
Μας κόψανε τα πόδια.
Μας πόνεσαν την ψυχή.
Μας πήραν πριν μας δώσουν
μια μπουκιά ψωμί.
Δε σε ρωτάνε πώς θα τα βγάλεις πέρα
με κλειστό το μαγαζί σου,
λες και θα τα ΄βρεις στον αέρα
να χορτάσεις το παιδί σου.
Μας κλείσανε στη φυλακή
γιατί η αρρώστια καραδοκεί
και πριν ο αλέκτωρ λαλήσει
κινδυνεύει η ζωή μας να χρεοκοπήσει.
Μας τύλιξαν σε μια κόλλα χαρτί
γιατί δε βρήκαν άλλη λύση απ΄ αυτήν.
Θέλεις δε θέλεις ακολουθείς το νόμο
γιατί θα σε βρει τιμωρία στο δρόμο.
Αναρωτιέσαι και απορείς
γιατί σ΄ αυτή τη θέση να βρεθείς.
Είναι όλα σκόπιμα και φτιαχτά;
Μήπως όλα γίνονται για κάποια σκοπιά;
Δυστυχώς κατεβάζεις συγκαταβατικά το κεφάλι.
χάνεις τους κόπους μιας ζωής
και συ και τόσοι άλλοι
γιατί είστε θύματα της εποχής.
Τάνια Στεφάνου-Τσαβδάρη
Αλεξανδρούπολη