Καταρρίπτεται το επιχείρημα ότι η Αριστερά δεν έχει ευθύνες επειδή
δεν κυβέρνησε – Όταν οι έμφοβοι Αστοί Πολιτικοί, ικανοποιούσαν κάθε
απαίτηση των Αριστερών Συνδικαλιστών και Βουλευτών, που ζητούσαν κατώτατο
μισθό 1.100 Ευρώ, γνωρίζοντας πως δεν αντέχει η οικονομία της χώρας
Αυξάνονται συνεχώς οι αναλύσεις που βλέπουν και μια θετική πλευρά στην όλη καταστροφική πορεία που μας οδήγησαν οι πολιτικοί, όλων των χρωμάτων και όλων των ιδεοληψιών, ότι το βαριά ασθενές πολιτικό σύστημα πνέει τα λοίσθια.
Και αυτό το έχουν πλέον συνειδητοποιήσει και όσοι προεκλογικώς έλεγαν για τον ΣΥΡΙΖΑ «ας τους δοκιμάσουμε, κι αυτούς, αφού οι άλλοι απέτυχαν».
Ο ΣΥΡΙΖΑ, εκτός της πληθώρας των παραπλανητικών διακηρύξεών του, συνεχίζει να προβάλει ακόμη ένα επιχείρημα, το οποίο δεν απαντάται σθεναρώς από τα αστικά κόμματα. Ότι, δηλαδή η Αριστερά δεν ευθύνεται για την σημερινή κατάσταση, επειδή δεν κυβέρνησε, από την μεταπολίτευση έως και τον Ιανουάριο του 2015. Αυτό είναι αναληθές, επειδή μια χώρα δεν κυβερνάται μόνον από το πλειοψηφούν κόμμα, αλλά και από πολλές άλλες ομάδες πίεσης, ακόμη και μικρές, ακόμη και του περιθωρίου.
Οι έμφοβοι αλλά και ανεύθυνοι αστοί πολιτικοί, έδιδαν συνεχώς χώρο και ικανοποιούσαν κάθε απαίτηση της Αριστεράς, μέσω της Βουλής, ή των συνδικαλιστικών φορέων.
Η κόκκινη γραμμή των αστικών κομμάτων ήταν η μη ενόχληση των «εθνικών προμηθευτών». Κάθε άλλο αίτημα γινόταν αποδεκτό, ακόμη και η αθλιότητα της παροχής 500 εκατομμυρίων ευρώ από τον κ. Χατζηγάκη στους αγρότες για να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις, με συνειδητώς ψευδείς αιτιολογίες, και με αποτέλεσμα να ζητά πίσω τα χρήματα η Ε.Ε., μετά τον έλεγχο που διενήργησε.
Επομένως, είναι όλοι συνυπεύθυνοι, ίσως με διαφορετικό ποσοστό ευθύνης, αλλά στο πεδίο της ηθικής κλέφτης είναι κι αυτός που κλέβει ένα πορτοφόλι, όπως κι αυτός που κλέβει το δημόσιο ταμείο.
Είναι δε τόσο καταφανές το ανειλικρινές επιχείρημα της Αριστεράς, ότι δεν μετέχει της ευθύνης, ώστε αποφεύγει να εξηγήσει γιατί ζητούσε -προ κρίσεως- κατώτατο μισθό 1.100 ευρώ (το ΚΚΕ, 1.200) ενώ γνώριζε ότι δεν αντέχει η οικονομία και πως μόνον με δανεισμό θα μπορούσε να ικανοποιηθεί το αίτημα.
Έσπρωχνε τους αστούς πολιτικούς να ικανοποιούν κάθε λαϊκίστικη και ανεύθυνη πολιτική των προκλητικών αιτημάτων, προς άγρα ψήφων.
Φαίνεται, πως έγινε τώρα αντιληπτό, ότι υπάρχουν μεν διαφορές ιδεολογικές και πολιτικές μεταξύ προσώπων και κομμάτων, όμως υπάρχει ένα κοινό σημείο. Ότι όλοι τους, βάζουν το προσωπικό τους συμφέρον ή την ιδεοληψία τους, πάνω από το συμφέρον του λαού. Καιρός επομένως για αλλαγή σκηνικού.
Ο φιλόσοφος Ηράκλειτος, αναφερόμενος στον Ερμόδωρο, συνέστησε κατ’ ουσίαν στους Εφεσίους, που αντιμετώπιζαν παρόμοια με την δική μας διαφθορά και ανικανότητα στον δημόσιο βίο τα εξής: «Εφεσίοις ηβηδόν απάγξασθαι πάσι και τοις ανήβοις την πόλιν καταλιπείν» (Να κρεμαστούν όλοι οι ενήλικες και να αφήσουν την εξουσία στους ανήλικους).
Υπόλογοι δηλαδή όλοι οι ενήλικες που έφεραν την πολιτεία σ’ αυτό το χάλι, και μόνη ελπίδα είναι οι ανήλικοι που δεν έχουν -ακόμη;- διαφθαρεί.
Τι πολιτικούς θέλουμε; Μας το είπε ο Περικλής, μέσω του Θουκυδίδη, πριν από 2.500 χρόνια. Ο μεγάλος πολιτικός λίγο πριν πεθάνει αναφέρθηκε στα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ο ηγέτης, προκειμένου να μπορεί να ηγηθεί της χώρας και να την οδηγήσει στις κρίσιμες στιγμές λέγοντας: «Είμαι φιλόπατρις και ανώτερος χρημάτων. Εκείνος που ξέρει τι πρέπει να γίνει και όμως δεν έχει την ικανότητα να πείσει τους άλλους, είναι σαν να μην ξέρει τίποτε.
Όποιος έχει και τα δύο αυτά χαρίσματα αλλά δεν έχει φιλοπατρία, δεν μπορεί να δώσει τις συμβουλές που πρέπει. Αν έχει και φιλοπατρία, αλλά δεν είναι ανώτερος χρημάτων, τότε μπορεί τα πάντα να πουλήσει για χρήματα».
Ο αληθινός ηγέτης οφείλει να καθοδηγεί τον λαό και να του «εξηγεί την αλήθεια», όσο σκληρή και αν είναι, χωρίς να τον παραπλανά με ψεύτικες εύηχες ελπίδες.
Αλλά και ο λαός, ιδίως ο ελληνικός που «ξέρει και κρίνει τα πάντα» πρέπει να ερωτήσει εαυτόν, πώς συμβαίνει να επιτρέπει να τον παραπλανούν και μόνον κατόπιν εορτής να αντιλαμβάνεται την αλήθεια;
Ο Μακεδών
