Ελληνική μωρία και επαίσχυντη συμμαχική προδοσία το 1974

Με την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο – Τα σκοτεινά γεγονότα και ο ρόλος του Χένρι Κίσινγκερ

• Του Παναγιώτη Χόχολη

1. Γενικά

α. Στις 28 Φεβρουαρίου 2025, δημοσιεύτηκε εκτενές άρθρο μας με θέμα ¨Ανάκληση Ελληνικής Μεραρχίας Κύπρου και ιταμή εισβολή Αττίλα το 1974¨. Στο άρθρο αυτό, γίνεται γενική ιστορική αναφορά στον ελληνισμό της Κύπρου, από την εποχή του χαλκού, αρχές 3^ης χιλιετηρίδας μέχρι σήμερα. Στο μακρύ, αυτό χρονικό διάστημα, ο ελληνισμός της Κύπρου, έδωσε σκληρούς αγώνες, για τη διατήρηση της ελληνικής ταυτότητάς του και απόκτηση της ελευθερίας και ανεξαρτησίας του. Ο Κυπριακός ελληνισμός πολέμησε τους Ασσυρίους, αρχές του 7^ου αιώνα, τους Αιγυπτίους το 560 π.Χ. και τους Πέρσες το 545 π.Χ. . Οι Έλληνες της Μητρός Ελλάδας, μετά την συντριβή των Περσών το 490 π.Χ. (Μάχη Μαραθώνα), μέχρι το 479 π.Χ. (Μάχες-Ναυμαχίες Θερμοπυλών, Σαλαμίνας, Μυκάλης) έσπευσαν προς βοήθεια των Ελλήνων της Κύπρου (Παυσανίας, Κίμων) και Μέγας Αλέξανδρος, όπου και τους απελευθέρωσε από τους Πέρσες το 333 π.Χ.. Δυστυχώς το 1974, δεν έπραξαν το ίδιο με τους αρχαίους Έλληνες, οι σημερινοί Έλληνες.

β. Το 1571, η Κύπρος κατακτήθηκε από τους Τούρκους και τοο 1878, παραχωρήθηκε στην Αγγλία έναντι ενοικίου 92.800 στερλινών ετησίως. Την 1^η Απριλίου 1955, τίθεται σε εφαρμογή το σχέδιο δράσης της ΕΟΚΑ, κατά της αγγλικής αποικιοκρατίας. Η αγγλική Κυβέρνηση απαντά βίαια και κατασταλτικά, με την κρεμάλα (αγχόνη), νεαρών μαθητών, κυπρίων αγωνιστών (Στρατάρχης Χάρντιγκ). Στις 11 Φεβρουαρίου 1959, υπογράφεται η Συμφωνία Ζυρίχης και στις 18 Φεβρουαρίου 1959, η Συμφωνία Λονδίνου, μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας κι Αγγλίας. Με τις Συμφωνίες αυτές, η Τουρκία είχε πάρει το εισιτήριο εισβολής στην Κύπρο, όπως έγινε το 1974 (20 Ιουλίου). Η Ελληνική Μεραρχία Κύπρου, τέλος 1967-αρχές 1968, από το λιμάνι της Αμμοχώστου, με τους πανηγυρισμούς και τα ¨γιουχαΐσματα¨ των Τουρκοκυπρίων, εγκαταλείπει την Κύπρο. Η κεκρόπορτα αυτής διαγράφεται να ανοίξει μετά το Πραξικόπημα, στις 15 Ιουλίου 1974, κατά του Μακαρίου. Η Μεραρχία έφυγε και έμειναν τα ¨κουφάρια¨ των πυροβολείων και πολυβολείων, κενά όπλων και στρατιωτών και οι Τούρκοι πάτησαν την Κύπρο.

γ. Μετά την αποφράδα ημέρα εισβολής στην Κύπρο το 1974 (20 Ιουλίου) και μετά από 51 χρόνια, από τότε, επανερχόμαστε με την παράθεση νέων στοιχείων και του ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ, το οποίο είναι ανεξίτηλα γραμμένο στις καρδιές όλων των Ελλήνων. Η παράθεση των στοιχείων αυτών γίνεται στην πιο κάτω παράγραφο.

2.         ΗΠΑ και Έλληνες

α. Τον Απρίλιο του 1917, οι ΗΠΑ (Πρόεδρος Ουΐλσον) κηρύσσουν τον πόλεμο κατά της Γερμανίας, όχι όμως και κατά της συμμάχου αυτής Τουρκίας. Ενώ ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ουΐλσον, υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της αποβάσεως των Ελλήνων στη Μ. Ασία, μετά τρίμηνο όμως, στις 2 Αυγούστου 1919, οσμισθείς τα πετρέλαια της περιοχής, από τα οποία ήθελε την μερίδα του λέοντος, έσπευσε να εναγκαλισθεί τον Κεμάλ, στέλνοντας, στην έδρα αυτού, τη Σεβάστεια, αμερικανική επιτροπή, προεδρευομένη από τον στρατηγό Τζέιμς Χάρμπορντ. Υπήρξε τόσο θερμή και εγκάρδια η προσέγγιση Αμερικανών και Τούρκων (αυτό συνεχίζεται, από τότε μέχρι σήμερα), όπου η Εθνοσυνέλευση της Σεβάστειας, εξέφρασε την επιθυμία της ¨να τεθεί η Τουρκία υπό αμερικανική εντολή¨. Στις ακτές των Μουδανιών, στις 11 Οκτωβρίου 1922, επάνω στην Ναυαρχίδα του αγγλικού στόλου ¨Σιδηρός Δούξ¨ (Iron Duke) παίζεται, από τους Συμμάχους, η τελευταία πράξη της Τραγωδίας-Προδοσίας των Ελλήνων. Η Ανατολική Θράκη, παραδίδεται στους Τούρκους, για να ακολουθήσει η Κύπρος το 1974 και να έπεται συνέχεια, εκτός αν αφυπνισθούμε, κάποτε, επί τέλους. Έχουμε την δύναμη και μπορούμε. Η σκηνή της μεγάλης Τραγωδίας-Προδοσίας του Ελληνισμού, ήδη έχει στηθεί. Πριν όμως πέσει η κόκκινη κουρτίνα της Αυλαίας, βαμμένη από αίμα ελληνικό, που συνεχίζει να στάζει, οι επαίσχυντοι Σύμμαχοι (Ιταλοί, Γάλλοι, Εγγλέζοι, Ρώσοι (μέχρι το 1917) και Αμερικανοί (από το 1917), στέκονται απαθείς και αδιάφοροι, στους πρωταγωνιστικούς, προδοτικούς ρόλους τους, με κορυφαία, πρωταγωνίστρια την Αμερική (ΗΠΑ). Ο Τούρκος, μετά τον καιροσκοπικό ρόλο, του ¨Επιτήδειου Ουδέτερου, κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και προ της εκδικητικής ψύχωσης Στάλιν και Μολότωφ εναντίον του, ζητώντας σωτηρία και βοήθεια κτυπά πόρτες ικετευτικά και καταλήγει στις ΗΠΑ, οι οποίες του παρέχουν κάθε είδους βοήθεια, οικονομική, στρατιωτική, διπλωματική. Το 1952, γίνεται δεκτός στο ΝΑΤΟ. Μόλις όμως άνοιξε η πόρτα του ΝΑΤΟ, εισόρμησε μέσα σε αυτό και αμέσως βρέθηκε στο ¨κρεβάτι¨ του (S-400, αρκουδολυκοφιλίες, όχι μόνο άρνηση εφαρμογής των όρων του ΝΑΤΟ προς Ρωσία λόγω Ουκρανίας, αλλά και ρόλους ¨μεσάζοντος¨ και Δούρειου Ίππου, υπέρ Ρωσίας, κλπ).

β. ΗΠΑ και εισβολή Αττίλα στην Κύπρο (20 Ιουλίου 1974)

Την περίοδο της εισβολής (20 Ιουλίου -14 Αυγούστου1974) των Τούρκων στην Κύπρο, ο Πρόεδρος ΗΠΑ Νίξον, παραιτήθηκε και στη θέση του, τοποθετήθηκε ο Πρόεδρος Φόρντ. Στο κρίσιμο αυτό χρονικό διάστημα, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, ήταν ελεγχόμενη από τον κυνικό, σκοτεινό, ραδιούργο και αλαζόνα, υπουργό εξωτερικών ¨Δρ Κίσινγκερ¨, του οποίου την φιλοτουρκική και ανθελληνική τοποθέτησή του, τη πλήρωσε πολύ ακριβά η Ελλάδα και Κύπρος, το 1974. Το ίδιο όμως συνεχίζεται και σήμερα. Στο αξιολογότατο βιβλίο του, ¨ΕΝΑ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ 1967-1974¨ ο δημοσιογράφος Αλέξης Παπαχελάς παρουσιάζει ζωντανά και ανάγλυφα τα δραματικά γεγονότα της περιόδου αυτής και τον σκοτεινό ρόλο του Χένρι Κίσινγκερ, ο οποίος ένθερμος υποστηρικτής του Τούρκου Πρωθυπουργού Ετζεβίτ, μετά τη δεύτερη φάση της εισβολής ενημερώνει τον Πρόεδρο Φόρντ, που μόλις είχε ορκισθεί και του λέγει, χωρίς περιστροφές, ¨Δεν υπάρχει κάποιος αμερικανικός λόγος, για τον οποίο οι Τούρκοι δεν πρέπει να έχουν το ένα τρίτο της Κύπρου. το οποίο, με αίτημα του Ετζεβίτ και με την ανοχή και αποδοχή του Κίσινγκερ, επιχειρήθηκε, πριν την υπογραφή της καταπατηθείσας, πολλάκις, εκεχειρίας, από τους Τούρκους, με την ανοχή των αμερικανών, η κατάκτηση της Κύπρου να φτάσει στα όρια της διχοτόμησης. Η διακαής επιθυμία Ετζεβίτ και Κίσινγκερ για de Facto διχοτόμηση της Κύπρου δεν πραγματοποιήθηκε, χάριν της σθεναράς και γενναίας αντίστασης των Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων σε ζωτικούς τομείς σύγκρουσης και ειδικά της Λευκωσίας και στρατοπέδου ΕΛΔΥΚ. Οι εκτιμήσεις της CIA, για την μαχητικότητα των Ελλήνων, παρά την από παντού προδοσία τους, υπήρξαν κολακευτικές , ενώ για τους Τούρκους, παρα την παρασχεθείσα κάθε είδους βοήθεια, εντελώς αρνητικές. Ο Κίσινγκερ γνώριζε πάρα πολύ καλά, ότι αυτός, οδήγησε τους Τούρκους, πιάνοντάς τους από το χέρι στην Κύπρο. Οι οποίοι Τούρκοι λόγω της ατζαμοσύνης τους, θαλασσοδερνόνταν στις ακτές της Κυρήνειας, αδυνατώντας να αποβιβασθούν, παρά του ότι, ακόμα δεν υπήρξε καμία ελληνική ένοπλη αντίδραση, διότι έτσι είχαν συμφωνήσει Ετζεβίτ και Κίσινγκερ και έτσι ηλιθίως και αφελώς το είχε αποδεχθεί ο Ιωαννίδης, μετά τη συμφωνία-παγίδα την οποία είχε αποδεχθεί, με CIA και Σίσκο και Τάσκα, μέσω Κίσινγκερ. Όταν μετά την εμφάνιση των τουρκικών αεροσκαφών, στον εναέριο χώρο της Κύπρου, χωρίς καμία ελληνική ένοπλη αντίδραση, όπως είχε, συμφωνηθεί, άρχισε σφοδρότατος βομβαρδισμός, της Λευκωσίας και των ακτών της Κυρήνειας και από τον τουρκικό στόλο, ο Ιωαννίδης έπαθε σοκ και άρχισε να φωνάζει μας εξαπατήσατε, ήταν όμως πλέον πολύ ΑΡΓΑ. Όλοι αυτοί, οι οποίοι είχαν στήσει, αυτή την ραδιουργία, τώρα έχουν αλλάξει ρότα, και υπόσχονται τη μεσολάβησή τους για να φύγουν οι Τούρκοι από την Κύπρο. Όλα ήταν ψεύτικα και λόγια αέρος. Οι Τούρκοι όχι μόνο δεν έφυγαν και ο Τράμπ, εναγκαλίζεται τον Ερντογάν, που επιδιώκει την Βόρεια Κύπρο, να ανακηρύξει σε ¨Ανεξάρτητη Τουρκική Δημοκρατία¨ και όλοι εμείς οι Έλληνες αφιέμεθα να κολυμπούμε σε ¨ήρεμα νερά¨. Ο Κίσινγκερ έλεγε, παραχαράσσοντας και διαστρεβλώνοντας την Ελληνική Ιστορία ότι ¨Εσείς οι Έλληνες δεν έχετε αναγνωρίσει κανένα λάθος, τα τελευταία δύο χιλιάδες χρόνια και έχετε βρει εμένα, ως αποδιοπομπαίο τράγο, για όσα έγιναν στην Κύπρο¨. Ξεπέρασε ακόμη και τον Πόντιο Πιλάτο με το ¨νίπτω τας χείρας μου¨, για την σταύρωση του Ιησού, ενώ αυτός (Κίσινγκερ), σταύρωσε την Κύπρο, το 1974. Από την εποχή του Ουΐλσον (1919), φτάνουμε , χωρίς αποκλίσεις της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, έναντι της Τουρκίας, στο 2025, όπου Τράμπ και Ερντογάν, ουδέν συζητούν για το Κυπριακό – διακηρύξεις του ΟΗΕ, περί ανεξαρτησίας της Κύπρου, αλλά μόνο φωτογραφίζονται ισιώνοντας τις γραβάτες τους, για την υποκριτική καλή εμφάνισή τους.

γ. Εάν επάνω στους ομαδικούς τάφους των δολοφονημένων Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων, θα θέλαμε να γράψουμε το όνομα του δολοφόνου τους, αυτό θα είναι ¨Χένρι Κίσινγκερ , Υπουργός των Εξωτερικών των ΗΠΑ¨.