
Με τίποτα δεν σταματά,
στον κατήφορο όταν κυλά,
όταν την αλήθεια αιχμαλωτίζει,
το ψεύδος τραγουδά πανηγυρίζει.
Στης ζωής τα σκοτεινά
σοκάκια τριγυρίζει,
όταν τίποτα πλέον δεν τα φωτίζει,
η κακία εκεί φωλιάζει.
Σκληρές μέρες θυμίζει,
Όταν ύπουλα πλησιάζει,
Την ζωή μας βασανίζει,
Την καρδιά την ψυχή τρομάζει.
Την νύχτα ζει και αναπνέει,
το φως την πληγώνει,
την ζωή της εξαγριώνει,
στο σκοτάδι ξεσπαθώνει.
Η μέρα η φωτεινή την θερμοπαρακαλεί,
μαζί της στο φως, να περπατήσει,
χαρές πολλές να ζήσει,
το σκοτάδι της ψυχής της να φωτίσει.
Αλλοίμονο σ’ όποιον
την κακία θα πιστέψει,
που μόνο πίκρες βάσανα γεννά,
ποτέ ευτυχία και χαρά.
Γεώργιος Χ.Τσαρακτσίδης
Aλεξανδρούπλη