Λόγια που δεν τόλμησαν να βγουν.
Λόγια που πνίγηκαν.
Λόγια που μείνανε σιωπηλά.
Γιατί:
Έπρεπε να ειπωθούν.
Έπρεπε να ακουστούν.
Να βγάζανε φτερά.
Να φτάνανε μακριά.
Να δάκρυζαν ματάκια.
Να λύγιζαν καρδιές.
Λόγια αγάπης που δεν ειπώθηκαν ποτέ.
Κλείστηκαν βαθιά.
Τα χείλη σφράγισαν.
Γιατί:
Η καρδιά έφτασε παντού.
Τα λόγια όχι.
Ο νους σκέφτεται.
Κλείστηκε σε φυλακή.
Δεν αφέθηκε, δεν εκφράστηκε.
Η καρδιά πέταξε και πετά.
Δε γνωρίζει σύνορα.
Δε γνωρίζει όρια.
Είναι για πάντα
γεμάτη, ανθηρή, καρπερή,
μοναδική, περήφανη.
Τάνια Στεφάνου-Τσαβδάρη
