Από τη Θράκη, βρε παιδιά,
από την Πιερία
εβγήκεν η Θρησκεία.
Κι’ έσυραν αύραις του Θρακιά
- Advertisement -
απ’ την χρυσή της δάδα
μια σπίθα στην Ελλάδα.
Και την εσπείρανε κοντά
στην παλαιάν Αθήνα,
στην πρώτην Ελευσίνα.
Κι’ εγείνη φως στα σκοτεινά
κι’ εφάνηκ’ εκεί κάτου
ο Δίας κι’ η γενιά του.
Γι’ αυτό, καθείς ας προσπαθά
το φως να φέρη τώρα
στην πρώτη του τη χώρα!
Από τη Θράκη, βρε παιδιά,
απ’ τον Ορφέα εγείνη
η πρώτη ψαλτοσύνη.
Και της Μαρίτσας τα νερά
την σύραν γάλι γάλι
ως κάτω στ’ ακρογιάλι.
Και την επήραν τα νησιά
με την δική μας λύρα,
την νιόπανδρη και χήρα.
Κι’ αυτή πανδρεύθηκε ξανά
και γέννησε στα ξένα
τραγούδια ξακουσμένα.
Γι’ αυτό το μέτωπο ψηλά,
Θρακόπουλα καϋμένα,
και ψάλλετε μ’ εμένα.
Γεώργιος Βιζυηνός
