Ήταν Ιούνιος του 1913 – Μια τοπική οργανωμένη Γενοκτονία (Α’ Μέρος)
Στην πατρίδα μας πολλοί είναι οι μαρτυρικός τόποι, οι τόποι εκείνοι, όπου διαχρονικά έτρεξε ποταμηδόν ελληνικό αίμα για να κρατήσει την ελληνικότητα της μία περιοχή. Ένας τέτοιος χώρος είναι η μαρτυρική γη του Δοξάτου Δράμας, 10 χιλιόμετρα πιο πέρα από την Δράμα.
Η κωμόπολη του Δοξάτου, μέσα σε μια εύφορη περιοχή ευημερούσε και προκαλούσε με την ελληνικότητα των κατοίκων του και το σθεναρό φρόνημα του σε κάθε τι που μαρτυρούσε την… αρχαία αίγλη.
Δυστυχώς η εθνική εκείνη πραγματικότητα, αποτελούσε καρφί στην καρδιά των γειτόνων ομοδοξων μας, που ήθελαν την δημογραφική και εθνική του αλλοίωση και ολόκληρης της περιοχής της Μακεδονίας και ένταξη της στο σλαβικό άρμα της… προοπτικής.
Πολλές οι διαχρονικές ολοκληρωτικές καταστροφές και ο σωματικός όλεθρος των ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΓΗΓΕΝΩΝ κατοίκων, που το αίμα τους πότισε την γη αυτή, ώστε να βλαστήσει το δένδρο της ελευθερίας.
Λίγα χρόνια μετά την “επανάσταση” του ΙΛΙΝΤΕΝ οι κατακτητικές βλέψεις των ομόδοξων γειτόνων Βουλγάρων πήραν νέα προοπτική… στο εθνικό τους ζητούμενο και πόθο. “Κατέβηκαν” στα άσπρα χώματα, στο αιώνιο εθνικό φετίχ, στα προαιώνια ελληνικά χώματα της Ανατολικής Μακεδονίας.
Τον Οκτώβριο του 1912, κατά τον Α. Βαλκανικό πόλεμο… ήρθε “νικητές” στην ελληνική μακεδονική γη. Εδώ δεν θα σας γυρίσω ιστορικά στα γεγονότα αυτά, αλλά θα σας μεταφέρω στο τέλος του πολέμου αυτού, όταν ο ελληνικός στρατός μαζί με αυτόν της Σερβίας, καταδίωξαν τον βουλγαρικό στρατό, από τα μέρη που κατέλαβαν.
Ο βουλγαρικός στρατός υποχωρώντας υπό πίεση, σε όλα τα μέρη έσπειρε τον γενικό όλεθρο, με τις ομαδικές εκτελέσεις αμάχων, γερόντων, παιδιών, βιασμό κοριτσιών και γυναικών, με την ισοπέδωση των …ΠΑΝΤΩΝ.
Με το παρόν θα σας μεταφέρω στο κλίμα της τότε εποχής, που ΔΥΣΤΥΧΩΣ για πολλούς, πάρα πολλούς ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΓΝΩΣΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΔΑ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΟΤΑΝ (ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ????) ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΠΙΚΙΣΤΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ… ΚΑΙ ΕΝΙΟΤΕ ΣΚΕΠΑΖΟΤΑΝ ΑΠΟ ΙΔΕΟΛΗΠΤΙΚΑ Η ΑΛΛΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ!!!
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΔΟΞΑΤΟΥ ΔΡΑΜΑΣ
Περισσότερο από κάθε άλλη κωμόπολη και πόλη της Ανατολικής Μακεδονίας, όπου οργίασε η βουλγάρικη θηριωδία, δοκιμάστηκε η πλούσια και ωραιότατη κωμόπολη του Δοξάτου, δίπλα στην Δράμα.
Σωρός ερειπίων αντικατέστησε την ζωηρή ζωή σ’ αυτήν, όπου περιφέρονται σήμερα οι εναπομείναντες κάτοικοι, οι απελπισμένες χήρες και τα δυστυχισμένα ορφανά, των άγρια σφαγιασθέντων.
Η καταστροφή του Δοξάτου, υπήρξε δραματικώτερη, που παρόμοια μ’ αυτήν, από πολλά χρόνια πριν, ΔΕΝ ΚΑΤΕΓΡΑΨΕ Η ΙΣΤΟΡΙΑ.!!
Αλήθεια το Δεμίρ Ισάρ ( Σιδηρόκαστρο, λεηλατήθηκε και πολλοί από τους κατοίκους του σφαγιάστηκαν.
Οι Σέρρες απογυμνώθηκαν και παραδόθηκαν στην φωτιά, άλλες κωμοπόλεις και χωριά δοκιμάστηκαν με κάθε τρόπο, ΑΛΛΑ ΤΟ ΔΟΞΑΤΟ, υπέστη τα πάνδεινα.
Λεηλατήθηκε, πυρπολήθηκε, καταστράφηκε και οι περισσότεροι ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΕΞΟΝΤΏΘΗΚΑΝ ΜΕ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ!!!
Σε σύντομο χρόνο καταστράφηκε εντελώς.
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΥΧΑΙΑ, ΑΛΛΑ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΜΕ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΙΑ, ΒΑΣΕΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ.
Δεν οργανώθηκε από άτακτους και κομιτατζήδες, αλλά από τακτικό βουλγάρικο στρατό, ιππέων και πεζών, με πυροβόλα και επικεφαλής ανώτερους αξιωματικούς, που έδιναν τις προκαθορισμένες εντολές και μπροστά τους, σπαθιζόταν και λογχιζόταν, με τον πλέον θηριώδη τρόπο, γυναίκες, γέροι και παιδιά!!!
Δεν υπήρξε μεγαλύτερο στίγμα για την ανθρωπότητα την εποχή εκείνη!!!
Καμμία περιγραφή δεν μπορεί να απεικονίσει πιστά την αγριότητα, με την οποία συντελέστηκε η καταστροφή και κανείς δεν μπορεί να αντιληφτεί τα γεγονότα και να σχηματίσει πλήρη εικόνα, αν δεν τα δει ο ίδιος.
Το Δοξάτο βρίσκεται 10 χιλ. από την Δράμα, στον δρόμο που οδηγεί στην Καβάλα, ήταν η ωραιότερη, η πλουσιώτερη και η πιό νοικοκυρεμένη ελληνική κωμόπολη της περιφέρειας.
Οι προσόψεις των ωραίων ελληνικών σπιτιών της, της άριστης αρχιτεκτονικής, ασυνήθιστης για κωμόπολη, που μαρτυρούσε την μεγάλη οικονομική επιφάνεια.
Απόδειξη αυτού και το λαμπρό σχολικό κτίριο, που ακόμη και σε μεγάλες πόλεις, δεν συναντάται και που είναι παρομοιώδους αγάπης των Ελλήνων, για τα γράμματα και την παιδεία.
Αριθμούσε 280 ελληνικά σπίτια, με 1500 Ελληνες και αρκετά τουρκικά, φτωχά τα περισσότερα, γιατί οι κάτοικοι Τούρκοι ήταν απλοί χειρωνάκτες εργάτες.
Ηταν κέντρο πλούσιας και μεγάλης καπνοπαραγωγής, όπου διεξαγόταν μεγάλο εμπόριο καπνών, που αποτελούσε τον κυριώτερο παράγοντα της οικονομικής και εθνικής δύναμης των Ελλήνων κατοίκων του.
Εκεί δεν υπήρχε φτωχός Έλληνας!! Όλοι ήταν εύποροι και η ευπορία τους αυτή, βοήθησε να αναπτυχθούν όλες οι φυσικές αρετές τους και να αναδείξουν άριστα μέλη της μεγάλης ελληνικής οικογένειας.
Καθ’ όλο το διάστημα της βουλγάρικης κατοχής, το Δοξάτο, καθώς και οι άλλες κωμοπόλεις και χωριά, υπέστησαν τα πάνδεινα. Κάθε είδους πιέσεις των κατοίκων, οι αρπαγές της περιουσίας τους με διάφορα προσχήματα, ήταν καθημερινό φαινόμενο.
Εκτός από τις συνε3χείς αφαιμάξεις, άρπαξαν 8.000 πρόβατα, 100 βόδια και όλα τα υποζύγια, ώστε να στερηθούν οι χωρικοί και τα απόλυτα αναγκαία, για την μεταφορά των σπαρτών από τα χωράφια.
Οι κάτοικοι καταπτοημένοι τις τελευταίες ημέρες, από τους απειλητικούς υπαινιγμούς των αξιωματικών και στρατιωτών και γνωρίζοντας τι συνέβη σε άλλες πόλεις, έκριναν σωστό να κλιστούν στα σπίτια τους και για τρείς ημέρες δεν έβγαιναν από τα σπίτια τους.
Είχαν αποφασίσει επίσης, σε περίπτωση εκτροπής της κατάστασης, να καταφύγουν σε τούρκικα σπίτια, με την βεβαιότητα, ότι εκεί θα εύρισκαν προστασία, όπως βρήκαν οι Έλληνες σε άλλες πόλεις και ιδίως στις Σέρρες.
Δυστυχώς, για ότι φοβόταν οι κάτοικοι, συνέβη την Κυριακή 30 Ιουνίου 1913 (παλιό ημερολόγιο), ημέρα της μεγάλης εορτής των Αγίων Αποστόλων.
Με το πρόσχημα ότι την προηγούμενη ημέρα, Έλληνες πρόσκοποι πυροβόλησαν μερικούς αργοπορούντες Βούλγαρους στρατιώτες, που πήγαιναν στην Δράμα, κατά την υποχώρηση του βουλγάρικου στρατού, από την Καβάλα και δήλωσαν ότι θα τιμωρήσουν τους κατοίκους.
Από το ξημέρωμα της Κυριακής, εμφανίστηκαν έξω από το Δοξάτο, Βούλγαροι ιππείς, το περικύκλωσαν με δύο τμήματα.
Ετσι άρχισαν να συλλαμβάνουν όλους τους κατοίκους, που βγήκαν στα χωράφια, για ασφάλεια, καθώς και όσους έφυγαν προς την Καβάλα, μόλις αντιλήφτηκαν την εμφάνιση των ιππέων και τον άμεσο και μεγάλο κίνδυνο.
Τοποθέτησαν 4 πυροβόλα σε ύψωμα Β.Α. του Δοξάτου και έβαλλαν κατά των αποχωρούντων, για να τους εξαναγκάσουν να επιστρέψουν. Από την Δράμα, εμφανίστηκε στις εισόδους πεζικό.
Επικεφαλής των ιππέων και πεζών ήταν ο ταγματάρχης Μπίρνεφ του 10 0υ Συντάγματος, ο ανθυπίλαρχος Βάτσεφ, ο έφεδρος και οι αξιωματικοί, Νικόλας Καρακουλάκωφ και Συμεώνωφ, που διακρίθηκε στην Ανατολική Ρωμυλία, στις ανθελληνικές ταραχές του 1906.
Το πεζικό είχε δύο λόχος και το ιππικό 120 ιππείς.
Την Κυριακή 30 Ιουνίου 1913, στις 07.00 το πρωϊ άρχισε η άγρια επίθεση κατά των κατοίκων.
Πολλοί απ’ αυτούς που βρισκόταν στον Ναό, για την εορτή, άκουσαν ότι οι όρμησαν κατά του Δοξάτου, έφυγαν τρέχοντας και κρύφτηκαν στα σπίτια τους ή στα σπίτια Τούρκων, όπου είχαν την ελπίδα ότι θα σωθούν.
Ο Ναός άδειασε αμέσως και έμεινε μόνο ο ιερέας, που αφού ψιθύρισε ευχές, τελείωσε γρήγορα την λειτουργία..
Οι κάτοικοι κρύφτηκαν στις σκεπές και στα υπόγεια, κάτω από ξύλα και άχυρα και όπου νόμιζαν ότι θα ήταν ασφαλείς.
Οι Βούλγαροι ιππείς καταδίωκαν σαν θηρία τους κατοίκους, που έφευγαν σε έξαλλη κατάσταση, προς όλες τις κατευθύνσεις.
Σπάθιζαν αδιάκριτα, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, ενώ οι πεζοί εμποδίζοντας την διαφυγή, αποτελείωναν τα δυστυχισμένα θύματα τους με συνεχείς λογχισμούς.
Σημειώθηκε το απίστευτο αληθινά γεγονός… ιππείς του τακτικού στρατού να αιματοκυλίσουν απάνθρωπα γυναικόπαιδα, σχίζοντας στα δύο τα κεφάλια, ανοίγοντας κοιλιές γυναικών και αποκόπτοντας κεφάλια παιδιών.
Η ΣΦΑΓΗ ΗΤΑΝ ΦΡΙΚΑΛΕΑ
Τα 4 πυροβόλα που στήθηκαν έβαλλαν συγχρόνως κατά του Δοξάτου και πολλές οβίδες κατέστρεψαν σπίτια και επέφεραν μεγάλες καταστροφές.
Ρίχτηκαν πάνω από 50 βολές, που κατατρόμαξαν τους κατοίκους που έμειναν έρμαιοι, στις διαθέσεις των δημίων
Συνέλαβαν τους εύπορους και τους πίεζαν να δώσουν, για την σωτηρία τους, όσα χρήματα είχαν.
Τα λύτρα κατά πληροφορίας πέρασαν τα 300.000 φράγκα, γιατί είχε αρχίσει η πληρωμή της παραγωγής των καπνών και υπήρχαν πρόχειρα χρήματα σε όλους, εκτός των αποταμιευμένων.
Βέβαια, όσοι έδωσαν χρήματα, δεν κατόρθωσαν, οι δυστυχείς να σωθούν… τελικά σφάχτηκαν και αυτοί, όπως οι άλλοι.
Λεηλατήθηκαν όλα τα σπίτια και τα καταστήματα και πάρθηκαν τα πολυτιμώτερα αντικείμενα, αφού έσπασαν ή άνοιξαν με δυναμίτιδα τα χρηματοκιβώτια των κατοίκων, γιατί υπήρχαν και τέτοια.
Το ίδιο έγινε και στο χρηματοκιβώτιο του Ναού, αλλά δεν τόλμησαν να χρησιμοποιήσουν δυναμίτιδα μέσα στον Ναό και προσπάθησαν ν το σπάσουν, αλλά δεν μπόρεσαν να το ανοίξουν. Ετσι οι Βούλγαροι μπήκαν σε όλα τα σπίτια και καταστήματα και άρπαξαν τα χρήματα και κοσμήματα και κάθε πολύτιμο αντικείμενο.
Εσφαξαν και κάθε ένα που βρήκαν κρυμμένο σε σκεπές, ή υπόγεια , με συνεχείς πυροβολισμούς.
Οταν τελείωσε η αρπαγή και δεν υπήρχε τίποτε άλλο πολύτιμο… το ΔΟΞΑΤΟ ΤΗΝ 20.30 ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ …ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΦΩΤΙΑ.
Ράντισαν τα σπίτια με πετρέλαιο, που μετέφεραν με αμάξια σε δοχεία και σε μεγάλες ποσότητες και οι πεζοί Βούλγαροι στρατιώτες, έριχναν και μια κιτρινόλευκη εμπρηστική σκόνη και αμέσως σηκωνόταν τεράστιες φλόγες , συγχρόνως σε όλες τις πλευρές της πόλης.
Το Δοξάτο “φωτίστηκε” από τις κόκκινες ανταύγειες της μαινόμενης φωτιάς και του αίματος που έρρεε σαν ποτάμι.
Συγχρόνως με την φωτιά συνεχίστηκε και η σφαγή σε όλα τα σημεία.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΥΣΤΡ. ΝΑΖΛΗΣ
Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ ε.α.
Αντιπρόεδρος Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού
