Η ανοχή, η αδιαφορία και οι “αγαθές προθέσεις” είναι ο πλέον λανθασμένος τρόπος αντιμετώπισης της Τουρκικής επιθετικότητας – Δεν προβλέπεται ευοίωνο μέλλον
Δεν είναι η πρώτη φορά πού θα ανοίξουμε τα μάτια μας για να ιδούμε τι γίνεται εδώ κι ένα χρόνο στη γειτονιά της Μεσογείου.
Τρεις είναι οι χώρες πού μέχρι στιγμής δεν έχουν εμπλακεί σε πόλεμο.
Έναν πόλεμο πού καταστρέφει λαούς, σκοτώνει άμαχους και σκορπάει δυστυχία και θλίψης Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία είναι τα σώφρονα κράτη πού δεν μετέχουν στην σημερινή σφαγή των λαών.
Η Ισπανία δεν ήταν κάποτε και τόσο τυχερή. Πέρασε έναν εξοντωτικό πενταετή εμφύλιο και μία στυγνή δικτατορία πού ακολούθησε για πάρα πολλά χρόνια.
Η Γαλλία και η Ιταλία εσώθησαν από την μεταπολεμική αριστερή πλειοψηφία και το οφείλουν στις ικανότητες των Μαρσέ και Τολιάτι, των αρχηγών της αριστερής πλειοψηφίας.
Η Ελλάς, κράτος πολεμιστών δεν κατάφερε να κρατήσει ούτε την Βόρειο Ήπειρο πού είχε κατακτήσει και απελευθερώσει με την θυσία χιλιάδων ηρώων του Αλβανικού μετώπου.
Σήμερα ή Ελλάς περιστοιχισμένη από το Μουσουλμανικό Τόξο πού ξεκινάει από το Αλγέρι μέχρι την Συρία, δεν απειλείται ούτε από ιδεολογικό, ούτε από θρησκευτικό εμφύλιο πόλεμο.
Οι Έλληνες είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι και με ένα μικρό τμήμα πού …δεν πιστεύει σε κανένα Θεό!!!
Από άλλους απειλείται η Ελλάς και η απειλή έρχεται από την Τουρκία.
Στην απειλή αυτή της επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας, οι ελληνικές κυβερνήσεις επέδειξαν μία διαχρονική αδιαφορία για πολλές δεκαετίες.
Υπήρξε πάντοτε μία νωχελική αντιμετώπιση απέναντι ακόμα και στις αγριότητες πού επέδειξαν οι Τούρκοι.
Η ανοχή, η αδιαφορία και οι «αγαθές προθέσεις», ήταν ο πλέον λανθασμένος τρόπος αντιμετώπισης της Τουρκικής επιθετικότητας.
Κάποτε οι Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη αριθμούσαν εκατόν είκοσι χιλιάδες κατοίκους. Στην Θράκη ήσαν είκοσι χιλιάδες Τούρκοι.
Και μετά άρχισαν οι διωγμοί. Η πρώτη κρούση το 1955 ήταν ή καταστροφή του ελληνικού νεκροταφείου της Πόλης.
Σπάσανε σταυρούς, μάρμαρα, πλάκες τάφων στους δρόμους και στην συνέχεια φωτιές και καταστροφές καταστημάτων και σπιτιών Ελλήνων και άτακτης απέλασης των Ελληνικών οικογενειών και άλλα τραγικά γεγονότα.
Σήμερα στην Πόλη διαμένουν ίσως τρεις χιλιάδες Έλληνες και στην Θράκη διακόσιες χιλιάδες Τούρκοι.
Βέβαια εμείς λέμε ότι είναι Έλληνες Μουσουλμάνοι, άλλα αυτοί αυτοαποκαλούνται Τούρκοι.
Όμως δεν είναι όλα ρόδινα όπως τα φαντάζονται οι Τούρκοι, οι όποιοι ονειρεύονται την αναδημιουργία μιας νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Δεν υπάρχει ομοιογένεια μέσα σε αυτό το κράτος με 29 εκατομμύρια πρώτα απ’ όλα Κούρδους, πού δεν κάθονται και φρόνιμα.
Μετέχουν ως βουλευτές στην διοίκηση του Κράτους, στην δε Βουλή πρωτοστατούν στις συγκρούσεις με τους γηγενείς βουλευτές
Επιπλέον υπάρχουν διάφορες μειονότητες με ισλαμικές ονομασίες πού πλησιάζουν τα 30 εκατομμύρια.
Δηλαδή 60 εκατομμύρια ξένοι όπου ιδιαιτέρα οι Κούρδοι αποτελούν μέγα πρόβλημα.
Όμως άσχετα με το αν η Ελλάς κινδυνεύει, χωρίς ωστόσο να κινδυνεύει, η στάση μας απέναντι στις ασχήμιες των Τούρκων πρέπει σύντομα να αλλάξει και να ορθώσουμε το διπλωματικό μας ανάστημα.
Πάντως για ένα κράτος με 29 εκατομμύρια εχθρικούς Κούρδους και 30 περίπου ακόμα σε ποικιλία πολυεθνικών μειονοτήτων και θρησκευτικών αντιμαχομένων αλλοθρήσκων, δεν προβλέπεται ευοίωνο μέλλον.
Ζάχος Χατζηφωτίου
