
Τα μάτια θόλωσαν
Στ’ αγνάντεμα του ήλιου,
Δάκρια του πόνου στάζουν,
Για αγάπη για ζωή,
Σε χέρια στιβαρά, καθαρά
Ποθούν ν’ ακουμπήσουν,
Τα κρυφά παιχνίδια του
Θέλει να παίξει όσο μπορεί,
Τα πλούτη στα χέρια του,
Βαριά ατσάλινη αλυσίδα,
Κάθε κρίκος φαρμάκι και ψέμα,
Πώς να ζήση η αγάπη;
Μια αθώα ψυχή;
Μες τον βούρκο,
Στην κραιπάλη, στην καταστροφή;.
Γεώργιος Χ. Τσαρακτσίδης