Θρακιωτικη Ποιηση

Μάνα Ελλάδα μονάκριβη ηρωίδα, ζηλευτή πατρίδα, στον κόσμο μοναδική, με ιστορία τρισχιλιετή. Με ηρεμία προσπαθείς  να αντιδράσεις, μέσα σε έναν κυκεώνα, αταξινόμητων εχθρών και φίλων, διεθνών αντιφάσεων επιλογών και συμφερόντων. Την οικονομία σου εντέχνως υποβάθμισαν, το λαθρο-προσφυγικό  το υπέρ-αναβάθμισαν, συνειδητά ...

Πίστεψα στα λόγια τα μεγάλα γι’ αυτό κάθε στιγμή ήταν δυνατή κοντά σου. Περνούσε ο καιρός χωρίς προβλήματα.  Οι μέρες διαδέχονταν η μία την άλλη…   Μόνο εμείς μέναμε στην ίδια σκιά με τα ίδια αισθήματα, τις ίδιες εντυπώσεις, σ’ ...

                                          Παιδιά πολλά γεμίζαν με φωνές τη γειτονιά      το κάθε τι γεννήθηκε και υπήρχε γι αυτά     παιχνίδια ...

ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ Ο ΝΟΜΟΣ ΕΠΙΑΣΕ ΜΕΣΑ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΚΑΠΝΙΖΕΙ ΜΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΠΝΙΣΤΗΣ ΒΓΑΙΝΕΙ ΕΞΩ ΚΑΠΝΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΑΝΑΚΟΥΦΙΖΕΙ. Κατ’ εμέ το τσιγάρο όντως είναι βρώμικο όπου και να πας τσιγάρες μυρίζεις σου φαίνεται όμως ...

Μέσα στο χάος της  άγνωστης αλλά περιζήτητης ζωής, μέσα στην απεραντοσύνη, της νέας άγνωστης  εποχής, η εξερεύνηση του άγνωστου είναι απ’ τα πρώτα βήματα της  ζωής. Όλοι μα  όλοι το άγνωστο αναζητούν, μας ερεθίζει όλες τις αισθήσεις. Δεν σταματά εκεί, ...

  Άλλαξε ρότα, άνοιξε την πόρτα, άναψε τα φώτα, όπως και πρώτα. Μην  αφήνεις να φύγει έτσι άσκοπα η ζωή, πάτα το φρένο, τώρα, πριν την  κατηφόρα.    Κάντο για σένα και για όλους, πες,  τέλος, κάντο  επιτέλους. Αν αγαπάς ...

 Κυριολεκτικά δίπλα στη θάλασσα  βρίσκομαι στην «Αργώ» για καφέ  φαίνεται ανεμπόδιστα το Θρακικό,  εδώ ξελασκάρεις απ’ την ένταση,  ένα μικρό «δωράκι» στον εαυτό μου. Για τον εσπρέσσο – τι να πω – εξαιρετικός.   Ο μύθος λέει ότι η «Αργώ» ...

Προσοχή στην παρακάτω μου γραφή  Ρωτά στη μάνα του ένα παιδί  να πω δυο λόγια στον πατέρα  και τον ακούει η μάνα τι θα πει  με μάτια δακρυσμένα.   Γιατί πατέρα περπατάς  συλλογισμένος όλη μέρα  και το βράδυ στο σπίτι ...

Τώρα πια δεν βρέχει στη γειτονιά ο άνεμος σώπασε κι αυτός, για να μη σκορπίσει τα λόγια που ανέμελα μου χάραξες την τελευταία φορά. Τώρα έμειναν οι εντυπώσεις και οι ατελείωτες αναμνήσεις. Κάθε φορά που θέλω να τις αξιοποιήσω,  πνίγεται ...

(Τρίτο βραβείο στον 16ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό )   Εμφανίστηκαν δειλά οι αναλαμπές στο στερέωμα της κλονισμένης μου μνήμης σε στιγμές γλυκειάς ηρεμίας και αμφισβητούμενης ευτυχίας, να μου θυμίσουν αναζωογονητικά μέρες ανεξίτηλης ευδαιμονίας !… Δυο κυβερνούσαν τότε, το είναι μου, ...