
- Του Δημοσθένη Π. Δούκα
Σύμφωνα με την αρχή του Ξυραφιού του Όκαμ «Όταν ακούτε καλπασμό, να σκέφτεστε ‘άλογο’ και όχι ‘ζέβρα’». Έτσι θα πορευτούμε από εδώ και πέρα και στον Έβρο. Θα πρέπει να βλέπουμε τα δρώμενα στις πραγματικές διαστάσεις τους και όχι βάσει των ιδεοληψιών και των σωτηριολογικών υποσχέσεων.
Η «απόβαση» από σήμερα κυβερνητικών αξιωματούχων και κομματικής γραφειοκρατίας στον Έβρο (και όχι μόνο), προϊόν της δημοσκοπικής συρρίκνωσης του κυβερνώντος κόμματος και των απειλών που ονομάζονται Βελόπουλος-Λατινοπούλου, το οδηγεί σε αυτογκόλ και κοινοτοπίες.
Το προσβλητικό και υποτιμητικό για τον Έβρο (στον οποίο ήταν υποψήφιος βουλευτής ο Πρωθυπουργός!!!!!!!!!!!) δεκαχίλιαρο για την δημογραφική ανάκαμψή του, θ’ αποδειχθεί στο μέλλον ότι είναι μια φούσκα επικοινωνιακή.
Κι έκαναν αίτηση 500 απελπισμένοι. Χωρίς να γνωρίζουμε τις ιδιότητές τους. Αν είναι συνταξιούχοι ή νέοι. Επιστήμονες ή αγρότες. Επιχειρηματίες ή εργάτες. Γηγενείς μετανάστες που επιστρέφουν ή Ρομά.
Σ’ ένα χρόνο θα περιμένουμε ποσοτικοποιημένους δείκτες. Πόσοι ήρθαν για μόνιμη εγκατάσταση (κι όχι για ν’ αρπάξουν την επιδότηση), τι θετικές δημογραφικές επιπτώσεις (αριθμητικά στοιχεία) υπήρξαν στα χωριά, ποια ρεύματα επιστροφής γηγενών καταγράφηκαν, πώς τεκμηριώνεται η δημογραφική ανάκαμψη του νομού.
Ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανάσχεσης της ερήμωσης του Έβρου πρέπει να εστιάζει στα κάτωθι σημεία:
– Μόνιμες θέσεις εργασίας για τους ίδιους και τους νέους κατοίκους
– Φορολογικά και επενδυτικά κίνητρα για την προσέλκυση μεγάλων, καινοτόμων, παραγωγικών επιχειρήσεων
– Στήριξη του πρωτογενούς τομέα
– Πολυδιάστατη πρόσβαση σε υγεία, εκπαίδευση, συγκοινωνία
– Ολοκληρωμένο σχέδιο ανάσχεσης της ερήμωσης
Τα δεκαχίλιαρα είναι κυβερνητική φιλανθρωπία απενοχοποίησης, πρακτικές ελεημοσύνης για να φύγουν οι «αμαρτίες» απουσίας αναπτυξιακής πολιτικής.
Οι επικοινωνιακές φωτοβολίδες κρατούν λίγο. Σβήνουν γρήγορα και ακολουθεί σκοτάδι. Οι κυβερνητικοί που σχεδιάζουν τη δημογραφική σωτηρία του Έβρου να θυμούνται την περίφημη φράση του Τζέιμς Κάρβιλ «είναι η οικονομία, ανόητε». Τότε ίσως να καταφέρουν να βρουν κάποια λύση στο πρόβλημα. Όχι «ολιστική» όπως το περίφημο στρατηγικό σχέδιο του Προγράμματος «ΕΒΡΟΣ ΜΕΤΑ», συνολικού προϋπολογισμού €2.949.468.976,31. Το οποίο πρόγραμμα εξαφανίσθηκε τους τελευταίους μήνες και αναζητείται. Μαζί με τον λαλίστατο και οραματικό Σταύρο Μπένο, μέλους της Ειδικής Επιτροπής για την κατάρτιση Ειδικού Αναπτυξιακού Προγράμματος για τον Έβρο που θέσπισε η κυβέρνηση και συγχρόνως στελέχους του ΠΑΣΟΚ που συντάσσει το «κυβερνητικό» πρόγραμμά του. Ανεξήγητα, αλλά χαριτωμένα δρώμενα. Να δούμε την Πέμπτη, τι θα πει για το πρόγραμμα οπρόεδρος της επιτροπής Κώστας Κατσαφάδος, που θα επισκεφθεί και αυτός το νομό. Με την ευκαιρία της «απόβασης» των κυβερνητικών αξιωματούχων στη Θράκη, χρήσιμο θα ήτανε να καταθέσουν δημόσια στους πολίτες την θέση τους για την υλοποίηση και τα θετικά αποτελέσματα που έφερε στην περιοχή η «Έκθεση της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για την Ανάπτυξη της Θράκης». Που ήταν έμπνευση της σημερινής κυβέρνησης.
Και για το οποίο δεν μιλάει κανείς. Γιατί κανείς (κομματικοί, κυβερνητικοί, θεσμικοί, δημοσιολογούντες, κλπ.) δεν έχει τεκμηριωμένη άποψη για τη τύχη του, κανείς δεν έχει την ευαισθησία να ασχοληθεί μ’ ένα ακόμη πυροτέχνημα.
Να μην ξεχάσουν να μας πουν και τις τεκμηριωμένες απόψεις τους για τον σχεδιαζόμενο «διαμελισμό» σε δύο ενότητες του Έβρου. Μια κίνηση ανόητη και χωρίς περιεχόμενο, που μόνο διχασμό παράγει και συγκρούσεις. Αλλά τα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις είναι ξεροκέφαλα. Δείχνουν συνεχείς πτώσεις για το κυβερνών κόμμα. Αλλά η πενία τέχνας κατεργάζεται. Μαζί με όλα αυτά έχουμε και τις αχαλίνωτες φιλοδοξίες και συνωμοσιολογίες για τους κομματικούς μηχανισμούς στον Έβρο, με θλιβερούς κλόουν και μπουρδολόγους (κυρίως γυναίκες) να πρωταγωνιστούν σ’ ένα ανήθικο και τοξικό σκηνικό. Η ληξιαρχική πράξη του πολιτικού «θανάτου» τους όμως είναι προ των πυλών.
Τέλος, το κυβερνών κόμμα θα πρέπει σύντομα ν’ ασχοληθεί και με το ψηφοδέλτιο των προσεχών βουλευτικών εκλογών. Που κανείς δεν γνωρίζει πλέον πότε θα πραγματοποιηθούν, αφού και ο Πρωθυπουργός αλλάζει τακτικά τις αποφάσεις του. Όμως οι αχαλίνωτες φιλοδοξίες κάποιων δεν μπορούν να τιθασευτούν. Ορφέας, Ευαγγελία, Αλεξάνδρα, Ελένη και λοιποί/ές διαγκωνίζονται για μια «θέση στον ήλιο». Όχι τον πράσινο. Τον γαλάζιο. Συμμαχίες στήνονται και καταρρέουν, συναλλαγές δρομολογούνται και πέφτουν στον τοίχο, συμφωνίες για επιστρεφόμενα προσφέρονται.
Όπως σημειώσαμε και στον Έβρο καλό είναι να υιοθετηθεί από όλους -θεσμικούς και μη- η αρχή του «Ξυραφιού του Όκαμ» και η φράση του Τζέιμς Κάρβιλ. Ίσως τότε να πάψουμε να είμαστε ψώνια και να ψωνιζόμαστε εύκολα.
Δημοσθένης Π. Δούκας