Χρόνους πολλούς υπόσχονται, όλοι οι πολιτικοί μας,
πάταξη φοροδιαφυγής, για να ‘ναι καλή η ζωή μας.
Αλλά, φάσκουν και αντιφάσκουνε, γιατί ψηφίζουν νόμους
οι ίδιοι, και μας κάνουνε όλους μας παρανόμους.
Στους νόμους, που ψηφίζονται δικλείδες πάντα υπάρχουν,
οι νομικοί μας απ’ αυτές, δουλειές με φούντες να ’χουν.
Μα και σ’ όλα τα ΜΜΕ, έντυπα, τηλεοράσεις,
οι λογιστές προτρέπουνε, έσοδα να μην χάσεις.
Τον φόρο, που αναλογεί, ποτέ μην τον πληρώσεις(!)
Σου λεν, πως πάντα υπάρχουνε, τρόποι να τον μειώσεις.
Και πράγματι, σου βρίσκουνε «παράθυρα» του νόμου.
Κι οι ζάπλουτοι πληρώνουνε φόρους φτωχού … οικονόμου!
Κι αν πρόστιμο σου βάλανε, μεγάλο να πληρώσεις,
για την παρανομία σου, μην δίνεις ούτε … δόσεις!
Αν, φυσικά, είσαι «τρανός», με μπάρμπα στην Κορώνη
κι είσαι απ’ αυτούς, που πάντοτε τίποτε δεν πληρώνει.
Κι αναρωτιέται ο φτωχός, και τίμιος πολίτης
Γιατί, πάντοτε να είμαι εγώ, ο μόνος καταλύτης;
Και στην οικονομία μας να είμαι πάντα πρώτος,
και να πληρώνω τα «άπλυτα», σαν δόλιος … καμαρότος;
Γιατί, παντού και πάντοτε ψάχνει η εφορεία,
και βρίσκει στη φτωχολογιά παράνομη ευφορία;
Και οι μεγαλοσχήμονες, σαν τα μεγάλα ψάρια,
ξεφεύγουν απ’ τα δίχτυα της, δίχως πολλά … παζάρια;
Ως φαίνεται, για τους φτωχούς, είναι η … Εφορία.
Οι έχοντες και κατέχοντες ζούνε στην … Εσπερία,
και δεν τους νοιάζει, αν ο Λαός κι η χώρα μας βουλιάζει.
Αυτοί ζούνε στον κόσμο τους, και τίποτε δεν αλλάζει.
Αλλά, ως πότε φίλοι μου, Έλληνες Πατριώτες
για την Ελλάδα θα μοχθούν, σαν καλοί στρατιώτες,
μόνο οι φτωχοί και τίμιοι, που ζουν σ’ αυτή τη χώρα,
και βρίσκονται απέναντι, σε κάθε κακό και μπόρα;
Πότε επιτέλους για όλους μας, θα υπάρχει ισονομία,
κι όλοι θα αποφεύγουνε, κάθε παρανομία;
Πότε θα αγαπήσουμε τη χώρα, την Ελλάδα
και όλοι θα δίνουμε γι αυτήν την κάθε μας ικμάδα;
Α. Παπατριανταφύλλου
