικρινή διάθεση!
Στις μέρες μας θα έπρεπε οι “διανοούμενοι” – η διανόηση, να είναι μπροστά, ώστε η Ελλάδα μας να αποκτήσει ενεργή σκέψη, με απόλυτη διάθεση για υπέρβαση της κρίσης και ενδυνάμωση των θεσμών.
Να “βάλουν” ενέσεις ελπίδας, θάρρους και εγκαρτέρησης, νέων ιδεών, νέων στρατηγικών να πάει “μπρος” η κοινωνία να αποφύγει την μοιρολατρία και την μεμψιμοιρία, να πολεμήσει σθεναρά τα νέα δεδομένα των καιρών!
Αυτοί, επιβάλλεται να βγουν από το σκληρό καβούκι της πνευματικής τους “μοναξιάς”, να βροντοφωνάξουν κρατώντας αναπεπταμένα τα λάβαρα του πνεύματος και της ελπίδας, για να αποδείξουν ότι η μέχρι σήμερα σιωπή τους (σε πολύ μεγάλο ποσοστό) δεν είναι αδιαφορία προς την κοινωνία.
Πρέπει να μας οδηγήσουν σε νέες “μάχες” με φρέσκα πολιτιστικά κοινωνικά και πολιτικά οράματα, με κέντρο τον άνθρωπο και την πνευματική, ψυχική και σωματική, ενεργή παρουσία, ώστε να “νικήσουν” την από δω και πέρα διαφαινόμενη υποβάθμιση της ποιότητας ζωής.
Αυτοί, ως πνευματική ηγεσία, να θωρακίζουν όλους εμάς τους απλούς πολίτες, για να μη αφυδατωθούμε από ενέργεια, οράματα, ιδέες… προοπτική!!!
Η σιωπή τους, εκτός ελαχίστων φωτεινών (αλλά και σκοτεινών) εξαιρέσεων, ήταν θορυβώδης, εκκωφαντική, παράξενη και για πολλούς … (ίσως) υποβολιμιαία.
Άφησαν το πεδίο ελεύθερο σε “διανοούμενους” τέταρτης διαλογής, ηθοποιϊσκους, τραγουδιστάδες, δημοσιογραφίσκους, ανθρώπους του μπλα, μπλα και του “χαβαλέ” να διαμορφώσουν απόψεις και κρίσεις επί παντός του επιστητού!
Αυτοί, οι συνήθως ανεγκέφαλοι, συγκέντρωσαν στα χέρι τους την… “δύναμη” και μας κάνουν καθημερινή πλύση εγκεφάλου, για να δημιουργήσουν το νέο μαζάνθρωπο.
Παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα στη χώρα, θα τολμούσα να πω, ότι αρχίζουμε να γινόμαστε όλοι μια ΜΑΖΑ.
“Μουγκαθήκαμε και μαγκωθήκαμε” στα γρανάζια της μοίρας μας, την ειμαρμένης, που άλλοι μας επέβαλαν, για να ακινητοποιηθεί η θέλησή μας !!!
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΕΤΣΙ !!!
Αντιδρούσαν στις όποιες δυσμενείς καταστάσεις, εφεύρισκαν τρόπους και σε περιπτώσεις ακόμη και ακραίας (ένδειας) φτώχειας οικονομικής, πνευματικής ή πολιτικής, σηκωνόταν πιο δυναμικά και προχωρούσαν μπροστά!
Αυτό πρέπει να κάνουμε όλοι, με μπροστάρηδες τους πνευματικούς ανθρώπους, που δυστυχώς τελευταία δεν τους ακούμε, δεν τους βλέπουμε!
Ας βγουν στο προσκήνιο να πολεμήσουν πνευματικά, να τονωθεί το φρόνημά μας, να ανθίσει το χαμόγελο και η ελπίδα τα χείλη όλων και κυρίως της νεολαίας μας, για ν πάει μπροστά ο τόπος.
Σ’ αυτούς τους δύσμοιρους καιρούς, η πατρίδα μας χρειάζεται νέους Κολοκοτρώνηδες, νέους Μακρυγιάννιδες, νέους Τερτσέτηδες και Πολυζωίδηδες.
Όσες φορές κάποιοι πνευματικοί άνθρωποι μίλησαν, λίγοι τους άκουσαν.!!! Βεβαίως υπάρχουν και άλλοι που “ΜΙΛΟΥΝ” λίγοι ευτυχώς και αυτοί, που “λοιδορούν” καταστάσεις, ως κριτές, ενώ είχαν ενεργό ρόλο στην δημιουργία τους.
Είναι αυτοί που πολλοί λένε ότι ΔΕΝ προσέφεραν τίποτε, καλυπτόμενοι πίσω από τον “ισχυρό” πνευματικό τους θώρακα με αυταρέσκεια και περισσή μονολιθικότητα της “αυθεντίας” τους!
Ουδεμία μάχη, ουδεμία “σύγκρουση” για κάτι το αξιόλογο, δεν παρήγαγαν κάτι να μας οδηγήσουν, δεν μας “πούλησαν” κάτι για ανακούφιση έστω μια “ασπιρίνη” για τις βαριές χειρουργικές οικονομικές και κοινωνικές επεμβάσεις που υποστήκαμε.
Μέχρι πρόσφατα, θεωρούσαν τους εαυτούς κοινωνικούς και πνευματικούς αναμορφωτές και έτσι καταξιώθηκαν!
Τώρα στις δύσκολες αυτές στιγμές, μήπως συρρικνώθηκαν σωματικά και πνευματικά και αδυνατούν να πολεμήσουν έστω με με την γραφίδα τους; Αν είναι πράγματι έτσι… δικαιολογούνται για την ηχηρή απουσία τους, αλλιώς… πόσο δύστυχη κατήντησε η πατρίδα μας !!!
Πολλοί εξ αυτών (ας μη ξεχνούμε) “παίξαν” μπάλα σε κομματικά γήπεδα και διακρίθηκαν ως μάχιμοι… από τον πάγκο, κατευθύνοντας τις ζωές μας, με νομικές και συνταγματικές εκτροπές!
Οικτρά γερόντια τώρα, προσπαθούν να απενοχοποιηθούν στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας και πραγματικότητας και μας κουνούν επιτιμητικά το δάκτυλό, να τους ακολουθήσουμε και πάλι!!!
αυτοί υπήρξαν διακεκριμένοι και πιστοί κολαούζοι και βαστάζοι της εξουσίας και έκαναν τα πάντα για να υποταχθούμε στο σύστημα που δημιούργησαν και το στήριξαν με νομικά τερτίπια, ποδοπατώντας νομικές, κοινωνικές, πολιτικές, αλλά και ΗΘΙΚΕΣ αξίας.
Τώρα εμφανίζονται και πάλι, χωρίς να λάβουν συγχώρεση για τις “αμαρτίες” τους αυτές (καίτοι τις “εξομολογούνται” δημοσίως), για τα τόσα δεινά που συσσώρευσαν στη χώρα και στην πλάτη μας.
Λίγο πριν, προ το “τελευταίο εκβάν” κάνουν αισθητή την παρουσία τους και το συρρικνωμένο σαρκίο τους και προτείνουν νέες λύσεις με “στυφό” πλέον πνεύμα.
Σίγουρα όλοι έχουμε ανάγκη από φωτοδότες καθοδηγητάς, όχι όμως απ’ αυτούς που είναι πλέον “σβησμένες” λυχνίες.
Οι πιο πάνω ας κρατήσουν αδήμονα σιωπή και ας απομονωθούν στο “δωμάτιο” της μετάνοιάς τους, γιατί έτσι πιστεύω ότι θα προσφέρουν σοβαρότερη υπηρεσία, από το να “λαλούν” σαν γέρικα κοκόρια, για να φέρουν την “αυγή” και να μας ξυπνήσουν!
Σίγουρα υπάρχει κενό στις παρεμβάσεις των πνευματικών ανθρώπων της χώρας, εκτός ελαχίστων ελπιδοφόρων φωτεινών εξαιρέσεων. Το γήπεδο είναι κενό, και προσπαθεί (φευ) να το γεμίσει “πληθυσμιακά” ο Πάγκαλος που “διανοείται” που “σκέφτεται” χωρίς να “βουτά” τη γλώσσα στο μυαλό.
Ταράζει τα νερά και α λασπόνερα της πολιτικής (προς Θεού, μη κάνετε συνειρμούς). Εμείς τα αθώα “βατραχάκια” εκστασιαζόμαστε από τον “όγκο” των παραινέσεων και φιλοσοφημάτων του εμφανίζεται ως “ηγεμόνας” πολιτικής σκέψης και πρακτικής.
Περιφέρεται στα κανάλια, σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και σε σελίδες εφημερίδων ως “διανοητής” και “πνευματικός” και πολιτικός στυλίστας.
Επιβιώνει σε περίοδο κρίσης, γιατί οι νέοι είναι ΑΠΟΝΤΕΣ ηχηρά, από τα πολιτικά τεκταινόμενα, αναζητώντας εναγωνίως τον άρτο το επιούσιον.
Εμφανίζεται “δυναμικά” προκαλώντας τους πάντες και τα πάντα, απολαμβάνοντας τους τέως παχυλούς μισθούς και την βάρβαρη πολιτική σύνταξη γήρατος, εις βέρος των νέων.
Αποτελούσε ένα “σκουριασμένο” γρανάζι της πολιτικής μηχανής που μας “πολτοποίησε” όλους και τώρα απαιτεί την μεταρρύθμιση.
Κοινή παραδοχή πλέον είναι ότι, το βάλτωμα της προόδου είναι η πολυχρόνια μονομερής εξουσία που παράγει ισοβιότητα με μοναρχική υφή.
Ας απομακρύνουμε αυτά τα κακά και ως σκέψη, γιατί η μέχρι τώρα στωικότητά μας… πρέπει να αφυπνίσει συνειδήσεις. Ο ύπνος παρατεταμένα ισοδυναμεί με θάνατο!
Η σταύρωση οδηγεί στην ΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Ο προμαχώνας της νίκης είναι η αισιοδοξία, αλλιώς θα μπούμε όλοι στη σκιά της ιστορίας, αφού αφοπλίσαμε τον ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΔΥΝΑΜΙΣΜΌ!!!
Βασίλειος Ευστρ. Ναζλής
Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ ε.α. – Πτυχιούχος Νομικής
