Μάτια πονεμένα που σε κάνανε κομμάτια.
Μάτια ευτυχι Μάτια
Μάτια πονεμένα που σε κάνανε κομμάτια.
Μάτια ευτυχισμένα να καλπάζεις με άσπρα άτια.
Μάτια δακρυσμένα σε θάλασσες σε βυθίζουν.
Μάτια γαληνεμένα που αγάπη σκορπίζουν.
Μάτια αλαφιασμένα που τρόμο καθρεφτίζουν.
Μάτια ήρεμα, γαλήνια που χαίρονται όταν σε αντικρίζουν.
Μάτια ο καθρέφτης της ψυχής
φωτεινής ή σκοτεινής.
Μάτια παιδιών που υποφέρουν
γιατί οι αρμόδιοι χαρά δεν προσφέρουν.
Μάτια κακοποιημένων γυναικών
από τα βίτσια άρρωστων αντρών.
Μάτια αδικημένων από την κοινωνία
που δεν συμβάλει στων κακών την τιμωρία.
Μάτια ανθρώπων που διαρκώς αγωνίζονται
και με την καλοσύνη ταυτίζονται.
Μάτια, μάτια, μάτια…
που άλλοτε γίνεσαι γι’ αυτά κομμάτια.
Μάτια, μάτια, μάτια…
που σε ταξιδεύουν στου ουρανού τα παλάτια.
Εσύ ποια από αυτά έχεις αντικρίσει;
Για ποια μαύρο δάκρυ έχεις χύσει;
Εσύ ποια από αυτά έχεις ζήσει
και τη ζωή σου έχεις αναστήσει;
Όλοι είμαστε μάρτυρες και αγωνιστές
για τις πιο ξεκάθαρες ματιές.
Όχι μάτια μελαγχολικά
αλλά μάτια με χαμόγελο λαμπερά, γλυκά.
Τάνια Στεφάνου – Τσαβδάρη
