Ώρα για δράση και αξιοποίηση προς όφελος της τοπικής κοινωνίας
- Του Γεώργιου-Ελευθέριου Αλεπάκου
2ο μέρος
Επανέρχομαι και πάλι στην πρόταση μου εν όψει των ριζικών ανατροπών στον τρόπο λειτουργίας των ΔΕΚΟ, μεταξύ των οποίων τα ΕΛΤΑ, που προωθεί η κυβέρνηση στο επικείμενο νομοσχέδιο για την αναδιάρθρωση του Υπερταμείου για το διατηρητέο κτήριο του ταχυδρομείου της πόλης μας, με σκοπό την αξιοποίηση του προς όφελος της πόλης και την ανάδειξη της ιστορίας του.
Όπως προανέφερα με την υπ’ αριθμ. 3569/2-9-2013 Απόφαση του Υπουργού Μακεδονίας και Θράκης (ΦΕΚ ΑΑΠ 332/20.9.2013) χαρακτηρίστηκε ως διατηρητέο το κέλυφος του κτηρίου των «Ελληνικών Ταχυδρομείων» που βρίσκεται επί των οδών Μεγ. Αλεξάνδρου 42 και Ν. Φωκά 1 στην Αλεξανδρούπολη φερομένου ως ιδιοκτησίας «ΕΛΤΑ Α.Ε.» και καθορισμός ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης αυτού.
Μπορώ όμως εδώ να θέσω και πάλι κάποιους νέους προβληματισμούς :
Γιατί το ακίνητο του Ταχυδρομείου δεν ακολούθησε την τύχη των άλλων όμορων και μαζί ανακαινισθέντων και ανασκευασθέντων κτηρίων της Οθωμανικής περιόδου και τα οποία περιήλθαν στο Ελληνικό Δημόσιο με την συνθήκη της ΛΩΖΑΝΗΣ και το πιο ιστορικό κτήριο της πόλης που συμβολίζει και την απελευθέρωση της πόλης, περιήλθε στα χέρια των ΕΛΤΑ;
Σήμερα όμως, ύστερα από νεώτερη έρευνα στα αρχεία, αποκαλύπτω ένα ντοκουμέντο εγκληματικό και άνομο εις βάρος της πόλης μας, χειρότερο ακόμη και από την αρπαγή της ΛΙΜΕΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ πριν από χρόνια και την καταδολιευτική αγορά και κατεδάφιση του ιστορικού τοπόσημου της πόλης μας, που ήταν το ΠΑΣΑΛΙΚΙ επί χούντας.
Σύμφωνα λοιπόν με το υπ. αριθ.496 νομοθετικό διάταγμα «περί οργανώσεως και λειτουργίας των ταχυδρομείων» που δημοσιεύτηκε στο υπ. αρθ 73 Α της 28-3-1970 ΦΕΚ που υπέγραψαν οι τότε χουντικοί κυβερνήτες και συγκεκριμένα της παραγράφου γ του αρθ. 4 του ανωτέρου Ν.Δ.:
«Εφ’ όλων των ακινήτων των ανηκόντων εις το Ελληνικόν Δημόσιον και χρησιμοποιουμένων κατά των ως άνω χρόνον αποκλειστικώς υπό των ταχυδρομείων πλην των ακινήτων εις ά στεγάζονται εν Αθήναις η υπηρεσία Τεχνικών ταχυδρομικών Εγκαταστάσεων και αυτοκινήτων και εν Ρόδω η ταχυδρομική Διεύθυνσις Δωδεκανήσου. Ταχυδρομικαί Υπηρεσίαι συστεγαζόμεναι μετ’ άλλων Δημοσίων Υπηρεσιών εις οικήματα ανήκοντα εις το Δημόσιον ή στεγαζόμεναι εις οικήματα παραχωρηθέντα υπό των Δήμων, Κοινοτήτων ή υπό ετέρων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, εξακολουθούν να στεγάζονται εις αυτά άνευ καταβολής μισθώματος εφόσον δεν καταβάλλεται τοιούτον κατά την δημοσιευσιν του παρόντος μέχρις αποκτήσεως υπό του ΕΛΤΑ ιδίων κτηρίων προς εγκατάστασιν των υπηρεσιών του και πάντος ουχί πέραν των πέντε (5) ετών».
Από τότε πέρασαν 55 ολάκερα χρόνια και όμως κανένας τοπικός παράγοντας δηλ. Δήμαρχος, σύμβουλοι και βουλευτές δεν έδειξαν ενδιαφέρον να επαναφέρουν την διασαλευθείσα έννομη τάξη από τους χουντέους και λοιπούς αστέρες της εποχής της δικτατορίας.
Θα πρέπει λοιπόν ο ΔΗΜΟΣ να διεκδικήσει από τα ΕΛΤΑ, τις ανάγκες των οποίων δεν μπορεί ούτως ή άλλως να εξυπηρετήσει και επειδή αποτελεί σημαντικό στοιχείο της ιστορίας της Πόλης μας, προκειμένου να αξιοποιηθεί κατάλληλα π.χ. ως Μουσείο Ιστορικής Μνήμης της Ενσωμάτωσης της Θράκης – 14ης Μαΐου, κλπ.
Άλλωστε τα 5 χρόνια πέρασαν ανεπιστρεπτί.-
Γεώργιος-Ελευθέριος Αλεπάκος
Συνταξιούχος Νομικός
Αλεξανδρούπολη
Σεπτέμβριος 2025
