
Μια εικοσιτριάχρονη καρδιά παλεύει
να ξεφύγει από του χάρου την αγκαλιά
και η ψυχή μιας αγνής μητέρας
αποφασίζει με το φέγγος της ημέρας.
Ακριβέ μου, αγαπημένε γιέ
του ουρανού γενναίε σταυραετέ
της ζωής σου το νήμα έχει κοπεί
και το τέλος σου δεν αργεί.
Την ευχή σου, Θεέ μου, δώσ’ μου
και το κουράγιο οδηγός μου
να ανοίξουμε αισιοδοξίας παραθύρια
σε όσους περνούν χίλια μαρτύρια.
Τα ματάκια σου, η καρδιά σου
και όλα τα ζωτικά όργανά σου
να γίνουν πηγή νέας ζωής
στους ανθρώπους της αναμονής.
Γενναιόδωρη μητέρα
υπέροχη πέρα για πέρα
η απόφαση σου αυτή
ας γίνει παράδειγμα στη γη.
Άνθρωποι βασανισμένοι
από μια κλωστή κρατημένοι
που κινδυνεύουν από στιγμή σε στιγμή
να επανέλθουν γεροί στη ζωή.
Τάνια Στεφάνου-Τσαβδάρη
Αλεξανδρούπολη