Μες στη σκλαβιά γεννήθηκε, στη Θράκη, στη Βιζώ,*
όπου τα πρώτα γράμματα, έμαθε στο σχολειό.
Μα ήθελε περισσότερα, γι αυτό πήγε στην Πόλη**
όπου έγινε ράφτη βοηθός, σε κάθε κενό και σχόλη.
Τον είδε ο αρχιεπίσκοπος, Σωφρόνιος της Κύπρου,
που είχε φιλομάθεια, και πήρε τον νιο μαζί του.
Στην Κύπρο και για χρόνους δυο, σαν καλογεροπαίδι,
περίμενε να ‘ρθει ο καιρός, να φύγει η …τροχοπέδη.
Ήθελε ανώτερες σπουδές, γι αυτό πάει στην Πόλη.
Μπαίνει στη Χάλκη και «αυτή», είναι η φροντίδα του όλη.
Κι όμως και πάλι αναζητά, τρόπους για να σπουδάσει,
μια επιστήμη ανώτερη. Κάπου ψηλά να φτάσει.
Τύχη αγαθή, τον γνώρισε, ο Γεώργιος Ζαρίφης
ένας ευεργέτης εθνικός, που, δεν είναι και ευήθης***.
Το φυσικό ταλέντο του, η μεγάλη ευφυία,
πείθουν τον ευεργέτη του. Και πάει στη … Γερμανία.
Εκεί κάνει μαθήματα, πρώτα φιλολογίας,
στην ξένη γλώσσα που αρχινά, μα και φιλοσοφίας.
Σαν πήρε διδακτορικό, πάει και στο Παρίσι,
μα και στη Λόντρα**** βρέθηκε, τον κόσμο να γνωρίσει.
Μετά από χρόνια γύρισε, και πάλι στην Ελλάδα.
Δίδαξε ως καθηγητής, και χωρίς την … βελάδα.
Παράλληλα γράφει πολλά, δοκίμια και πεζά,
ποιήματα, ηθογραφικά, για νέους και παιδιά.
Είναι ευαίσθητος, φωτεινός, σα να ‘ναι πρωτευουσιάνος.
Είναι ελλαδικός πολύ, μα και … καθαρευουσιάνος.
Έγραψε βιβλία Λογικής, ως και Ψυχολογίας,
και πολλά της Ελληνικής, γνώσης και γραμματείας.
Γι αυτό, ας τον τιμήσουμε, τον μέγα αυτόν σοφό μας.
Πιστέψτε το, στα σίγουρα, θα είναι για καλό μας.
* Βιζύη της Αν. Θράκης
** Κωνσταντινούπολη
*** Πολύ εύπιστος.
****Λονδίνο
Αθ. Παπατριανταφύλλου
