Όπως τ’ αγριολούλουδα μες τις σχισμές του βράχου
που φύτρωσαν και λύτρωσαν τον βράχο απ' την ασχήμια
τρύπωσε ο έρωτας βαθιά στο στήθος του μονάχου
και η καρδιά του ημέρωσε που φώλιαζαν αγρίμια.
Κι αν μένει η ασχήμια μόνη της κι ‘ναι τ’...
Σταλάζουν τα δάκρυα της αυγής στα βλέφαρα της Γης
κατάνυξη κι ώρα σιγής στις φτωχογειτονιές της
τ’ άλικα ρόδα που έσπειρα στην άκρια της αυλής
αγκάθια πέταξαν νωρίς, ματώσαν οι γωνιές της.
Καμπάνες πένθιμα ηχούν, βαφή συμβολική
ιερά σινδόνη απλώθηκε, τη φύση έχει τυλίξει
γέμισε...
